Kalbinde Saklandım (Tamamlandı)

✨20-Gizli Numara✨

Gökyüzü mavi değilmiydi? Peki şimdi neden siyah?..

Kalbimi titreden o mukemmel adamla olduğumda gökyüzü maviydi...gülüyordu...

Peki şimdi evdeyim ve gökyüzü siyah..ağlıyor mu?

Kahvemi yudumlarken yıldızları izliyordum. Bir de ayı...bir efsaneye göre ay ve güneşin çoçuklarıymış yıldızlar. Sadece gece çıkarak tüm güzelliklerini yansıtıyorlarmış..

Kahvemin sıcak olması dudağımı yaksada aldırmadım. Alışıkdım ben acıya..alışıktım kötü süprizlere.

"Kayra biliyormusun mavi aslında var olan bir renk değil"

Diye sakince yanıma oturan Anıla kaydı gözlerim. Gözlerini gökyüzüne çevirmiş derin derin bakıyordu..sonra lafına devam etti.

"Eğer gerçek bir renk olsaydı gökyüzü hep mavi olurdu"

"Buda dünyanın karanlık tarafı.."

Dedim bir yudum daha alarak. Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım. Sonra lafıma devam ettim.

"Doğru mavi gerçek bir renk değil...bizim göremediyimiz isiklar bazı renkleri seçmemize yardımcı oluyorlar. Fizik meselesi yani. Mavi renk,yeşil renk,mor renk bunları hiç biri gerçek değil"

Gülumsedi dediğim karşısında.

"Ama aşk gerçek.."

Dediğinde bir an afalladım. Niye bunu söğlediyini çözemedim.

"Aşk mı?"

Dedim şaşkınlığımı daha fazla gizleyemeyerek.

"Evet aşkın rengi mavi değilmidir?"

"Değildir..."

Dedim kendimden emin tavrımla..sonra devam ettim.

"Aşkın rengi mavi olamaz..çünkü aşk sevmek ve sevilmektir. İki kişinin yaşadığı yüce duygudur. Kimileri bu duygu yüzünden istemediği seyler yapıyor...yapmadığı şeyleri deniyor. Sevdiği adamla tüm ilkleri yaşıyor. İki kişinin sevdiği ortak renkdir aşkın rengi. Sevenlerin ortak renkleri."

"Peki eğer biri siyahı diğeri beyazı severse..."

"O zaman da onların aşklarının rengi gridir. Hem siyah hem beyaz. Aşkda böğle değilmidir. Bazen çok beyaz olur mutluluktan uçarsın. Bazen çok siyah olur üzüntü seni bitirir."

"Mantıklı..."

Dedi kafasını önde eğerek. Ellerini birleştirip bana baktı gülümsedi.

"Bence söğlemen lazım"

Dedim elimdeki bardağı masanım üzerine koyarken.

"Neyi?"

Dedi meraklı tavrıyla.

"Seline diyorum...onu sevdiğini söğlemen lazım"

Dediğimde yüz hatları gerildi. Afallamışdı, ellerini saçlarının arasından geçirdi sinirle.

"Bu kolay değil.."

"Aşk güçdür zordur,acıdır,
mutluluktur,güvendir, saygıdır. Aşkına güveniyorsan söğle ne kaybedersinki?"

"Her şeyimi..her seyimi kaybederim. Çoçukluk arkadaşımı,sevdiğim kadını ailemi kaybederim"

"Ailen?"

"Evet onlar benim ailem..Enes bunu kabuledermi sanıyorsun? Beni hep Seline abi olarak yakıştırdı. Hep bu böğle oldu"

"Ben onunla konuşurum yeterki sen iste."