Naked Again

9

9

'Doen, durf of de waarheid?' vroeg Mick mij, nadat hij het zichzelf gemakkelijk had gemaakt op het bed. Een seconde dacht ik na over welke van de drie ik zou kiezen, en welke het veiligst was. Ik kwam uit op durf. Ik herinnerde nog dat mijn vriendin Maartje het altijd slap van mij vond als ik koos voor durf. De waarheid was eerlijk, en eerlijk was iets wat ik het liefst vermeed. Het was niet zo dat ik loog, maar als ik niets over mijzelf hoefde te vertellen, dan deed ik dat ook niet. En doen, doen leek mij altijd riskant. En vooral in deze omgeving, met Mick die mij de opdracht moest geven. Zijn blauwe kijkers doorboorden de mijne en ik zag het ongeduld schitteren in het blauw.

'Durf,' antwoordde ik, de jongen verlossend uit zijn nieuwsgierigheid.

Mick tikte met zijn vinger tegen zijn kin aan, alsof hij diep aan het nadenken was. 'Durf jij de handdoek te laten vallen, uit het bed te stappen, zodat je naakt voor mij staat?'

Het kostte mij al mijn energie om mijzelf ervan te weerhouden hem te slaan. 'Nee, dat durf ik niet,' zei ik en probeerde een glimlach rondom mijn lippen te persen. Duidelijk was te zien hoe Mick baalde, maar ik gaf hem geen kans iets te zeggen. 'Jouw beurt. Doen, durf of de waarheid?'

'Doen,' antwoordde hij direct en likte langs zijn lippen. Een rode kleur steeg op naar mijn wangen, althans, het voelde alsof mijn wangen even in vuur en vlam stonden. Hopelijk viel het hem niet op. Er was iets sensueels aan hoe hij langs zijn lippen likte. Ik dacht na over wat ik hem kon laten doen. Het moest niet iets simpels zijn. Maar het moest ook uitvoerbaar zijn binnen deze ruimte. Mick hield zijn hoofd schuin en keek mij afwachtend aan. Als er iets was wat ik geleerd had over deze jongen, in deze korte periode, was het gegeven dat hij totaal niet geduldig was. Het irriteerde mij. Maar ergens kriebelde het ook. Meteen riep ik mijzelf weer bij elkaar. Je had niets aan ongeduldige mannen. Ze wilden enkel maar één ding, en het liefst alleen voor hun plezier. Zo werkte het niet in mijn wereld. Ik wilde niet een van die vrouwen zijn. Ik klopte met mijn hand op het dekbed, een nare gewoonte waar ik niet vanaf kwam. Mick observeerde het, terwijl de stilte om ons prettig aanvoelde.

'Komt er nog wat van?' vroeg Mick door.

'Ik denk.'

'Ik zie het. Het duurt alleen een beetje lang.'

'Een beetje?' daagde ik hem uit en trok een wenkbrauw op. Zijn blauwe kijkers maakten een rollende beweging, en vanaf dat moment wist ik dat het één – nul voor mij was. Mijn innerlijke ik maakte een vrolijk dansje. En ik wist hoe ik het twee – nul kon laten worden, uiteraard allemaal in mijn voordeel. Ik beet op mijn lip. Het was niet geheel in mijn voordeel, maar zolang ik eraan bleef denken dat ik dit niet wilde, en hij dacht van wel – een grijns sierde mijn lippen. Mick brandde van nieuwsgierigheid, te zien aan zijn blik.

'Kus me,' bracht ik haast ademloos uit.

------------------------------------

Vergeet vooral niet te reageren ^^