Kalbinde Saklandım (Tamamlandı)

✨36-Esir✨

Gözleri öfkeden kızarmışdı...

Allah kahretsin duymuşdu...

Yavaş yavaş bize doğru geldiyinde kalbim daha da hızlandı.

Allahım lütfen izin versin..

"İçeri gir"

Dediyinde bana dediğini anlamam uzun sürmedi.

"Ama.."

"Dışarı gel"

Anıla dediği sözler karşısında Anıl sadece sustu. Kafasını dik tutup dışarı çıktı ardından da Enes çıktı. Bende gidecekken kapıyı üzerimize kilitledi.

"Enes..Enes.. aç kapıyı"

Ses gelmedi...

"Hadi sevgili aç şu kapıyı"

Arkadan hıçkırıklar geliyordu. Gergince arkamı dönmemle yere çökmüş hıçkırıklarla ağlayan Selini görmem bir oldu.

"Selin.."

",Ya-ya ona bir..bir şey yaparsa..ne yaparım ben..onun canını yakarsa..."

Ne diyecektim ben? İnkar bile edemiyordum.

"Gel buraya.."

Diyerek sarıldım ona. Saçlarını okşayarak konuşdum

"Sakin ol birtanem..Allahın izniyle bir şey olmaz"

Ağlaması daha da şiddetlenirken benimde gözlerim çoktan dolmuşdu. Her damla bir inci misali düzüldü kaderime. Gözlerimi kapayıp ruhuma darbeler vuran hıçkırıkları izledim, sonrada ölümüme ferman vuran saatleri bekledim. Bekledik...

Geçen saatler umrunda değildi Selinin...saatlerce yere çökmüş dışarıyı izledi. Belki bir mucize olur gelir sevdiği adam diye. Gözlerini kapattığında akan damlaları saymaktan başka çarem kalmamışdı.

Derin nefes aldı. Garip olan nefes aldığında bile titreme hiss etdim varlığında. Titriyordu..belki korkuyordu..

Elleri yaprak gibi titriyordu. Geçen her dakika söğleyip tekrar ettiği kelimelerle süslemek istedim kader elbisesini. Ama sadece o kelimeler kalbinin üzerini koruyan ince bir perdeyi deşiyordu. Canım bir kez daha yanıyordu..onunkini düşünemiyorum bile.

Kapının aniden açılmasıyla hemen ayağa kalkıp oraya baktık ikimizde. Girer girmez yayılan kokusundan tanıdım sevdiğimi. Sinirli gibiydi ama en çok kırgınlığı yansıtıyordu ifadesiz suratı. Duygu dolu gözleri ifadesizdi şimdi.

Önce bana baktı sonra Seline. Hiç bir şey demeden merdivenlerden çıkacakken Selinin sinirle onun yanına gitmesiyle durdu. Sustu..

"Ne yaptın ona? Sevdiğim adama ne YAPTIN?"

Diye bağırdı suratına doğru. İlk kez abisine bağırıyordu. Yada ben ilk görmüşdüm.

Enesin gözleri kardeşinin gözlerini bulduğunda kırgın olan ifadesi geriye sadece öfke burakmışdı.

"Onun yüzünden bana karşı mı çıkıyorsun?"

Dediğinde ellerini sıkı yumruk yapmışdı. Yeşil gözleri daha da koyulaşdı.

"EVET!! Onun yüzünden sana karşı çıkıyorum!!"

"Abine..öğle mi?"

"ÜVEY ABİME!!"

Dediğinde elim istemsizce ağzıma gitti. Şaşkınlıktan gözlerim kocaman açılmışdı. Selin neler demişdi?

Enesinde benden kalır yanı yoktu. Şaşkınlıktan sadece susuyordu. Galiba inanamıyordu. Selin hala öfkeliydi. Eminin şu an ne dediğini bilmiyordu.