Anılar

2 0 0
                                    


Adayla hala kol kola yürüyorduk ve Tunayı etrafta göremiyordum. Ada başına gelenleri daha sonra anlatmak istediğini söyleyip beni başından savmış ve başka konular açmıştı. En sonunda beni durdurdu ve önüme geçip omuzlarımdan tuttu

"Seni çok sevdim Arya." dedi ve sarıldı. Bu hareketleri normalde garip bulsamda kötü bir şey yaşadığını ve arkadaşlarını kaybettiğini biliyordum ve bu hareketlerinden onu suçlayamazdım. O benim onu destekleyebileceğimi düşünüyor olmalıydı. Aynı şekilde bende Adanın benim yanımda olacağını ve destekleyeceğini hissediyordum. Tunaya mesaj attım ve bu okulda okumak istediğimi yazdım. Bana sadece gülen emoji yolladı ve aileme mesaj yolladım. Üniversiteyi bu okulda okumak istediğimi söyledim ve gelip konuşacaklarını söylediler. Telefonumdan kafamı çekip Adaya baktım ve hala gülüyordu.

"Ada sanırım bu okul'a geleceğim." dedim ve güldüm. Ada ellerini çırptı ve bana sarıldı. Dengemi bozacak türden bir sarılıştı fakat düşmedik. Adanın sarılırken

"Çok yakın arkadaşlar olacağız." diye fısıldadığını duyar gibi oldum ve gülüp

"Aynen." dedim.

Ada elimden tuttu ve tüm okulu ve yurt kısmını gezdirdi.

"Bu okulu çok iyi biliyor gibi gözüküyorsun?" dedim adaya soru sorarmış gibi. Adanın suratındaki gülüş yayıldı

"Hayalimdeki okul. Ziyarete açıldığı her sene ziyarete gelirdim. Benim için tek bu okul vardı. Aslında hayallerimde burda diğer arkadaşlarımlaydım ama şimdi sen varsın." dedi ve suratında ilk defa hüzünlü bir ifade gördüm bir saniyeliğine. Arkadaşlarıyla anılarını pekiştirdiğimi hissettim ve

"Özür dilerim Ada." dedim ve sarıldım. Ada çabuk toparladı ve güldü. Bu da onun savunma mekanizmasıydı. Ben kendi içimde kendimi yer dışarıya ciddi ve soğuk gözükürdüm. Adaysa gülerdi. sonsuza dek gülebilirdi.

Yatakhanelerin bulunduğu binaya geldik ve Ada birlikte kalmayı teklif ettiğinde bu okula gelirsem kesinlikle onunla kalacağımı söyledim.

Ada kendi yerleşmiş olduğu odaya götürdü beni. İçeri girdiğimizde diğer tarafın boş olduğunu kimsenin eşyasının olmadığını gördüm. Ada yatağına oturdu ve ben ayakta odaya göz gezdirirken gözlerini benden ayırmadı. Ona bakıp ne olduğunu anlamaz bir şekilde kafa salladığımda gözlerini benden ayırmadı ve suratında hüzünlü, buruk bir gülüş yer aldı.

"Bana onu hatırlatıyorsun Arya. Ona o kadar çok benziyorsun ki." dedi. gözlerini benden çekti ve yatağının yanındaki masadan bir fotoğrafı eline alıp baktı.

"Sadece Suratlarınız değil. Kişiliğiniz bile çok benziyor Arya." dedi ve yutkundum. Yanına gidip oturdum ve elimi destek verircesine omzuna koydum

"Anlatmak ister misin?  Seni dinlerim." dedim. Adanın suratına bakmak için biraz öne eğildiğimde gözlerinden yaşların süzüldüğünü fark ettim ve ona sarıldım. Ada bir anda kendini toparlamaya çalıştı ve oturduğu yerde doğruldu.

"Anlatacağım. Muhtemelen duymuşsundur." dedi ve yatakta bağdaş kurup ona yöneldim.

"Bir kaç sene önce haberlerde tatile giden bir arkadaş grubunda ölen bir kızın hikayesi vardı hatırlıyor musun?" dediğinde hatırlamaya çalıştım

"Hatırlayamadım." diye cevapladım onu

"Bir adaya giden 6 kişilik arkadaş grubu. İçlerinden bir kız ölüyor ve diğer hepsi tek tek sorguya çekiliyorlar. İçlerinden biri cinayetle suçlanıp 1 yılını o adada geçiriyor." dediğinde Aklıma gelmişti bir anda

"Almila  Değirmencinin ölümü mü?" diye sorduğumda göz yaşlarını tutamadı ve yanındaki yastığı eline alıp dizlerini kendine çekti.

Sakinleşmesini bekledim ve ona peçete bulup getirdim.

"En yakın arkadaşımı. Beni asosyallikten, zorbalıktan kurtaran kızı öldürmekle suçladılar. Ve bunlar olurken o adada birlikte olduğum tüm arkadaşlarım kendilerini kurtarmak adına benim aleyhime kanıt oluşturdular. Soruşturma 1 yıl sürdü. Diğerleri adadan çıkabilirken ben hapiste tutuldum ve adadan çıkamadım." dedi ve derin derin nefes almaya başladı. Hiç sesimi çıkarmıyor ve konuşmasını bekliyordum

" Almila çok yanlışı olan bir kızdı evet. Fakat benim en yakın arkadaşımdı. Hiç kimsem yokken beni koruyan kızdı o. Annemin ölümünde yanımda olan kızı nasıl öldürebilirim ? Annem kendisi beni bırakmayı seçmişti." Kesik kesik konuşuyordu ve ben sadece izliyordum

"Amaç cadılar bayramında sadece hep birlikte eğlenmekti. Almila her gün başka erkekle takılan. Hep sarhoş dolanan bir kızdı." dedi ve boynundaki kolyenin ucunu tişörtünden çıkarıp görmemi sağladı. Bıçak vardı.

"Bu ikimizin birlikte seçip aldığımız bir kolyeydi. Arkadaşlığımız için düşünmüştük. Davada önüme benim saldırgan biri olduğumun belirtisi olarak önüme çıkacağını hiç düşünmemiştim."  hıçkırdı ve devam etti

"Cadılar bayramıydı ve makyajımız kostümümüz vardı. Klasik vampir olmuştuk dar etekler giyinmiştik ve sahte kan kullanmıştık. Evden çıkmadan önce elimde bilerek kanladığımız bir bıçakla sırf poz vermek için Almilaya doğrultmuş gülerek çekildiğimiz bir fotoğraf aleyhime kanıt olarak kullanıldı." konuşmak için kendini zorluyormuş gibi gözüküyordu.

"İlk başta ölü bedenini odasında Serhan diye bir arkadaşımız bulmuştu. Hepsi ağlarken ben inanmaz bir biçimde davrandığım ve soğuk gözüktüğüm için suçlandım. Asabi davranışlarım beni katil yaptı. Sevgilim bizim gruptaydı. bizimle birlikte tatildeydi ve ifadelerimde ikimizin iyiliği için olduğunu söyleyip ifadelerimde onu kurtaracak şeyler söyletmişti. Sonunda fark ettim. Beni kandırmıştı. kendisi şüpheli olmaktan kurtulmuş ve hemen adayı terk etmişti. Diğerleri ise sırf para için haber kanallarına çıkıp kendilerinin bile inanmadığı beni suçlayan laflar ediyorlardı." dedi ve dayanamıyordu. vücudu sarsılıyordu. ona uzanmak isterken tekrar konuşmaya çalıştı.

"1 Yılım hapishanede ve davalarda geçti. Haberler Avukatım olan bizden bir kaç yaş büyük olan çocuğu ayartmakla suçladı beni. Hücremde kaldığım diğer suçlular her gün beni katil diye çağırıp dövüyorlardı. En son gün birini dövdüm ve bu haberlere yansıtılıp beni tekrar yerin dibine soktu. O an hayatım bitmiş gibi hissettim. herkes üstüme geliyordu. Beni tekli odaya aldılar. Saçlarım yolunmuştu." bu dediğiyle elleri ensesine gitti ve devam etti.

"Sonra öğrendim. Sevgilim o kızla ilişki yaşıyormuş. Beni suçlamalarının asıl nedeni benim kıskançlığım ve bunu kendime yediremememmiş." Bir anda çığlık attı ve saçlarını çekiştirmeye başladı.

DolunayHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin