Naked Again

28

28

Mick

Twee dagen – te merken aan het avondeten wat tweemaal keurig geserveerd was – negeerde Iris mij al. Twee dagen. Normaliter gezien had ik er geen enkele moeite mee als mensen mij negeerden. Dat was hun verlies, en niet het mijne. Maar aangezien ik nu alleen maar Iris als gezelschap had, voelde ik mij eenzaam. Een gevoel wat ik eigenlijk amper herkende, en ik wist nu al dat ik het vreselijk vond.

Ik had geen idee wat ik moest doen om Iris weer aan het praten te krijgen. Alleen een knikje tijdens het eten kon ervan af, wat door moest gaan als ''smakelijk eten.''

Ik vroeg me echt serieus af wat ik fout had gedaan. Het deed mij denken aan mijn ex – die ene die een pan naar mijn hoofd smeet. Ik wilde niet aan haar denken. Ze was een fout, later een belangrijke levensles. Ze negeerde mij. Wekenlang. Om het volgende moment doodleuk op mijn stoep te staan, te verkondigen dat ze mij miste, en dan zouden we in mijn bed belanden. Daarna week ze een periode niet meer van mijn zijde af, waarna het tafereel zich weer herhaalde. Het gerucht ging – nadat het uit was tussen ons – dat ze dit met meerdere mannen deed. Nadat ik haar voor van alles had uitgemaakt, en de relatie beëindigde, had ik haar nooit meer gezien. Ik wist wel waarom ik haar pas na drie jaar de deur gewezen had. Drie jaar dit. Ze deed mij denken aan mijn zus. Een huivering gleed over mijn rug heen. Ik wilde niet aan haar denken. Niet nu.

Iris at in stilte haar bord leeg. Dit was dus al dag drie, bleek. Ik schuifelde naar het luik toe en pakte mijn bord. De aardappels dampten nog na, wat verraadde dat het net pas gekookt was. Het voedsel hier smaakte echt niet slecht, dus dat was een meevaller. Al werd het nu weleens tijd dat we actie gingen ondernemen. Ik wilde weten waarom ik hier vast zat, naakt. Met een bloedmooi naakt meisje.

Hoelang zaten we hier überhaupt al?

In stilte nam ik plaats op het bed, en begon te eten. Al die tijd keek ik Iris strak aan – boeien dat zij zich daardoor ongemakkelijker ging voelen – maar zij vermeed elk oogcontact. Ik werd gedwongen mijn blik van de hare los te maken, toen een bekend geluid de kamer vulde. Ik zette mijn bord van mijn schoot af, en sprong meteen op. Vanuit mijn ooghoeken zag ik Iris nieuwsgierig toekijken. Het was wederom een pakketje. Als het weer condooms waren, dan zou ik ze via dat luikje weer terugsturen, nam ik mijzelf voor. Gehaast opende ik het. Ietwat verbaasd gooide ik de inhoud op de grond, zodat Iris het ook kon zien. Haar blik stond net zo verbaasd als de mijne – even dan. Vervolgens trok haar gezicht bleek weg en sprong ze van het bed af, zonder daarbij te letten op haar bord. Met veel kabaal kletterde het op de grond, in duizenden stukken.

'Oh my god,' fluisterde ze zacht, terwijl ze een tampon opraapte van de grond.