Hopeloos Verliefd

14

Ik kan niet geloven. Yassine is echt naar me vader gegaan. "Wat zei die? H-hoe heb je...?" Ik kon niet eens meer normaal praten.
Yassine lacht zachtjes. "Laten we eerst eten oke? Daarna wanneer we hier hebben opgeruimd, vertel ik je alles."

Ik kon bijna niks door me keel krijgen. Aan de ene kant ben ik echt heel erg blij, want eindelijk na zoveel weken heeft die met mijn vader gepraat. Maar aan de andere kant, weet ik het nog niet zeker. Ik vind hem leuk 100%, maar ik ben nog niet helemaal verliefd op hem.

Ik weet dat ik nog niet alles weet en gezien heb van hem, maar ik weet zeker dat als ik dat gezien heb, ik echt verliefd op hem ben. Maar nu ben ik dat nog niet. En ik ben ook nog maar 19. Ik moet nog 2, 3 jaar me HBO afmaken en daarna nog universiteit In Sha Allah. Ik heb ook nog geen vaste baan.

Ik zat Yassine wel zo te pushen, maar eindstand heb ik zelf niks op orde. Wat verschrikkelijk ben ik. Waarom kon ik niet vanaf zijn punt kijken? Ik voel me echt slecht, maar wie zegt dat we gelijk gaan trouwen eigenlijk?

En het liefst zou ik willen, dat mijn toekomstige man hopeloos verliefd op me is. Dat hij niet denkt aan vreemdgaan of om naar andere vrouwen te kijken. Dat hij zo verliefd op me is dat die alleen nog maar oog voor mij heeft en alles voor mij zou doen. Zo'n iemand zoek ik.

Na het eten heeft Yassine alles vertelt. Zijn vader kent dus blijkbaar mijn vader en zo zijn ze aan de praat geraakt. Mijn vader heeft nog geen antwoord gegeven.

Zijn exacte worden (in het Arabisch dan) waren; "Sorry zoon, maar dit is mijn prinses. Ik wil dit eerst met haar bespreken. Ik wil haar besluiten respecteren. Ik wil eerst weten wat zij wilt. Snap je? Kijk, je hebt nu al mijn zegen en ik wijs je ook niet af, maar de belangrijkste antwoord is van haarzelf. Als zei het niet wilt, kan ik werkelijk waar niks voor je betekenen. Dit is niet meer net als vroeger, we leven in de 21ste eeuw, als het net als vroeger was, zou ik gelijk oké hebben gezegd, maar dat is het niet. Als ik met haar heb gepraat en ze zegt ja, Wollah Billahi je hebt mijn zegen zoon."

Ik kon het niet laten om een paar traantjes te laten vallen. Ik hou zoveel van mijn vader en om dit dan te horen, warmt mijn hart. "Wat zei die verder?" Hij haalt zijn schouders op. "Niks bijzonders eigenlijk." Ik knik en voel het awkward worden.

"Wil je mij eigenlijk wel Dounia?" Vraagt Yassine opeens. JA. Wil ik zeggen, maar er komt niks uit mijn mond. Ik denk steeds aan mijn gedachte van net. Yassine kijkt me vragend aan. Nadat ik een tijdje niks heb geantwoord, knikt Yassine. "Zo zit het dus." Ik schud mijn hoofd en wik wat zeggen, maar hij praat eerst.

"Al die tijd dacht ik dat je zo deed omdat je wou dat ik je hand kwam vragen, maar al die tijd vond je me niet eens leuk? Wauw, dit is laag. Zelfs voor jou Dounia, wollah." Ik schud mijn hoofd. "Je weet niet eens wat ik voel! Dus hoe kun je dat zeggen?" Vraag ik geirriteerd. Yassine begint te lachen.

"Zit ik fout dan? Want als je me ook zou willen, zou je allang al ja hebben gezegd op mijn antwoord. Wat is het dat je tegenhoudt? Heb je iemand anders gevonden? Is iemand anders al je hand komen vragen en wil je verder met hem? Zei je vader daarom dat hij het eerst met jou moest bespreken? Wou je eerst kijken wie er beter is en dan de beste kiezen?" Roept hij en staat op. "Waarom zeg je niks dan? Je bent net zoals alle anderen." Vraagt hij als ik nog steeds niet heb geantwoord. Ik ben nog steeds in shock van wat hij allemaal tegen me heeft gezegd. Niemand heeft ooit zoiets tegen me gezegd. Het is niet dat ie me heeft uitgemaakt voor hoer of slet, maar zo komt het wel over voor mij.

Tranen beginnen langzaam over mijn wangen te stromen, maar ik veeg ze snel weg. Sinds wanneer ben ik zo gevoelig? Ik sta op en geef hem een harde duw naar achter. "Hoe durf je dat zo over mij te zeggen? Ik ben niet zoals je andere vriendinnetjes die je hebben gelaten voor iemand anders! Vergelijk me nooit, maar dan ook nooit meer met hun! Waar zie je me wel niet voor aan?

Jij weet ook dondersgoed dat ik nooit een relatie heb gehad of ooit met een jongen heb gepraat! En je weet ook dondersgoed dat ik dat nooit zo snel zou doen! Jij moet dat vooral weten! Ik heb alles vertelt tegen jou en jij zegt dit?

Niet te geloven! Nu ben ik blij dat mijn vader eerst met mij wou praten, want als hij vraagt, wil je met hem trouwen dan is mijn antwoord; NEE!"