Kalbinde Saklandım (Tamamlandı)

✨31-Esir✨

Kuzularım bölüm şarkısı yine bir azeribaycan rapı. Ben beğendim ve koydum. Tabi siz beğenmezseniz kendi seçdiğiniz bir şarkıyla dinleye bilirsiniz
"Karat- Güneşi olmaz qadın"

Gölgesinde büğüyen bir çiçektim belki..

Kokusuyla nefes alan bir papatya..

Şimdi bana yanımda kal diyordu. Zaten yanındaydım ya..

Benimkisi sadece kandırmak,başkasını değil sadece kendimi kandırmak

Gözlerim açıldığında bir yataktaydım. Kokusu burnumu delip geçdi..

Daha koyuydu...daha iyi nefes alıyordum.

İliklerime kadar ulaşan kokusuyla yaşadım..nefes aldım

Onun yatağındaydım ama o yoktu. Kafamı kaldırıp etrafa baktım. Geceydi..

Dışardan gelen su sesiyle yağmur yağdığını anladım.

Papatyalar..

Aklıma gelen şeyle ayağa kalkıp pencereye yakınlaşdım perdeyi hızla çektim.

Yüzümde gülümseme oluşdu..

Papatyalar sulanıyordu..yağmur onları yaşatıyordu.

Koşarak odadan çıktım. Dış kapıya vardığımda kapıyı açdım ve dışarı adım attım.

Rüzgar saçlarımı hafiften okşuyordu. Burnuma düşen damlayla gülümsedim.

Bir iki adım attım ve şu an tam anlamıyla yağmurun tadını çıkarıyordum. Ellerimi iki yanımda açdım. Kafamı gökyüzüne çevirdim,gözlerimi kapadım.

Sırılsıklamdım ama umursamadım. Saçlarımdan akan sayısız damlalar daha çok gülümsetmişdi.

Arkamda haraketlilik hiss etdiğimde dönmek istedim ama yapamadım. Çünkü artık kıpırdayamıyordum.

Elleri iki yanımda açdığım ellerimi bulunca titredim. Gözlerim kapandı benden izinsiz. Diğer elini de aynı şekilde ellerimde sabitledi.

Omzumda hiss etdiğim sıcaklıkla vücüdümü sanki bir elektrik kapladı. Sıkıca yumdum gözlerimi.

Kokusu yağmurla uyuşmuşdu. Yağmur yağınca toprak kokusu daha iyi gelir derler ya.. İşte o benim yağmurumdu..bense onun toprağı..bunu inkar edemem.

Çenesini kaldırıp benden uzun olduğu için kafamın üstüne koydu. Elleri elimde olduğu ićin ani bir haraketle göksümde birleşdirdi hala elleri ellerimin üzerindeyken.

Kıpırdamadım..belki istemedim.

Gözlerim sıkıca kapandı. Ellerini elimden çekip, ellerimin üstünden omzuma kadar dokundu koluma. Adeta bir yol çizdi.

Omzumda durdu. Tekrardan kokusu daha da netleşirken omzumda sıcaklık hiss etdim. Küçük masum bir öpücükdü onun için belki. Ama benim için bu içimdeki volkanları harakete geçirecek kadar kuvvetliydi.

"Affet.."

Dediğinde tutduğum nefesi dışarı verdim. Gözlerimdeki damla canımı yakıyordu her zamanki gibi.

Sustum..

Elinden kurtulup arkamı çevirdim. Göz gözeydik.

Parmak uçlarımda kalktım boyuna yetişe bileyim diye. Yavaş haraketle biraz yaklaşdım. Kalbim her zamnkinden daha hızlı atıyordu. Her gün daha da seviyordum..nasıl inkar ederdim

Yanağına bir buse kondurduğumda gözlerimdeki damlada bana eşlik etmişdi. Öperken koklamışdım nedensizce..özlemişdim işte..

Kendime karşı koyamıyordum ki..