Naked Again

25

25

Iris

In stilte staarde ik voor mij uit. Mick had zijn warme, gespierde armen om mij heen geslagen, en ik voelde mij veilig. Alsof niets mij lastig kon vallen, niets mij kapot kon maken, omdat hij bij mij was. Ik wist zeker dat het geen verliefdheid was – er broedde geen vlinders in mijn buik. Ik wist zeker dat ik hem in het echte leven voorbij was gelopen – afgezien van het feit dat ik hem wel zeker verlekkerd nagestaard had. Ontmaagd. Het woord bleef maar door mijn hoofd heen spoken, en ik haatte het nu al. Niet het gevoel. Het brandde op de bewuste plek, maar ik had mij nog nooit zo vrouwelijk gevoeld. Het woord bracht echter andere herinneringen in mij naar boven. De laatste keer dat mijn oom kwam oppassen, omdat mijn moeder dacht dat hij aan mij gezeten had. Mij verkracht had. En ik, ik die eigenlijk wel wilde zeggen dat mijn oom mij niet had aangeraakt, maar het niet kon. Ook niet wilde. Ik wilde niet meer dat mijn oom kwam oppassen. Onbewust kromp ik iets in elkaar. Mijn moeder had haar enige broer geslagen, en hard ook. En getrapt. Ze dreigde hem te castreren. Er werd zelfs aangifte gedaan. Dat was het moment waarop ik mijn mond open trok, te laat. De band tussen mijn moeder en haar broer was voorgoed verpest. Mick streelde mijn haren.

'Waar denk je aan?' mompelde hij zacht.

Ik had de lakens tot mijn buik getrokken, lakens die besmeurd waren met vocht. En wellicht een beetje bloed wat ik verloren was. Ik schonk er weinig aandacht aan. Volgens mij hadden we geen schone lakens.

'Aan iets van lang geleden,' vertelde ik hem eerlijk, maar ik had geen zin om in details te treden.

Hij antwoorde niet. Een geluid, een heel bekend geluid de laatste tijd, liet mij van het bed afspringen. Ik vergat de lakens om mijn naaktheid te verbergen en liep meteen naar het schuifje toe. Normaliter gezien zou daar een bord met eten voor ons staan, maar ditmaal was het een pakketje. Nieuwsgierig pakte ik het op en bestudeerde het. Mick stond al snel achter mij en pakte het uit mijn hand. Ik protesteerde, maar hij luisterde niet.

'Waarom hebben we deze niet eerder gekregen,' mompelde Mick en gooide het pakketje weer op de grond. Meteen pakte ik het op. Condooms. Het waren condooms. De kleur rood steeg meteen op naar mijn wangen. Hoe wisten de ontvoerders dat wij – of was het toeval? Maar waarom kregen wij die nu pas?

'Mick,' begon ik zacht. 'Hoe weet de ontvoerder dat wij – '

'Niet,' onderbrak Mick mij meteen. 'Dat kunnen ze niet weten. Maar ik denk dat het komt doordat wij naakt rondlopen. Waarschijnlijk hadden ze dat idee al.'

Een huivering gleed over mijn rug heen en ik sloeg mijn armen om mijn lichaam. Of de ontvoerder het nu wel of niet gezien had, ik vond het niet prettig. De condooms betekende namelijk ook dat we vaker seks konden hebben, en ik wist niet of ik dat wel wilde.