Elk begin kent een einde (VOLTOOID)

3.

Ik keek en ik zag Nabil.

Waarom van alle 17 miljoen mensen in Nederland moet hij daar zijn? Hij zat met zijn vrienden te lachen om de hoek. Wat doet hij hier? Hij is hier nooit. Dat is juist de reden dat ik hier altijd ben hhh.

Ik wou de andere kant op lopen maar zo zou ik nooit thuis komen en er was daar een gekke bos.

Ik zucht en loop de hoek in. "Doe zo onopvallend mogelijk Dina" zei ik in mezelf. Ik probeerde normaal te lopen totdat ik over me eigen schoen struikelde. Waarom gebeuren zulke dingen altijd op slechte momenten.

Zijn vrienden begonnen me uit te lachen totdat ze zagen dat ik het was. Ze tikte Nabil aan. Shit men.

Ik liep snel verder omdat ik hem niet wou zien. Ik hoor iemand roepen. Ik versnel me stappen. Opeens voel ik een hand op mijn schouder net als een paar maanden geleden.. Ik draaide me om en zag Nabil staan. "Dina" zei hij.

"Raak me niet aan en waag het niet mijn naam te noemen" probeerde ik op een kalme toon te zeggen.

"Dina luister alsjeblieft naar mij" zei hij.

"IK ZEI NOEM MIJN NAAM NIET EN VAL ME NIET LASTIG MET JE ONZIN" schreeuwde ik. Ik was nooit zo een meisje dat meteen begon te schreeuwen maar hij heeft mij zo gemaakt.

"Wie is dat valt hij je lastig Dina?" Ik draaide me om en keek naar Yasin. Pff wat is hij toch knap en me reddende engel hhh.

Zonder op mijn antwoord te wachten pakte hij Nabil bij zijn kraag.

"Durf haar nog eens lastig te vallen en je ligt op de grond" zei Yasin. "Of wacht" hij duwde hem kei hard op de grond. "Je ligt al" zei hij. Ik hield me lach in. Gek genoeg deed Nabil niks terug. Yasin tilde hem weer op en fluisterde nog wat in Nabils oor en opeens werd hij helemaal rood. Hij rende snel weg en keek niet eens meer om.

"Als hij je nog is lastig valt app me dan" zei Yasin

"Dankjewel en euhmm ik heb je nummer niet" zei ik ongemakkelijk. We wisselde elkaars nummers. Vanbinnen was ik stiekem zo blij.

Ik kwam thuis en ik plofte neer op de bank. Ik keek op mijn telefoon en zag een appje.

Onbekend: Heey heb je zin om morgen iets te doen na school😉
Dat is vast Yessin ik appte hem terug.

Ik: isgoed ik zie je morgen op school doei

Je weet toch droog doen, gewoon beetje hard to get doen. Ik sloot mijn telefoon af en ik hoorde de bel gaan. Ik deed open en Musa kwam naar binnen. Ik groette hem en ik ging naar boven.

Ik deed snel mijn huisjurk aan en liep weer naar beneden.

Ik zag dat mijn moeder ook thuis was. "Mamaaaa hoe gaat het met je?" Zei ik.

Er verscheen een glimlach op haar gezicht. "Hamdulillah schat". We bleven nog kletsen en hadden een gezellige avond. Ik zag dat het al 11 uur was en ging slapen.

Niet wetend wat er de volgende dag zou gebeuren.