18

2.8K 133 2
                                    

Mourad kijkt verrast en knikt. Hij houd zijn handen omhoog van een teken als ik geef me over. "Sorry man, wist niet dat ze met jou was." Yassine knikt en we kijken hoe Mourad snel wegloopt.

Yassine blijft nog naast me staan en ik kan zijn parfum ruiken. Het is mijn favoriet van hem, Armani. Na een paar seconden probeer ik weg te lopen, maar Yassine houdt me terug.

"Krijg ik geen dankjewel?" Ik trek vragend mijn wenkbrauw op. "Voor wat? Wegjagen van een jongen?" Vraag ik en Yassine laat een zucht. "Wilde je anders dat ie je lastig ging vallen?" Ik haal mijn schouders op. "Hij was niet bepaald verkeerd en ik kan prima mezelf redden, ja? Dankjewel." Zeg ik geirriteerd en loop richting de trappen waar Soufiane en Hakim net naar beneden komen lopen.

"Heb je wat kunnen vinden?" Vraagt Soufiane en ik schud mijn hoofd. Hij knikt en gaat met Hakim in de rij staan. Ik laat een zenuwachtige zucht en kijk weer voor de zoveelste keer rond in de winkel. Voordat ik het weet, hebben Soufiane en Hakim al afgerekend.

"Soufiane ik heb hongeeeer, we zouden wat gaan eten." Herinner ik hem. Hij zucht. "Kan je niet nog even een uurtje wachten? Ik wil echt nog naar een paar winkels hier in de straat." Ik laat een geirriteerde zucht. "Ja en wanneer gaan we dan naar MAC? Ik moet daar echt een paar dingen halen Souf!" Hij laat weer een zucht.

"Ey Souf, gaan we nog?" Vraagt Hakim en je kan ook de frustratie van Yassine's gezicht lezen. "Ja man, maar deze hier wilt eten en naar zo'n make-up winkel." Hakim lacht en schudt zijn hoofd. "Wollah, wanneer heeft zij nou geen honger?" Ik rol met mijn ogen en zie Yassine een beetje lachen. Hij kijkt mijn kant op, recht in mijn ogen, en ik voel gelijk mijn wangen rood worden.

Altijd als ik met Yassine was gingen we eten, ik had echt contstant honger gewoon. Ik kijk weer naar Yassine en hij geeft me een knipoog. Ik kan het niet helpen om toe te geven dat de tintelingen in me buik geweldig voelen. Net was ik nog helemaal geirriteerd, en nu? Zit ik gewoon te blozen.

"Nee maar zonder grappen, deze wilt ook eten en naar JD sports, zit dat niet in dezelfde straat trouwens? Anders kunnen hun toch gewoon samen? Ze zijn geen onbekenden voor elkaar dus?" Stelt Hakim voor en ik hoop zo erg dat mijn broer nee zegt, maar aan de andere kant hoop ik zo erg dat die oké zegt. "Ja is goed. Dan spreken we gewoon ergens af, dan bel ik jullie en dan komen jullie gewoon naar daar. Heb je nog geld?" Ik knik. "Oké, als er wat is bel me saffi?" Ik knik en kijk hoe Hakim en Soufiane weglopen.

Ik voel Yassine een arm om me slaan en ik kan het niet helpen om te blozen. "Dus nu is het alleen wij twee?"

Hopeloos Verliefd Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu