Elk begin kent een einde (VOLTOOID)

14.

Ik werd wakker en bevond me in de kamer waar ik altijd slaap. Ik zag mijn 3 broers bezorgd kijken.

"Dina het spijt ons dat we je niet geloofde, Hamza heeft ons verteld dat het niet waar is" zegt Mohammed.

"Maakt niet uit, maar nooit meer zijn leugens geloven" zei ik.

"Ja ja maar had je wel iets met die Nabil ofzo?" Zei hij.

Ik knikte.

"Hmm maar even over jou en Hamza" zei Noufal.

Ik werd helemaal rood. "Wat bedoel je" vroeg ik zogenaamd nikswetend. Ik zag dat Anass zijn lach aan het inhouden was.

"Denk je wij weten het niet, jullie zijn altijd samen en net toen hij iets in je oor fluisterde, hij straalde helemaal" zegt Noufal. Ongemakkelijk keek ik weg.

"Ja duuh ze hebben ook een relatie" zegt Anass. Nadat hij dat heeft gezegt doet hij meteen zijn hand voor zijn mond. Ik kijk hem met een dodelijke blik aan. Meteen keken Noufal en Mohammed mij aan. Ik stond daar, zo rood als een tomaat. Net toen ze iets wouden zeggen, kwam Hamza binnengelopen.

"Salam aleykom" zegt hij vrolijk maar zijn gezicht veranderd direct als hij mijn rode hoofd ziet, mohammed en noufal raar ziet kijken en Anass met zijn hand voor zijn mond ziet.

"Uh wat is hier gaande?" Vraagt Hamza.

"Hebben jullie een relatie" vraagt Noufal. Hamza kijkt beschaamd weg.

"Ewa had dat dan gewoon gezegt" zegt Noufal. Ik en Hamza kijken hem verbaasd aan.

"Wij weten dat Hamza niet zo is dus accepteren we het, maar als je haar hart breekt dan ga je zien." Zegt Mohammed.

"Tuurlijk ik zou haar nooit pijn doen" zegt Hamza terwijl hij mij verliefd aankijkt. Wajow voorschut met me broers erbij.

"Wat hebben jullie allemaal gedaan" vraagt Noufal sneaky. "Weeh Noufal hou je bek wij hebben niks gedaan" zeg Hamza. "Hoop ik voor jullie" zegt Mohammed.

"Mohim wij gaan eten halen, we laten tortelduifjes wel alleen" zegt Noufal en knipoogt. "Nee wat denk jij, Anass blijft bij hun" zegt Mohammed. Noufal en Mohammed lopen de deur uit en ik, Hamza en Anass blijven over.

"Anaaasss!!!" Zeg ik en ik spring op hem. "Aah dikzak ga van mij af, lijkt met of een nijlpaard gaat bevallen op mijn rug" schreeuwt Anass.

Hamza ligt op de grond van het lachen. Ik blijf express op hem zitten. "Wat ga je tegen hun zeggen dat ik en Hamza een relatie hebben" zeg ik. "Oke oke sorry, ik zei het perongeluk en ze hebben het toch geaccepteerd dus ga van me af" smeekte Anass.

Ik ga van hem af en hij gaat express super overdreven ademen. "Niet overdrijven" zeg ik geïrriteerd. Hamza ligt nog steeds op de grond met tranen van het lachen. Ik wil lopen maar Anass steekt zijn voet uit waardoor ik super hard op de grond val. Hamza begint harder te lachen en hij krijgt bijna geen adem meer. Anass ligt ook op de grond van het lachen. Ik begin ook super hard te lachen. Op dat moment komen Mohammed en Noufal de kamer inlopen. Als ze ons op de grond zien liggen lachen met tranen, kijken ze ons scheef aan.

"Wollah rare ezels" zegt Noufal.

"Ewaja soort zoekt soort" zegt Mohammed lachend.

_______________

Dus dan zijn de bewakers weg en kunnen we ontsnappen" vertelt Hamza ons.

Ja, over 1 week gaan we eindelijk vluchten naar Frankrijk en daar wonen. We gingen er allemaal mee akkoord.

Ik denk na wat er tot nu toe is gebeurt:
Ik kom erachter dat Musa niet mijn broer is.
Mijn moeder overlijd allah y ra3moe.
Ik ontmoet mijn 3 echte broers.
Nabil is de oorzaak van dit alles
Ik ontmoet mijn liefde.
Yasin kende Musa al blijkbaar.

Nu ik denk aan Yasin, wat als ik hem tegenkom? Hoe moet ik hem uitleggen dat ik niks meer voor hem voel. Alles is gewoon in een klap weggegaan. Ik hoop dat ik hem niet meer tegenkom. Ik zucht diep en loop naar me bed. En daar val ik in een diepe slaap.
Niet wetend dat Yasin helaas een deel van haar leven zou worden...