The Six Guardians (Completed)

Chapter 39

Sorry for typos and grammatical errors

*******

Third Person's POV

"Who are you? Hindi ka isang tao tama?"-Naguguluhan na tanong ko habang nakatayo sa likod ni Kris, pinapanuod ko sya habang nililibot nya ang malawak na kwarto ko. Ito ba ang mahalagang bagay na dapat kong malaman? Na hindi isang ordinaryong tao lang si Kris? Isa syang nilalang na kagaya ko.

"Oo katulad mo lang rin ako na hindi isang tao."-Sagot ni Kris na hindi ako nililingon, kinuha nya yung picture frame sa desk ko. Bigla akong nahiya ng makita ko syang napangiti habang tinitignan yung picture ko. "Parang ang saya mo dito ha.."-Pabirong sabi nya habang binababa yung picture frame. "Hindi ako sanay"-Bulong nya. Teka, ano daw?

"Isang ka rin bang god? Bakit hindi mo sinabi na may nalalaman ka tungkol sakin? At bakit hindi mo kaagad pinaalam sa amin ang tunay na pagkatao mo?"-Mabilis na tanong ko habang nangungunot ang noo. Matagal tagal na din simula nung magkakilala kami, naging magkaibigan na nga kami, pero bakit ngayon lang sya nagtapat?

Natawa ng mahina si Kris. "I'm not a god like you Shana."-Humarap sya sakin at sumandal sa desk. "Hindi ko sinabing may nalalaman ako tungkol sayo dahil hindi mo na 'ko nakikilala nung nagkita tayo sa University."-He said drumming his fingers on the desk.

I frowned at him.. "What? Hindi kita nakilala? Bakit magkakilala na ba tayo noon pa? Wala naman akong natatandaan na nagkilala na tayo dati."

"Because you lost your memories, at kaya ako naririto ay para ibalik ang mga nawala sayo."-He said as he looked at me straight in the eyes. What the hell? I lost my memories? Seryoso ba sya?!

"Naguguluhan ako Kris. Paano mo nasabing nabura ang alaala ko? Paano nangyare yon?"- Sabi ko habang napapakamot ng batok

"Someone took your memory. Ask your Guardians."-Kris

"What? My guardians knew all about this?!"-I gasped, eyes widening as I can't believe that he just said that.

"May isang tao sa nakaraan mo na gusto nilang mawala sa alaala mo. Nagtagumpay sila pero nadamay ako. Pati yung alaala mo sa akin ay nawala. Hindi ko alam kung paano nangyare yon, pero--"-Napahinto si kris na parang napapaisip nang kung ano. "Pero siguro dahil yon sa--Ah Nevermind."

Someone in my past? Shit! Dapat ba akong maniwala sa mga sinasabi nya? Tinitigan ko sya ng maiigi sa mata pero wala akong mahanap na salitang 'joke' sa mga mata nya. Mas mabuti siguro kung yung mga Guardians na ang tatanungin ko tungkol dito. Malamang alam nila ang lahat dahil sila naman ang nakasama ko sa 10 taon.

"Ilang buwan na ang nakalipas simula ng magkita tayo Kris, pero bakit ni isang salita ay wala ka manlang sinabe tungkol dito?"-I locked my eyes on his, waiting for what he has to say. There's something about him that I couldn't put into words.

"Sa katunayan, kaya ako pumasok sa university na pinapasukan mo ay dahil gusto kitang tulungan na ibalik ang nawala mong alaala. Pero hindi ko yon nagawa agad dahil may pumipigil sakin. Someone's blocking my way towards you, and this person sent two of his servants to guard you just to make sure na hindi ko magagawang ibalik yung alaala mo, though alam naman nyang sa huli magiging akin ka pa rin." - Paliwanag nya na may ngiting mapakla sa kanyang mga labi. Lalo akong nalito sa mga sinasabi nya. Anong magiging kanya ako? Nababaliw ba sya? At Sino yung tinutukoy nyang tao na binura sa alaala ko? At sino yung taong-- "Sino yung taong tinutukoy mo Kris? At bakit pinipigilan ka nyang ibalik ang alaala ko?"