Elk begin kent een einde (VOLTOOID)

38.

Gezellig stapte we een restaurant binnen. Ik heb alleen Anas vertelt dat ik met Akram ben. Hij zou een smoesje voor me verzinnen. Ik ben echt blij dat ik een jongere broertje heb.

(In het echt wat minder maarja we gaan gewoon verder😂 #schrijfsterrr)

We namen plaats en wachtte tot er een ober kwam.

De ober kwam. We gaven door wat we wouden eten en de ober liep weg.

Hij kwam terug met het eten en ik begon gelijk te eten.

"Dusss..." begon Akram.

"Wat is er allemaal?" Vroeg hij.

Ik verslikte me in me eten. Ik begon te hoesten.

Geschrokken gaf Akram me wat water.

"Bedankt" zei ik glimlachend.

Het bleef even stil...

"Ik vertel het je na het eten" zei ik na een tijdje.

Hij knikte en we aten weer verder.

We kletste eindeloos door. Met hem heb ik het nooit saai gewoon.

Na eindeloos discussie rekende hij af en liepen we naar buiten. Het was inmiddels al donker. We zagen een mooi lichtgevend parkje. We liepen erheen.

We gingen zitten. Het was even stil en beide keken we naar het meertje dat tegenover ons stond.

Onbewust rolde er een traan over me wang. Eerlijk is eerlijk, ik mis de oude tijden.. dat Musa geen verader was.. dat me moeder nog leefde.

Tuurlijk ben ik blij dat ik me echte broers heb ontmoet, maar we zijn nog niet gelukkig. Dat weten we allemaal heel goed.

Ik voelde een arm om me heen.

Akram keek me medelijdend aan.

Zonder dat ik het doorhad begon ik te vertellen.

______________

Na het verhaal begon ik te snikken.

Akram susste me en veegde me tranen weg.

"Khair in sha Allah" zei hij.

Hij stond op.

"Wat doe je?" Vroeg ik.

"Ik ga jou naar huis brengen en daarna iets regelen, ik laat het niet toe dat je word uitgehuwelijkt voor iets wat je niet gedaan hebt" zei hij boos.

Ik knikte zacht.

Onderweg in de auto was het stil. Het was een fijne stilte.

Hij stopte bij het huis van me broers. Ik gaf hem een knuffel.

"Dankjewel voor alles Akram, jij begrijpt me altijd" zeg ik gemeend.

Hij glimlacht naar me.

Ik zwaai hem uit en loop naar de voordeur.

Ik doe de deur voorzichtig open.

Ik doe me schoenen en jas uit en loop naar de woonkamer..

Even staat me hart stil..

En hier, hier verandert mijn leven.

_______

Sorry voor korte deeltje maar wou deze er nog opzetten, wat denken jullie dat er is? Mmhhh..

OMG ZATERDAG GEWOON AL RAMADAN.. IK HEB ER ZOVEEEEEEEEL ZIN IN.

Het word bij mij dan 34 graden😱

Bij jullie?❤