Till Eternity And Forever

~TEAF Chapter 5~

(A/N : Gabriel on the sideeee :) -------->)

***********************************************

Chapter five

Kasalukuyan akong nasa rooftop. Dito ko napipiling pumunta kapag gusto kong makapag isip isip. Atsaka break time naman.

Ang labo ng mga nangyayari. Sana mahanap ko na yung mga kasagutan sa mga tanong ko.

"Mag isa ka yata." Sabi ng isang boses sa aking likuran. Nilingon ko siya.

"Ah, gusto ko lang makapag isip isip Gabriel." Sagot ko sabay tingin ulit sa kawalan.

"Ano bang gumagambala sa isip mo?" Tanong niya sabay tingin din sa kawalan. Lols. Gaya gaya.

"Wala naman." Pagsisinungaling ko.

"Oh c'mon, kasasabi mo lang na andito ka para makapagisip isip. What's bothering you?" Sabay tingin sakin. Huli ako takte! 

"Nainlove ka na ba?" Bigla kong natanong sa kanya. Ewan ko kung bakit yan ang lumabas sa bibig ko. Pero somehow, I want to know what's his answer.

"Ofcourse. My heart only beats for her. I love her. I love her, how the way she is." Talaga? Kahit kailan kasi di to nag share ng lovelife.Ngayon lang talaga. But i'm curious who the girl is. She's very lucky. I mean, Gabriel? He's a nice person. I know that he deserves to be loved back.

"With whom?" I asked curiously.

"With you." 

O_____O 

Di nga? 

"Joke lang." Agad na bawi niya. 

Phew! 

"Loko ka! Kala ko totoo." I let out a big sigh as a sign of relieved.

"Gusto mo ba totohanin natin?" Biro niya. Pero parang di naman biro yung pagkakasabi niya.

"Wag naman." Ako.

"Ikaw, nainlove ka na ba?" 

Nagulat ako sa tanong niya. And I don't know what to answer. Nalilito pa ko ngayon.

"I don't know." Katiting na mga salitang lumabas sa bibig ko. 

"Hindi mo alam? Well, ganyan din naman ako nung una. Litong lito ako kung ano bang nangyayari. Basta ang alam ko, masaya ako pag kasama ko siya. Nagseselos ako kapag may lumalapit na ibang lalaki sa kanya." Paliwanag niya.

"Pero wala naman akong karapatan." Dugtong niya. At biglang lumungkot ang mukha niyang kanina'y puno ng kagalakan. 

"Eh sino ba kasi yun?" Gusto ko talagang malaman eh.

"Someday, you'll know. In the right ime. In the right place. Maghintay ka lang." Sabi niya.

"Wait. Let's go back to your story. What do you feel for this guy?" Dugtong pa niya.

"The same feeling that you had for the girl you love. Nung sinabi niyang nahanap na niya yung babaeng makakatuluyan niya, ilang beses kumirot yung puso ko. At hindi ko alam kung bakit. And whenever we we're together, I feel secured, I feel safe, I feel comfortable.......... I feel happiness." Ako. 

"Then, confirmed. You're inlove with that guy." Simple niyang sabi.

"I'm not sure. Let me think of it first." Sagot ko.

"Well, if that's the case, i'll let you do whatever you want. It's your feelings, not mine. Just always remember my advice.. that in the last, you'll realize that you are deeply inlove with this guy." Siya.

"Okay. thanks Gabriel. You' re a really nice person." Ako.

"No problem Jillian. Tara na? Balik na tayo sa room?" Siya.

"Sige tara." 

Then we headed our way through the classroom. When we already get back, all eyes are with us. What's the matter? 

Hindi ko na lang sila pinansin, bagkus ay umupo na lang ako sa aking desk. Wala pa ata yung prof namin. Katabi ko nga pala si Bro.

"Magkasama pala kayo." Cold niyang sabi.

"Uh.. It's nothing. Just have a little friendly talk." Ako.

"Kanina pa kita hinahanap tapos magkasama lang pala kayo." He said with a cold voice again.

"Uh.. Sorry. T-Tungkol nga pala dun sa l-liligawan mo-" Bigla siyang napatingin sa akin. Kung kanina'y nakasimangot siya, ngayon ay parang nagboost yung energy niya.

"What about her? Tutulungan mo na ba ko?" Siya.

"I just want to know who is she. Can you tell me?" Ako.

"Ah. She is Sophie Reign Manalastas. My future wife. Why?" Siya.

Ouchhh. </3 

Wait..... Parang familiar..... Sophie....... Sophie Reign..... Ugh! Di ko maalala pero familiar siya! 

"Uy, bakit kako?" Ayy! Oo nga pala! 

"Ah wala. wala." Ako. 

Sino ba kasi siya? 

Hanggang sa dissmisal ay inaalala ko pa rin kung sino ba talaga yung babaeng yun.

"Huy! Bat parang kanina ka pa lutang?" Bro. Andito na kami sa kotse niya. Ihahatid niya raw ako eh. 

"Well, maybe I'm just tired. Don't mind me." Sagot ko naman.

"Sige. Oh, hindi nako bababa ha. Ikaw pumasok ka agad ha! Baka may mangyari pa sayo. Sige na. Bye!" Pagpapapaalam niya.

"Sige. Ingat ka ha! Tangahan mo yang pagdadrive!" Sigaw ko habang papaalis na yung kotse niya.

"Oh andito ka na pala." Mama. Yung totoo mama? Bulag? 

"Hindi ma, joke lang ako. Action figure ko lang to." Sagot ko.

"Ah ganun ba. Sige, illabas na kita. Hindi pala ikaw yung anak ko eh. Action figure ka lang pala. Impostora!" Mama. -_- 

"Hay nako ma. Ano bang makakain?" Gutoms ako eh. Bakit ba? 

"Andyan yung tirang pagkain ni Browny." Aso namin yun. Diba halata?

Binigyan ko siya ng death glare. Nanay mo? Papakainin ka ng tirang pagkain ng aso?

"Joke lang yun. Yung tingin mo ha! Dudukutin ko yan!" Pagbabanta niya. Takot ako grabe.

"Whatever! Ayoko na nga kumain." Inis kong sabi at umakyat na papunta sa kwarto ko.

Andito lang ako sa may veranda. Nag iisip ng mga dapat isipin. Yung mga utang ni mama sa bumbay. De joke lang. Di kami nangungutang.

Sophie Reign Manalastas. Who the heck are you?