Sabah;
Simay: günaydın. Yusuf: günaydın. Simay giyinir ve evden çıkar.
Şirkette;/
Simay: günaydın Meral. Meral: günaydın Simay. Simay: Zehra gelmedi mi? Meral: hastalanmış. O yüzden gelemedi. Simay: hmm. Tamam sağol. SİMAY odasına girer. Simay: yine bahaneler yine, yine kızı dövüyorlar! SİMAY ın sinirleri bozulmuştur.
Sonra;
Simay Meral i arar. Meral: efendim Simay. Simay: bi odama gelir misin? Meral: tâbi. Meral odaya girer. Simay: sende Zehra ' nın ev adresi var mı? Meral: Var , da neden sordun? Simay: ya bir geçmiş olsuna gideyim dedim. Meral adresi verir. Simay: teşekkürler , çıkabilirsin. odadan çıkar. Simay da şirketten çıkar. Ve Zehra nın evine gider. Kapıyı çalar. Zehra nın babası kapıyı açar. Baba: sen kimsin? Simay: ben Simay. Zehra hastalanmış, geliyim dedim. Babası: gerek yok! Babası kapıyı kapatırken Simay açar. Baba: ne istiyorsun? O sırada zehra ve annesi gelir. Zehra: Simay! Simay: sizin bu kıza vurmaya, dövmeye hakkınız yok! Anne: sana ne be! Hem döverim hem severim. Bu seni alâkadar etmez. Zehra ağlar. Simay: böyle mi dövüyorsunuz? Böyle mi seviyorsunuz? Baba: biz onun ana ve babasiyiz. Sen kimsin? Simay: ben, onun patronu, arkadaşı, dostu, ve en önemlisi de ablasıyım. Zehra hatırlar.
Hatırlama;
Simay: Zehra bak beni ablan gibi gör. Bana herşeyini anlatabilirsin.
Şimdiki Zaman;
Baban: buradan git! Yoksa... Adam elini kaldırır. Zehra tutar. Zehra: baba yapma. Baba: sus lan! Gir içeri. Simay: şimdi de beni mi döneceksin!? Kadın: bırak Kemal Allah ından bulsun. Baba: seni birdaha buralarda görürsem. Seni doğduğuna pişman ederim. Simay: asıl o elin varya, o elini birdaha Zehra nın yüzünde görürsem seni hapse mahkum olarak bulurum. Baba hemen elini çeker. SİMAY : yürü Zehra. Gidiyoruz. Anne: nereye?! Zehra! Zehra! Simay Zehra yi evine götürür.
Evde;/
SİMAY: zehra yine dövdüler mi seni? Zehra: neden beni evine götürdün? Simay: artık bu evde evde kalacaksın. Sana artık Zarar veremeyecekler. Zehra: hayır ben... , Yusuf: bende senin burada kalmanı istiyorum. Gerçekten bu senin için. Simay: hadi gel yat burada zaten hastasın. Simay zehra yı yatırır. Üstünü örter. Simay Yusuf a gel işareti yapar. Yusuf gelir. Yusuf: aşkım onlar sana birşey yapmadı değil mı? Beni çok korkutuyorsun. Simay: bana hiçbir şey yapmadılar. Ama Zehra Cok kötü. Yusuf Simay ı sarar. Sonra içeri geçerler. Zehra uyumustur. Simay: sevgilim ben şirkete gidiyorum. Yusuf: emin misin? Simay: değilim. Yusuf: gel. Yusuf Simay ı kucağına alıp yatak odasına çıkarir. İkiside uyur.
