Till Eternity And Forever

~TEAF Chapter 13~

Chapter 13

-Boracay Day 2

"Wake up girls! Wake up!" Inis kaming nagising sa sigaw ni Sabbie.

"Ano ba, nakakabulahaw ka ah!" Chen.

"Bakit?! Masama na ba manggising ngayon?!" Sabbie.

"OO!" Chen.

"Leche ka!" Sabbie.

"Ano ba kasi yun?" Trixie.

"Malamang magbebreakfast tayo! Ano bang mga akala niyo?" Sabbie.

-________-

Yun lang pala.

"Eh bat kailangan pang mang istorbo eh bababa rin naman kami mamaya?" Sophie.

"Kasi......" 

"Kasi ano?!" Kame.

"Kasi kanina pa gising yung boys." 

O___O --> Chura namen.

Kahit kailan kasi, di pa kami nauunahan ng boys gumising. Eh diba tulog mantika yung mga yun?! 

"Really?" 

"Wow!" 

"Ano nakain nila?" 

"Do they take drugs?" 

Nagulat kami sa sinabi ni Trixie. 

"Agad agad?" Ako.

"Hindi. Joke lang." Siya.

"Loka! Lika na nga!" Ako.

"Goodmorning babe!" Froilan kay Trixie sabay kiss sa cheeks.

Ganun din ang ginawa ni Troy kay Sabbie. Ganun din naman si...

C-Chester kay Sophie.

Hay loner kami ni Bes... 

Pero... mukhang akala ko lang yun..

"Goodmorning Bro! Upo ka na dito oh." Sabay turo dun sa upuan. 

Umupo nako doon sa upuan. Palihim akong nangiti sa ginawa niya. Totoo nga yung sinasabi niyang walang magbabago.. Sana nga..

"Ah, wait lang ha, may kukunin lang ako sa room." Sophie.

"Sige lang." Kame.

Habang kumakain...

"Mahuli maghuhugas ah!" Froilan.

"Eh may saltik ka pala't kalahati eh! Nauna lang kayong gumising kami na pag uurungin niyo?! Pag naman kayo late gumising, di niyo masabi sabi yan!" May point naman siya dun. Pero infairness ha. Bilis nilang mag away. 

"Ako na lang maghuhugas. Wag lang kayong magbungangaan diyan." Ako na ata ang pinakamabait na tao sa mundo. Laging NAGPAPARAYA. Hahaha. Wala naman akong ibig sabihin diyan.

"Tulungan na kita." Sabay na sabi ni Gabriel at Chester.

"Ah eh.. Chester.. Mas mabuti siguro kung samahan mo nalang si Sophie kesa tulungan mo pa ko dito. Sayang naman yung time kung sakin mo gagamitin eh hindi naman ako yung girlfriend mo." Mas mabuti na yung may nasasabi man lang ako kahit paunti unti. Tsaka kilala ko si Sophie selosa yon. Ayokong magkaroon pa kayo ng away.

"Eh ano naman kung hindi kita girlfriend? Mahalaga din naman sakin yung bestfriend ko ah?" Napahawak nalang ako sa noo.

"Iba pa din yun. Mas mahalaga ang girlfriend...... Kesa sa bestfriend." Ako. Yung barkada, kanina pa nga pala natapos kumain.. Kaya ayun, nagsialisan na.

"Fine. Pero U-R-O-N-G lang ha! Wala ng harutang magaganap." Siya.

"Ano naman kung magharutan kami? Kayo lang ba pwede gumawa nun?" Sabat ni Gabriel.

Tapos, nakita kong umuusok na si Chester. Takte! Anong gagawin ko?!

Hinawakan ko na lang yung kamay niya. Alam ko kasing somehow, eto nagpapakalma sa kanya.

And... Yes! Gumana! Medyo kumalma na siya.

"Sige na Chester. Kami ng bahala dito." Sabi ko sa kanya.

"Tss." Tapos umalis na siya.

Pagkatapos ay sinimulan na naming ligpitin yung lamesa at. Tapos sinumulan na din naming mag urong.

"Uy, ako na lang kaya mag urong? Mahihirapan ka pa eh. Upo ka na lang diyan." 

"Ano ka ba okay lang noh!" Ako.

"Weh?" Siya.

"Oo nga!" Ako.

"Sigurado ka?" Siya.

"Oo nga! Bakit ba kasi?" Ako.

"Eh baka kasi makabasag ka pa ng plato! Eh alam mo namang medyo may katangahan ka rin minsan." 

Aba! Sanay din pala to mang asar.

Nag death glare ako sa kanya.

"Ah ganon?!" Ako.

"Oo ganon!" Aba! Walangya to ah! 

Winisik ko yung tubig sa kanya. Abat gumanti ang loko.

"Gusto mo pala ng basaan ah!" Ayun, tuluyan na kaming nagbasaan.

*Woosh*

*Woosh*

*Woosh*

*Woosh*

*Woosh*

Basaan kami ng basaan. Hanggang sa...

"Ehem."