Till Eternity And Forever

~TEAF Chapter 11~

Chapter 11

"Guys! Ano ready na ba?" Tarantang tanong ni Chester.

Andito na kami sa venue ng surprise party niya para kay Sophie. Buong barkada ay sinali niya para rito. Ako? Ako yung magdadala dito sa kanya kasi ako yung pinakakaclose niya dito.

"Ready na lahat Bro." Ako.

"Okay now......... Do your job." Halatang kabado na siya.

"Sige." Sabi ko.

Umalis na ko at nagpunta sa hotel. Dumiretso agad ako sa girls room. Nadatnan ko siyang nagmumukmok sa kama niya. Tss. Wala pa ngang sila, away na agad. Bat di niyo ko gayahin? 10 years na kaming magkasama pero kahit kailan di pa kami nag away. 

"Sissy." Bungad ko. Napatingin naman siya sa akin.

"Oh, hi." Matamlay niyang tugon sabay kutkot ulit dun sa bagay na di ko malaman kung ano.

"Hay kayo talaga. Bilis niyong magkatampuhan." Sabay tinabihan ko siya dun sa kama niya.

Di naman siya sumagot.

"Ok ka lang ba?" Ako.

*Iling* *Iling*

"Alam mo mas maganda kung sumama ka muna sa akin." Ako.

"Saan?" Siya.

"Diyan sa labas. Pahangin muna tayo." Ako.

"Kaw nalang. Sorry sissy.. It's just that, i'm not in the mood." Siya.

"Please?" Napatingin naman siya sa akin. Alam niya kasing gusto ko talaga. Nung mga bata kami, lahat ng gusto ko, gusto na niya rin kahit ayaw niya.

"Alam mo namang matagal tayong di nagkita. Matagal tayong di nakapagbonding. Tapos ipagpapalit mo lang ako sa isang lalaki. Ngayon na nga lang ako hihingi ng pabor eh. Magpapahangin lang naman tayo diyan." Tapos kunyari akong nagtampo.

"Hay! Eto naman nangonsensya pa. Alan mo namang di kita matitiis eh! Lika na nga." Siya.

"Yey! Thank you so much sissy!" Ako.

"Anytime sissy." Napangiti na lang ako.

Masaya ako. Masaya akong magiging sila na. Mahirap na, masakit pa. Pero dahil parehas silang mahalaga sa akin, titiisin ko. Kakayanin ko. Gagawin ko lahat, sumaya lang sila.. Kahit na ako'y magdusa pa.

Anaknang! Napakagaling ko pala sa declamation! Bwahaha.

"Sissy, I'm happy for you." Bigla ko nalang nasabi habang papunta na kami sa venue.

"Naku naman sissy, nag away na nga kame happy, ka pa diyan." Siya.

"Trust me.. After this, you'll be happy. You'll be happy with him." Sabi ko ng nakangiti.

"Huh? Ano bang sinasabi mo diyan?" Taka niyang tanong.

"You'll see. Tara bilisan na natin." Ako.

Pumunta na kami sa lugar kung saan magaganap ang lahat. Ang plano kasi, iiwanan ko siya doon. Madilim kasi tsaka wala pang tao.

Eto na nga, naiwan ko na siya...

Job well done, Jillian. :) 

"Sissy?! Asan ka ba?! Ang dilim dito! Natatakot nako." Don't worry, after this, you will not be afraid again beacause there's a man who will be on your side.. There's a man who will protect you. You'll be the happiest person alive.

 Nakita kong biglang bumukas yung mga ilaw. Eto na nagsisimula na. Grabe! Ang ganda! *.*

(A/N : Venue nung surprise party ---->)

Nakita ko ding nagulat si Sophie sa mga pangyayari. Tapos, biglang lumabas si Chester doon sa kung saan man. Kame, nakatago pa rin dito sa isang sulok.

"Sophie.. Sorry sa inasta ko kanina. Sana mapatawad mo ko. Di ko kayang wala ka. This is for you." 

Sabay tumugtog yung sounds. Ang sarap siguro dun sa kinatatayuan ni sissy. 

Tapos, nagsimula na siyang kumanta.

I Won't give up - Jason Mraz

When I look into your eyes

Is like I'm watching the night sky

Or a beautiful sunrise

They so much they hold

Just like them old stars

You see that you've come so far

To be right where you are

How old is your soul

I won't give up on us

Even if the skies get rough

I'm given you all my love still lookin uo

And when your needin your space

To do some navigating

I'll be here patiently waitin

To see what you've find

Cause even the stars they burn

Some even fall to the earth

We've got a lot to learn

God knows we're worth it

Noo.. I won't give up...

"Sophie, I won't give up. Sorry for the mistakes I've done." Chester.

"Ako yung mali.. Sorry..." Sabi niya ng humahagulgol.

"Parehas nga siguro tayong mali." Chester.

"Pero sana wag tayong sumuko ha." Dugtong niiya.

"Oo. Hindi ako susuko. Magtiwala ka." Sophie.

Napangiti si Bro.. At sinabi ang mga katagang...

"Sophie Reign Manalastas, will you be my girl?" 

A litte bit of silence.

"Yes Chester! I want to be your girl!" 

Kasabay ng mga salitang yun ay ang pagbuhos ng mga luha ko. Siguro masaya ako. Sobrang saya ko dahil natupad na yung pinapangarap nilang dalawa.

Ayokong makaramdam ng kahit na katiting na sakit. Ayoko..

I just want them to be happy. Even though I know that I'm not. </3