Hopeloos Verliefd

30

Oke ik wil van tevoren zeggen dat ik geen idee heb hoe ik dit moet gaan uitschrijven dus ik doe gewoon hoe het bij mij gaat (want ben geen marokkaan )
---------------------------

Dit is het moment. Het moment dat Dounia en Yassine eindelijk gaan trouwen. Hier hebben ze zolang op gewacht. Eindelijk gaan ze man en vrouw zijn. Eindelijk kunnen ze samen voor altijd zijn.

"Yassine! Yallah we moeten gaan!" Roept Hakim van onderaan de trap. Yassine bekijkt zichzelf nog een keer in de spiegel. Hij heeft een zwart pak aan en zijn haren zijn mooi naar achter gestijld. Hij heeft zijn baard laten doen waardoor die nu strak en mooi is. Zijn vader komt de kamer binnen en klopt op zijn schouder.

"Dit is het dan zoon, je wordt eindelijk een man." Ze lachen zachtjes en omhelzen elkaar. "Ik ben trots op je zoon, wallah." Fluistert zijn vader in zijn oor en Yassine doet niks dan alleen maar zijn vader strakker omhelzen. "Kom, je moeder staat beneden te wachten. Iedereen wacht op jou." Samen lopen ze naar beneden en Yassine ziet zijn moeder een paar tranen wegvegen. "Yemma..." Mompelt hij met een lach en omhelst haar. "Mijn jongen word zo groot, je gaat trouwen weldi." Yassine omhelst zijn moeder strakker als hij haar tranen in zijn nek voelt. "Ik ben trots op je Yassine." Hij drukt een kus op zijn moeders hoofd en wang en loopt richting buiten waar al zijn vrienden staan.

Ze beginnen te toeteren en te schreeuwen. Yassine lacht en groet ze één voor één. Hij loopt samen met zijn ouders richting zijn auto. Ze gaan nu naar Dounia om haar op te halen. Iedereen stapt in de auto en gaan toeterend naar de bruid.

Dounia kijkt met wazige ogen naar haar reflectie. Dit is het dan, ze gaat trouwen. Ze gaat haar familie, haar gezin verlaten voor de liefde van haar leven. Haar ouders zijn net weg uit de kamer en alleen een paar vriendinnen zijn dr nog. Ze wachten op de bruidegom. Dounia bekijkt haar make-up, gelukkig is er niks verpest. Want ze heeft ontzettend veel gehuild. Ze staat op het punt om haar gezin te verlaten.

Dounia kijkt met grote ogen naar haar vriendinnen als ze getoeter en geschreeuw horen. Daar zijn ze. Yassine is er. Ze zijn gekomen om haar op te halen. Snel draait ze zich om zodat Yassine haar gezicht nog niet kan zien. "Zeg als die kom-" Ze kon haar zin niet eens afmaken toen ze opeens geklop op de deur hoorde. Haar hart begint sneller te bonken en ze krijgt allemaal kriebels in haar buik.

"Mag ik binnenkomen?" Vraagt Yassine lachend en niet veel later hoort ze de deur open gaan. Ze voelt dat de meiden uit de kamer zijn gegaan en alleen hun twee er nu zijn. "Wauw. Vanaf de achterkant zie je er al prachtig uit, hoe prachtig zul je dan wel niet zijn als je omdraait?" Mompelt Yassine en Dounia voelt haar wangen rood worden.
Langzaam draait ze zich om en allebei hun monden vallen open.

Yassine zijn mond staat open en zijn ogen glijden over haar heen. Dounia kan niks dan alleen maar naar beneden kijken. Het is netalsof ze opeens verlegen is geworden. Yassine loopt richting Dounia en houdt een vinger onder haar kin.
"Je bent prachtig." Mompelt hij en drukt een kus op haar voorhoofd. Hij slaat zijn armen om haar heen en zij ook om hem. Niet veel later voelt Dounia iets nats in haar nek druppelen.

"Yassine..." Mompelt ze en heeft ook moeite om haar tranen in te houden. Hij trekt zijn neus op en veegt zijn tranen weg. Ze horen allemaal gejoel en ge-aahhww, maar dat negeren ze. "Eindelijk, eindelijk heb ik je." Mompelt Yassine en drukt nog een kus op dr voorhoofd.

Als ze het huis uitkomen lopen, horen ze de trommels alleen maar luider worden allemaal gejoel. Iedereen danst en uiteindelijk stappen ze in de auto's naar Het Paleis (trouwzaal). Onderweg word er alleen maar getoeterd en Yassine zijn vrienden stappen in de file zelfs uit om te dansen.

Lichten gaan uit en er wordt een entreeliedje gespeeld. De spotlight wordt boven aan de trap gericht en de mensen zien langzaam Dounia en Yassine verschijnen. Allebei hebben ze een brede glimlach op hun gezicht en lopen langzaam de trap af.

Yassine en Dounia kunnen niet omschrijven hoe hun bruiloft was. Iedereen was aan het dansen, hun vrienden en vriendinnen waren zo gezellig. Ze hebben allemaal gedanst met familie. Het was geweldig, gezellig en gewoon adembenemend.