Till Eternity And Forever

~TEAF Chapter 14~

Chapter 14

Napatigil kami ni Gabriel sa pagbabasaan ng may narinig kaming nag 'ehem'. Nilingon namin kung sino.

Ang barkada. Including Chester na mukhang badtrip na naman.

"Mukhang nakakaabala yata tayo." Troy.

"Sweet!" Sophie.

"Kayo ha!" Trixie.

"Yay! Kiligmuts!" Sabbie.

"May something ba?" Chen.

"Langgams overload!" Froilan.

Luh?! Ano ba pinagsasabi ng mga to?! 

"Ano ba kayo! Mga patay malisya! Ano ba naman yung magkatuwaan lang diba?" Ako.

"Katuwaan kaya yung nagbabasa kayo ng buong kitchen?! Tapos papahirapan niyo pa yung janitor na linisin to!" Pagpaparinig ni Chester.

Ano bang problema niya?! Kanina pa to! Pinipigilan ko nalang yung inis ko eh!

"U-Uh don't worry. A-Ako na lang maglilinis nito." Hindi ko siya kayang awayin. Kahit siya pa yung nanguna.

"Ako na lang Jillian." Gabriel.

"Tsss. Magsama nalang kayong dalawa para mas masaya." Sarcastic niyang sabi sabay walkout.

Promise! Puputok na buchi ko sa kanya! Isang isa na lang, gaganti na ko!

"Uhm. Mukhang mainit ata atmosphere dito. Tara labas muna tayo guys." Chen. 

Nakumbinsi naman niya yung barkada at umalis na. Natira kami ditong dalawa ni Gabriel. 

"Ah, tara simulan na natin." Ako.

"Sigurado ka bang tutulong ka pa? Ako na lang kasi." Siya. Hindi rin to makulit eh noh?! 

"Oo. Hayaan mo na ko. Tayong dalawa rin naman ang gumawa neto eh." Ako.

"Sige na nga. Baka umiyak ka pa diyan eh." Siya.

"Che!" Sabay irap.

Tapos, nilinis na namin yung mga dapat linisin sa kitchen. Punas dito, punas doon. Map dito map doon.

POTEK! Nakakapagod rin pala! 

After an hour.. Natapos na rin kami. Hayy! Buti naman! 

"Nakakapagod!" Hingal kong sabi sabay upo dun sa sofa.

"Sabi ko naman kasi sayo ako na lang maglilinis eh." Sermon ni Gabriel. 

"Eh hayaan mo na! Mukha ka kasing kawawa kaya tinulungan na kita!" Asar ko.

"Alam mo, ang lakas mo talagang mang asar!" Siya.

"Hahaha. It's my hobby! Pagbigyan mo na!" Ako.

"Oh sige maganda ka naman eh!" 

-____-

"Loko!" Ako.

"Tara labas tayo?" Siya.

Tss. Pagod nga ako, mang aaya pa to! 

"Sige, ikaw na lang. Pahinga muna ko sa kwarto." Ako.

"Okay." Tapos umalis na siya.

Ako naman, umakyat nako sa room kahit na tamad na tamad ako. Latang lata kasi ako eh.

Time check : 10 : 32 A.M.

Tulog muna ko. Nakakaantok eh.

Nagising ako sa kaliting dumadapo sa katawan ko. Takte! Ano ba yun?! 

Ayoko pa sanang bumangon kasi inaantok pa ko. Eh kaso, istorbo tong lecheng kumakaliti sa leeg ko eh.

Inis kong minulat ang mata ko at tumambad sakin ang mukha niya. Ughh! >.< 

"Bawal lalaki dito." Cold kong sabi.

"Nagpaalam nako sa girls na papasok ako dito." Sooo?! 

Silence...

"Sorry." 

Nagulat ako ng binasag niya ang katahimikang bumabalot dito sa kwarto.

Pero, dinedma ko lang yung sinabi niya.

"Uy." Tapos tinutusok tusok niya yung tagiliran ko. Inalis ko naman yon. 

Tumayo ako at pumunta sa may veranda. Sumunod siya. Naramdaman ko nalang na binuck hug niya ko.

"Uy, Sorry na. Hindi kita matiis kaya nagsosorry ako sayo ngayon. Hindi ko matiis bestfriend ko eh. Sorry na kasi." Sabi niya. Alam ko namang sincere yung pagsosorry niya. 

Bago ako magsalita, inalis ko muna yung pagkakabackhug niya sakin at humarap.

"Hindi naman ako galit eh. Ang akin lang, sana hayaan mo kong makihalubilo sa iba. Lalo na may girlfriend ka na ngayon. Wala ka ng time sakin. Wala nakong masyadong kaharutan. Kaya hayaan mo na lang akong makipag close sa iba. Tsaka kabarkada naman natin yun ah." Mahinahon kong tugon.

"Kaya nga po ako nagsosorry ako ngayon kasi narealize kong mali yung inasta ko kanina." Siya.

"Ok. Apology accepted. Hindi ko rin naman matiis bestfriend ko eh." Then, I pinched his nose. 

Nakita ko namang ngumiti ang loko.

"Bakit ka nakangiti?" Ako.

"Kasi napatawad nako ng mahal ko....................." 

Napangiti ako, pero may kadugtong pa pala. </3

"..................................Ng mahal kong bestfriend."