Einde.

589 53 37
                                    

Jaren later..

Het is ondertussen jaren later en ik ben nogsteeds samen gelukkig getrouwd met Akram.

Gek genoeg heeft Akram zijn zin gekregen. We hebben 6 kinderen en ik ben ondertussen zwanger van de 7de.

Ook Noufal en Mohammed zijn getrouwd. Noufal is uiteindelijk met Farah getrouwd en Mohammed met een prachtig turks meisje genaamd Azra.

Anas is nog niet getrouwd. Hij is nu 26 dus nog genoeg tijd.

Walid is ook al getrouwd met een goed gelovige dame ma sha Allah.

In de tussentijden is Redouan overleden. Het was een moeilijke tijd maar iedereen komt langzaam weer een beetje bij.

Hoe het met Sumeya was afgelopen weet ik niet precies. Walid had me verteld dat ze is gevlucht. Alleen god weet waar ze nu is en waar ze mee bezig is.

Nabil was zoals jullie weten dood en Yasin is hem achterna gegaan. Jammer dat het zo moest gebeuren, maar het was hun verdiende loon.

En Musa? Jullie gaan het nooit geloven, maar we hebben hem vergeven. Hij lag op zijn strefbed en smeekte ons om vergiffenis. Eerst vergaven me hem niet, maar we zagen hem veranderen. Hij probeerde een goede moslim te worden en uiteindelijk hebben we hem vergeven. Hij leid zijn eigen leven en wij leiden ons eigen leven.

We zijn gelukkiger dan ooit. Alles is toch nog goedgekomen. Zo zie je maar, geef nooit op! Als je een zware tijd hebt, geloof in Allah swt. Alles kan in een klap veranderen. Zoals mijn leven in een klap veranderd was. En kijk nu. Ik kan me geen beter leven wensen. Ik heb een man, kinderen en geweldige familie.

"Mamaaaa" riep Selim, mijn oudste zoon.

"Wat is er schatje" vroeg ik.

"Wanneer gaan we naar oom Anas" zeurde hij. Mijn kinderen houden van Anas haha.

"We gaan zo, maak je maar klaar"

Blij rende hij door heel het huis om tegen de rest te zeggen dat we eindelijk naar oom Anas gaan.

Ik liep naar boven en deed me kleren aan. Ik spoot nog wat parfum en pakte me telefoon hoesje. Ik keek naar de achterkant. Een foto van mij, Akram en me broers. Toen we nog jong waren. Ik ben ook trots op hun, alles wat ze hebben bereikt. Mohammed heeft een eigen bedrijf waar Anas ook werkt. Noufal heeft ook zijn eigen bedrijf. Ze werken samen en zijn heel
succesvol. Ik werk niet. Ik heb na dit alles nooit me diploma gehaald. Ik zorg thuis gewoon voor de kinderen. Akram is bezig met een eigen hotel. Ongelofelijk hoe hard ze gewerkt hebben voor dit.

Elk begin kent een einde, maar soms is het einde beter dan het begin.

~The end

Elk begin kent een einde (VOLTOOID)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu