KAYIP DEVRİM

Bölüm 2

"Yeni Egonya Halk Cumhuriyeti'nin geçmişine ışık tutmak için 2045 yılında yazılan "Karanlık Yakın Tarih" adlı kitabın giriş kısmından alınmıştır."

Açıkça konuşmak gerekirse 2024 yılı Egonya halkı için belki de yüz yıl unutulamayacak bir yıl oldu. En önemlisi ise çok kısa bir süre sonra "Son Gün" olarak adlandırılacak olan ve "İlk Gün" olarak adlandırılan, 1 Haziran 2024 tarihinde başlayan büyük değişimin – Büyük değişim olarak adlandırıyoruz. O günü anlatabilmek için "Devrim ya da "Yeniden Doğuş" gibi kelimeleri de kullanabiliriz fakat hangi kelimeleri kullanırsak kullanalım "İlk Gün" ve sonrasında hayata geçirilen uygulamaların sonucunda karşımıza çıkan görüntüyü tam anlamı ile tanımlayabilecek herhangi bir kelime şu ana kadar icat edilemedi.- başlatılabilmesi için hayata geçirilen tüm kararların açıklandığı gündü. 31 Mayıs 2024 günü için "Son Gün" denilmesi ise ayrıca anlamlı idi. Çünkü 31 Mayıs günü, ülke çapında yayın yapabilen tek televizyon kanalında yapılan açıklamalar esnasında, Geçici Egonya Yönetimi başkanı Gigi Volga'nın konuşmasını tamamladıktan sonra intihar ederek kendisini hafızalara kazıması ve hayata geçirilen kanunların sokaktaki sıradan bir insanın algıladığı vatan, millet, devlet gibi kavramları yerle bir etmesi nedeni ile tarihin tozlu sayfalarında yerini alan önemli bir gün oldu.

İntihar etmek, o gün için Egonya başkanı olan Gigi Volga'nın zamanının çok ilerisinde bir görüşe sahip olan bir kişilik olduğunun kanıtı gibiydi. Yıllar boyunca işkence gören toplumun sırtına çok daha ağır bir yük yükleyen ve belki de yüzyıllar boyunca toplumun üzerinden silinmesi imkânsız yaralar açan kararların okunmasının hemen ardından intihar etmek, o açıklamaları yapmak durumunda kalan bir insanın yapabileceği en mantıklı şey olduğu çok uzun süre sonra anlaşıldı. Eğer bugün başkan hala yaşıyor olsaydı, büyük ihtimalle bir halk ayaklanması esnasında yakalanacak ve yine halk tarafından günlerce işkence edilerek yavaş yavaş öldürülecekti.

31 Mayıs günü alınan kararlardan hiç kimse memnun değildi. Nasıl olabilirlerdi ki! Dünya üzerinde eşi benzeri görülmemiş bir şekilde, bir gecede neredeyse Egonya halkının tamamı, sorgusuz sualsiz yerinden yurdundan edilerek bugüne dek yapısı ve kimin tarafından kontrol edildiği hâlâ çözülemeyen Algoritma adındaki bir sistem tarafından sınıflandırıldı ve ülkenin daha önceden belirlenen yerlerine sürgün edildi.

Bütün bu karmaşa ortamı içerisinde herkesin anlayamadığı en dikkat çekici şey ise askeri yönetimin bir anda ortaya çıkan gücü oldu. Ülkenin geçirdiği 30 yıllık tüketim çılgınlığı dönemi boyunca yavaş yavaş eski gücünü yitiren ve özellikle son beş yıllık dönemde toplumun üzerinde etkisini kaybederek toplumun hafızasından silinen, bu sayede de karmaşa ortamının ortaya çıkmasına neden olan asker, "İlk Gün" başladığında nasıl oluyordu da bir anda bu kadar kalabalık, eğitimli, yaptırım gücü yüksek ve tam donanımlı bir şekilde ortaya çıkıyordu?

"İlk Gün" sonrasında merkezi yönetim tarafından alınan kararlar, yıllarca Mediyokrasi ile yaşamaya alışan bir toplum için inanılmaz derecede sert idi. Temel insani hak ve özgürlüklerinin hiçe sayıldığı bu kararların uygulanmasında ise asker de kendi üzerine düşen görevi eksiksiz olarak yerine getirerek kendi halkına karşı bir o kadar sert oldu.

Bölgesel ayrıştırma işleminin başlamasının hemen ardından yaşanan süreçte, ülkede mevcut halde bulunan yirmi milyona yakın nüfusun neredeyse yüzde onluk kısmı, ayrıştırmaya karşı duran isyancılar tarafından başlatılan çatışmalar esnasında hayatlarını kaybetti. Ayrıştırma sürecinin sonuçlanması ile yeni düzene ayak uyduramayarak isyan eden topluluklar ise, asker tarafından uygulamaya geçirilen "sıfır taviz" politikası sonucunda yok oldu. Bu sürecin sonunda toplamda dört milyona yakın insan sadece ilk bir yıllık dönem içerisinde katlediliyordu.