Zielona lampka,czyli w drodze do miłości

Ciotka Emma

Zuzia
Siedziałam naprzeciwko mojej przyjaciółki,a jej oczy przybrały kształt pięciozłotówek. Widziałam po jej oczach, że chce mi zadać masę pytań, ale nie zrobiła tego, za co byłam jej naprawdę wdzięczna.

-Zuzka, nie sądzę, że to prawda, ale pamiętaj, że jestem z tobą na dobre i na złe- powiedziała cicho- a teraz spokojnie, przestań już płakać

- Nie potrafię-chlipnęłam-Był dla mnie całym światem, a teraz widziałam jak liże się z jakąś plastikową lalą. A najgorsze w tym wszystkim jest to, że jej nie odepchnął-mój szloch słychać było chyba w całym hotelu-Nie pójdę na tą imprezę z okazji jego urodzin. Powiedziałam mu wcześniej, że przyjdę z tobą i Domenem, i żeby nie szukał mnie przed imprezą bo będę u was się szykować. Sądzisz, że mogę tu zostać na czas wyjścia do klubu?- paplalam nieskładnie, ale tak, że Kasia dawała radę mnie zrozumieć

- Jasne, że tak. Zostanę tu z tobą, żebyś nie zrobiła nic głupiego.

- Nie. Idź i baw się z Domenem w klubie. Poradzę sobie. Naprawdę. A teraz do łazienki. Zrobię Cię na bóstwo.

Nic nie poradzę, że muszę zająć czymś myśli, żeby nie dręczyć się tym dalej.

- Bardziej ogarnięcia przydałoby się tobie-próbowała żartować moją przyjaciółka

Nakło się uśmiechnęłam. Kaśka zawsze potrafi poprawić mi humor.

- No wiesz!- udałam oburzoną- Ale przypominam, że ja dzisiaj nigdzie już nie wychodzę, w przeciwieństwie do ciebie-dodałam-A tak poza tym, to gdzie wygoniłaś chłopaków?-zapytałam wyciągając zestaw do makijażu z szafki

- Kazałam im spadać do Daniela na karty czy coś i wrócić 10 minut przed umówionym czasem wyjścia. AŁA! Co ty robisz?!

- Przepraszam-powiedziałam wyjmując szczoteczkę do rzęs z jej oka-Jestem dzisiaj strasznie rozkojarzona przez tą sprawę z Andim-moje oczy znów zaszły łzami

-Hej, to nie twoja wina-znowu próbowała mnie pocieszać. To wspaniałe, że mam taką przyjaciółkę

- Właśnie, że moja!-krzyknęłam osuwając się na podłogę i chowając twarz w dłoniach-Byłam słabą dziewczyną i mu nie wystarczałam. Dlatego to zrobił!

- To raczej on nie był wart ciebie kochana. A teraz, jak chcesz, możesz mi zapleść włosy-dobrze wie, że to mnie odstresowuje.

Jest najlepszą przyjaciółką jaką kiedykolwiek stąpała po ziemi

Rozmawiałyśmy na wiele tematów. Powrót do szkoły, najbliższe zawody Kasi i tym podobne. Nasza wymiana zdań tego wieczora, nie zeszła już więcej na temat Niemca, który sprawił mi tyle przykrości. Zostało 5 minut do czasu spotkania Kasi z Domenem. Właśnie kończyłam poprawiać jej sukienkę, gdy w drzwiach stanęli Słoweniec i Norweg.

- Idziemy Kasia?

- Jasne. Poradzisz sobie?- zwróciła się do mnie

- Tak. Zostało mi jeszcze trochę czekolady, więc przeżyję-posłałam jej smutny uśmiech

- A propo czekolady-zaczął Daniel- Zostaję z tobą. Bo chyba nie myślałaś, że zostawimy cię całkiem samą w stanie załamania?

- Dzięki. To wy już idźcie, a my chodźmy skończyć ten film. Strasznie mnie wciągnął.

Ta komedia naprawdę poprawiła mi humor, bo po chwili śmiałam się do rozpuku z jednego z bohaterów. Nagle usłyszałam pukanie do drzwi.
~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•w czasie, kiedy Zuzia i Daniel oglądają film~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•
Kasia
Wyszliśmy z hotelu, a moją głowę wciąż zaprzątał widok zapłakanej Zuzi. Obiecałam sobie w duchu, że kiedy tylko spotkam tego debila, to tak mu wygarnę, że się nie pozbiera. Z tymi myślami doszłam do klubu. W środku byli wszyscy oprócz Zuzki i Daniela, którzy pewnie śmieją się teraz z komedii. Odszukałam wzrokiem człowieka, którego miałam w tym momencie ochotę zamordować. Siedział przy barze w towarzystwie jakiejś blond łaski, która zadziwiająco przypominała tą z opisu Zuzi. Coś się we mnie zagotowało. Słyszałam, że Domen coś do mnie mówi, ale byłam zbyt ogarnięta furią aby zwrócić na to uwagę.