Simay: çok güzel bir gece oldu. Sana çok teşekkür ederim sevgilim. Yusuf: asıl ben Sana teşekkür ederim. Yanımda olduğun için.
Sabah;/
Simay: günaydın. Yusuf: günaydın tatlı prensesim. Simay giyinir.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Simay şirkete giderken Yusuf durdurur. Yusuf: hiç beraber olamıyoruz. İş güç derken vallahi ayrılacağız. Simay: tövbe tövbe. Ağzından yel alsın. Olmaz öyle şey. Ama doğru söylüyorsun. O zaman işten geldiğimde evde sinema yapalım mı? Yusuf:. Olur.
Şirkette;
Simay: günaydın Sinem. Sinem: günaydın hamiş Simay. Simay: hahahaha. Günaydın Furkan. Furkan: günaydınlar efenim. Meral: merhaba. Günaydın. SİMAY: günaydın Meral cim. Günaydın tatlım. Zehra: günaydın. Bugün Zehra gülmüyordu. Kolunu tutuyordu. Ah! Zehra nin kolunda bir morluk var! Simay ın gülümsemesi Gider. Simay: Zehra , bir odama gelir? Zehra: tabi ki de simay. Odaya girerler. Zehra: ne istemiştin? simay: Zehra bana doğruyu söyle. Zehra: ne dediğini gerçekten anlamadım. Simay: kolun neden mor? Zehra şaşırır. Zehra: y- yok! Be- ben kolumu kapıya, kapıya çarptım. Simay: Zehra, lütfen bak beni ablan gibi gör. Bana herşeyini anlatabilirsin. Zehra herrrrrrrrrrrrrrşeyi anlatır. Simay: nasıl ya? Nasıl? Onların sana el kaldırmasına hakkı yok! Zehra ağlar. Simay: Zehra sen sakın ağlama! Kendini üzme. Bana annenin numarasını ver. Zehra: Simay lütfen sen oraya gidecende nolcak? Yine beni dövecekler . Lütfen, beni de ateşe atma. Simay: ben seni hiç ateşe atar mıyım? Ben seni iyiliğin için... Zehra göz yaşlarını siler. Zehra: biliyorum, benim iyiligimi istiyorsun , ama bu ailevi bir sorun, karışmasan sevinirim. Der ve odadan çıkar. Simay: offff.
İş çıkışı;
Simay şirketten çıkarken Zehra yı görür. Simay: iyi akşamlar . Zehra: iyi akşamlar. Simay: Zehra Lütfen böyle susma. Zehra: Simay lütfen karışma. SİMAY: Zehra sana bunu yapamazlar, sen neden hakkını söylemiyorsun? Zehra: nasıl söyleyeceğim ya!? SİMAY her gece, her sabah dayak yiyen sen değilsin. Her sabah evden çıkarken, babam beni dövüyor. Her akşam annem beni dövüyor. Ve şimdi de dövücek! Zehra bunları derken ağlar. Simay ın gözünden yaş akar. Simay Zehra ya sarılır. Zehra karşılık vermez. Ve Zehra orayı terk eder. SİMAY: neler çekiyorsun be sen!
Evde;/
Simay üzüntülü bir yüzle eve gelir. Yusuf: hoşgeldin. Sarılırlar. Simay: hoşbuldum canım. Otururlar. Yusuf: film açayım mı prensesim? Simay : tabi. Yusuf filmi koyar. İzlerler. Simay ağlamaya başlar. Yusuf: prensesim neden ağlıyorsun? Simay herrrrrrrrrrrrrrşeyi anlatır? Yusuf: nasıl yapabilir bunları bu? Simay: bilmiyorum işte. Kızı sabah akşam dövüyorlarmış. Bana karışma diyor ama, ben bu işin peşini bırakmıyacağım! Sonra yatarlar.
