Till Eternity And Forever

~TEAF Chapter 20~

Chapter 20

Syempre joke lang yun. Imagination ko lang. Bwahaha. Pero sana naging totoo na lang yung mga katagang yun. Sana ipinagtanggol niya manlang ako. Pero hindi eh. Oh well, ako na lang ang gagawa nun para sa sarili ko.

"It d-depends." Ako.

"Saan naman depende?' Gabriel.

"I-If he really loves me." Ako.

Wag na mangulit please? T_T

Nakita ko namang nagsmirk siya. Luh? Baliw? 

"What's with the smile?" Ako.

"It's not a smile. It's an smirk." Sabi niya. Kdot =_=

"Whatebs! Kain na nga lang tayo!" Ako.

"Kumain na kami." Sabay sabay nilang sabi.

"Eh kung ganun rin lang naman pala, ayoko ng kumain." Ayoko kaseng kumain ng walang kasabay.

"Kumain ka." Chester.

"Ayoko." 

"Kumain ka kako. Napakakulet." Siya.

"Ayoko." 

"Kumain ka!" Siya.

"Sabi ng ayoko eh. A-Y-O-K-O!" Panggigigl ko.

"Pag di ka kumain, sasabihin ko kay titang hindi mo inaalagaan yung sarili mo!" Siya.

Oh well dear.. Sinong tinakot mo? 

"Kakain na nga oh! Takte!" Sabay alis papuntang kitchen.

Pagkatapos kumain, inurungan ko na yung pinagkainan ko. Papunta na sana ako sa room, ng biglang may humila sa braso ko. Leche! Sino ba to?! 

Paglingon ko...

"Let's talk."

Tapos, dinala niya ko sa tabing dagat. Di naman siguro ako lulunudin neto.

"First of all, I wanna say sorry to the actions I've done earlier. Sorry if you think I act very childish. Yun kase yung nagagawa pag nagmamahal ka." Nakayukong sabi niya.

Bago siya magsalita, I lift her chin up.

"You don't need to say sorry. Ako dapat ang manghingi ng sorry sayo. Hayaan mo, hindi na ko makikipagclose sa boyfriend mo." Ako.

Martyr ko ba? Ito kasi yung alam kong tama eh.

"No don't ever do that. Bago pa man ako dumating, ganyan na ang turing niyo sa isa't isa. I don't want to be the cause if ever your friendship lost." Siya.

Pero nagagawa mo na eh. Nagagawa mo ng pawalain ang bisa naming magbestfriend.

"No, it's the right thing to do. Please let me do this. For the sake of our friendship." Ako.

"If that's what you want. Go for it. But always remember that you're bestfriends, no matter what." Siya.

Alam kong tama ang gagawin ko. Alam kong tamang hindi muna ako masyadong makipaglapit sa kanya.... dahil alam kong lalo lang akong mahuhulog.

"Thank you." AKo.

"I'm the one who need to thanked you because you always makes our relationship stronger. Thank you Jillian. Thank you so much." Sophie.

"No problem.. Basta ipangako mong, lagi mong papasayahin si Chester ah. Kasi mukhang di ko na magagawa yun eh." Ako.

Tapos ngumiti ako.. Hulaan niyo kung totoo o fake.

"Makakaasa ka." Siya.

"Haha. Okay. Tulog na tayo?" Aya ko.

*Higaaaaaaaaaaaaaab*

"Mukha ngang antok ka na." Tapos nagtungo na kami sa kwarto upang magswimming. De biro lang. Syempre para matulog.

"Goodnight sissy! Thank you ulet." Sabi niya tapos pumikit na siya.

Chineck ko muna kung tulog na siya. And then.. Yes! Tulog na nga.

"Sana nga lang maging masaya si Chester sa piling mo. Katulad ng ginagawang pagpapasaya ko sa kanya dati bago ka pa man dumating." Bulong ko at isinara na rin ang aking magagandang mata. 

*****************************************************

Yows. Musta ba tayo riyan? Ayos ba? Voment naman ng ganahan akong mag UD. 

Ge. Salamat sa magaganda't pogi kong readers, voters at commentors. (Ansabee?!)

Support lang po! Mahal ko kayong lahat! :*

Lovelots,

HersheysKisses0625