Evde;
Simay: inanamıyorum bizim ikizimiz olacak. Yusuf: ilk kızlarım olduğunu duyunca benim başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Simay: peki , kızlarımıza ne isim koyacağız? Yusuf: aaaa onu düşünmedik.
Sonra;
Simay: aşkım ben bilgisayardan bir iki isim buldum. Yusuf: ben de buldum. İlk sen söyle. Simay: peki. '' banu ''? Yusuf: hmmm. O da çok dolu kabarık bir isim. Simay: bana da güzel gelmedi. Peki '' Yaren '' simyus: çok gamzeli. Simay: biliyordum böyle diyeceğini. Bu benim favori ismim '' lale '' Yusuf: aslında fena değil. Tamam , benim bulduğum isimleri söylüyom. '' su '' Simay: süper. Ama iki harfli. Yusuf: bu da benim favori ismim. Nagehan! Simay: ahhhhhh! Çok yaşlı.
Sonra;
Simay: yaaaa. Biz çocuklarımızın ismini ne koycaz. Offfffffff! Yusuf: prensesim, stres yapma . Sence de çocuklarımıza isim koymakta acele etmiyor muyuz? Simay: ne acelesi aşkım? Biz bebişlerimize gelecekte kullansınlar diye, birer tane isim buluyoruz.
Sonra;
Yusuf: benim aklıma bir şey geldi . Simay: ne? Yusuf: biz neden annelerimizin ismini koymuyoruz? Simay: aaaaaaaa! Doğru söylüyorsun. '' NERGİZ VE HÜMA '' çok güzel oldu. Yusuf: evet. Simay : biz daha önceden neden akıl edemedik bunu yaa.
Gece yatak odasında;
Simay: ya ben çok mutluyum. Yusuf: ben de sen ve kızlarımla mutluyum. Simay: içimden bir şey çok mutlu olmayın , ilerde mutsuz olursunuz diyor. Yusuf: prensesim yok öyle bir şey. Biz çok mutluyuz. Kimse bizim mutluluğumuzu bozamaz! Ben sizin yaninizdayim. Sarılırlar. Simay: iyi geceler annecim. Ah! Tekme attı. Yusuf: hahah! Benim kızlarım annesine cevap mı verirmiş? Simay: hahah! Yusuf: iyi geceler babacığım. Sonra uyurlar.
