Elk begin kent een einde (VOLTOOID)

41.

*Perspectief Noufal*

Ze waren uit het zicht verloren, boos sloeg ik tegen het autostuur aan.

10 maanden.. 10 maanden lang zoeken we haar!

Iedereen is gebroken.

Hamza is tijdelijk naar vakantie gegaan, mijn tante en oom huilen zich elke dag kapot. Ze hebben spijt. We waren echt boos op Hamza. Wij zitten te zoeken terwijl hii rustig op vakantie is?

Akram en Walid zijn bijna elke dag bij ons om ons te steunen en helpen te zoeken naar Dina.

Zonder haar is het zo saai..

Dit komt allemaal door die stomme Nabil, door hem is Musa zo, door hem is Yasin zo, door hem is iedereen zo harteloos geworden.

Die Nabil moeten we aanpakken, heel snel!

Anas zit er het allermeeste mee. Elke dag beschuldigd hij zichzelf ervoor. Maar hij heeft juist haar leven gered. Als hij niks deed schoot Yasin in haar hoofd in plaats van haar been.

Boos reden we naar huis.

Aangekomen thuis ging Anas meteen naar zijn kamer.

Ik belde Akram en Walid op.

We moeten nu meteen die Nabil aanpakken!

*Perspectief Dina*

We waren in het vliegtuig. Ik zat muziek te luisteren en naast me zag ik Yasin druk bezig met zijn telefoon.

Mijn hoofd begon opeens te bonken. Ik greep naar me hoofd.

Hij keek me bezorgd aan.

"Gaat het?" Vroeg hij.

Ik zag allemaal zwarte vlekken.

Ik kreeg een flashback.

Flashback

"Sinds wanneer woont hier een meisje?" Vroeg een van die jongens.

Ik keek hem scheef aan.

"Ehmm deze hele stad zit vol meisjes" zei ik.

Dit keer keek hij mij scheef aan.

"Noem jij dit meisjes?" Vroeg hij.

"Allemaal zelfde toch" zei ik.

"Als jij jezelf met hun wil vergelijken, prima" mompelde hij."

"Je doet moeilijk" zeg ik.

Ondertussen waren de andere dood van het lachen.

"Valt er wat te lachen" vraagt de jongen geirriteerd.

"Neenee niks kom Akram en jij Walid, let goed op Dina he" zei Noufal.

Hmm hij heet dus Akram.

Ik rolde met me ogen.

Ik nam afscheid van ze en Akram gunde ik een glimlach. Stiekem mocht ik hem eigenlijk wel, maar ik wil nie snel toegeven. Hij glimlachde terug en ik liep snel de winkel in met Walid.

Einde flashback

Hmm akram? Wie zou dat zijn en wat voor rol had hij in mijn leven? Waarom is hij de eerste die ik me herinner?

"Yasin?"

"Hmm" reageerde hij zonder op te kijken van zijn telefoon.

"Wie is Akram?" Vroeg ik.

Hij keek me geschrokken aan.

"Geef jou telefoon" zei hij.

Ik keek hem verbaasd aan. Ik heb nog niet naar me appjes gekeken want ik had geen tijd, alleen heb ik muziek geluisterd.

"Hoezo?" Vroeg ik.

"Geef" zei hij dit keer wat bozer.

Wejow wejow deze heeft slechte bui.

Ik gaf hem mijn telefoon en zei niks meer. Ik kom er sws achter wie hij is. Ik ben detective.

(Mensen die me in het echt kennen weten dit, ik kom er serieus achter, ik weet binnen no time wie je vrienden zijn, waar je woont en je hobbys AAHAHAHAHHAHH)

Srry voor lang nie schrijven, ik zou vnv posten maar was vergeten im sorry.

Het is half 5 sochtends dus ik ga maar eens slapen morgen school haha. Nu het ramadan is heb ik geen een dag goed geslapen. Slaaptekort gwn😫.

Gn/Gm ❤️