The Six Guardians (Completed)

Chapter 7

Sa panaginip na 'to, tinatawag ni Sehun si Shana sa pangalang "Luhan"

********

Third Person's POV

(Princess Shana's Dream)

"Bumaba ka na nga dyan Sehun! baka malaglag ka pa!"

"Wag kang magulo.. maaabot ko na.."

"Wag na! Igagawa nalang kita ng bagong saranggola.."

"Pero ito yung unang bagay na ginawa mo para sakin at nangako ako na iingatan ko 'to."

Luhan blushed..

"W-Wala akong pakialam! Ano ka ba saranggola lang yan!"

There's nervousness in her voice which he found amusing kaya natawa sya habang nakatingin sa kanya.

Oo saranggola lang talaga iyon pero maganda ang pagkakagawa nito. Hindi ito isang pangkaraniwan na saranggola lang, magara ito at malaki. Pero dahil nga malaki ang saranggola ay nahirapan silang paliparin ito ng maayos kaya naman sumabit ito sa sanga ng puno.

"Sehun ano ba!"

"Luhan tumahimik ka nalang dya--"

"I don't wanna get hurt the person I cared more than anyone!"-Mabilis na sagot ni Luhan.

Sehun froze in his place.
Luhan's eyes widened.

She immediately shut her mouth and looked away as she realized what she just said.

"I.. I mean.. guardian kita kaya mahalaga sakin na hindi ka mapahamak k-kaya.. bumaba kana.."-Nauutal na paliwanag ni Luhan habang pilit na tinatago ang namumula nyang pisngi.

Nakatulala pa rin si Sehun sa kanya at hindi umiimik.

"Ano ba? Won't you please listen to me? Bakit ba kasi hindi mo nalang gamitin yung powers mo para makuha yan?"-Luhan said.

Sehun blink twice. He snapped back to reality as he heard what she says.

"Ah, g-gusto ko kasing ipakita sayo na kaya kong kuhanin to gamit ang sarili kong mga kama--"-Nang ibalik nya yung tingin nya sa saranggola na nakasabit sa sanga ay nanlaki ang mga mata nya ng makakita sya ng dalawang higad na nag uunahan gumapang papunta sa kamay nya.

"AAAAHHHH!!!!"-Sa sobrang gulat nya ay nawalan sya nang balance at bumagsak sya sa mismong kinatatayuan ni Luhan.

"Ah! Ang sakit."-Luhan groaned and started crying. Nabagok ang ulo nya sa lupa.

Nataranta si Sehun ng marinig nya ang mahinang pag iyak ni Luhan kaya mabilis syang tumayo para tulungan ang prinsesa.

"Luhan?! sorry! Pasensya na."-Now he has that apologetic look on his face.

Dahan dahan nyang tinulungan bumangon si Luhan pagkatapos ay pinasandal nya ito sa tabi ng puno.

Kahit na nasaktan din sya dahil sa pagkakabagsak nya mula sa mataas na puno ay hindi na nya ito ininda, dahil mas masakit para sa kanya na makitang umiiyak ngayon si Luhan dahil sa katigasan ng ulo nya.

"Dapat talaga nakinig nalang ako sayo. Nasaktan ka pa tuloy dahil sakin. Pasensya ka na.."-Sabi ni Sehun habang nakayuko.

"No don't say that."-Hinawakan ni Luhan ang kamay ni Sehun. "This isn't your fault. Kasalanan ito ng higad na nasa puno!"-She angrily pouted her lips then she had to bite her lips to stop herself from crying.