Naked Again

3

 3

Ik had het hem al vaker verteld. In die – hoeveel uren zouden het er inmiddels zijn? – 48 uur dat we hier zaten. Het was slechts een wilde gok. Ik had geen idee hoe laat het was, welke dag het was, hoe het weer buiten was. We waren volledig afgesloten van de buitenwereld, en beiden hadden we geen idee waarom. Het feit bleef echter dat Mick – dat was zijn naam – met zijn vuisten tegen de deur aan bleef slaan. Bloedvlekken zaten al op de deur, maar ik voelde niet bepaald de drang om de deur schoon te schrobben. Mick stoppen had totaal geen nut, aangezien hij zich in zijn blinde woede om zou draaien, en mij zou raken. Dat was een feit, gezien mijn kaak pijnlijk bleef kloppen. Hij had zijn excuses gemompeld, maar zeer overtuigend was het niet. En dat was ook de reden waarom ik hem heen liet doen. Dit was zijn verdiende loon. Ik had een met water doordrenkt washandje tegen mijn kaak aangelegd, en dat tafereel meerdere malen herhaalt. Het kloppen werd er echter niet minder om, en ik durfde dan ook geen blik in de spiegel te werpen. Het bonken stopte – eindelijk , want ik kreeg er ook nog eens hoofdpijn van. De handdoek die Mick om zijn middel had geslagen, was ondertussen op de grond gevallen. Ik deed mijn best om niet naar zijn jongeheer te kijken, want ik kon er niets aan doen dat ik hem best aantrekkelijk vond.

'Fuck,' vloekte hij, nadat hij zijn vuisten had bestudeerd. Zijn blik gleed over mij heen. Een grijns sierde zijn lippen. 'Ik weet dat je het moeilijk vindt om niet te kijken –'

'Ach houd je mond,' onderbrak ik hem en wendde abrupt mijn blik af. Een rode kleur steeg toch op naar mijn wangen. Hij was aantrekkelijk, dat zeker, maar ook bloed irritant. Ik hoorde hem naar de badkamer lopen. En niet veel later hoorde ik nog veel meer scheldwoorden zijn lippen verlaten. Ik besloot eens polshoogte te nemen, aangezien de meest barbaarste woorden de ruimte vulden. Leunend tegen de deurpost aan, staarde ik hem via de spiegel aan. Hij zoog lucht tussen zijn tanden door naar binnen. Mijn blik viel op zijn vuisten, die volledig onder het bloed zaten. En naar een washandje in zijn rechterhand. Voorzichtig depte hij de wonden af. Hij had niet eens ontsmettingsmiddel en ging al tekeer als een baby. Mijn ogen maakten een rollende beweging, terwijl ik op hem af stapte en het washandje uit zijn hand rukte.

'Hé –'

'Kom op zeg, zo maak je het niet schoon.' Ik begon voorzichtig, maar toch met meer kracht dan dat hij deed, de wonden op zijn vuisten schoon te maken. Al die tijd hoorde ik hem geluiden maken, tot mijn grote ergernis. 'Serieus, wat ben jij van beroep?' vroeg ik hem vol irritatie, terwijl ik het washandje in de wasbak gooide. Mijn armen had ik over elkaar heen geslagen. 'Je stelt je aan Mick.'

'Ik ben bouwvakker.'

'Dan zou je wel tegen pijn moeten kunnen.'

'Ja, die aan mijn rug, nu je toch bezig bent, kan je die masseren?' Een grijns sierde zijn lippen.

Wanhopig gooide ik mijn handen in de lucht en beende de badkamer uit.

------------------------------------------

Wat vinden we van Mick? ^^