Kalbinde Saklandım (Tamamlandı)

✨10-Gizli Numara✨

Karşımda duran çok güzel bir elbiseydi. Hatta aşırı güzeldi. Sadece elimdeki elbiseye bakarken içimde bilinmeyen bir kıpırdı oluşdu..bir duygu...bir hiss.... Mavi tam gözlerimin renginde bir elbiseydi. Yutkundum...hiss etdim onun aldığını. Seline baktığımda elini ağzına koymuş gözleri dolmuşdu. Bana yaklaşdı, elbiseye tekrar baktı ve bana döndü dolmuş gözlerinden bir damla yaş firar ederken.

"İnşallah hep böyle olursunuz,ondan nefret etmezsin..yoksa halini ben bile düşünemiyorum"

Aniden sardı ellerini boynuma,o an neler olduğunu tekrar beynimde döndürdüyümde,bende ona sıkı sarıldım. Kalbim deli gibi çarpıyordu...gözlerim kendiliyinden açılıp kapanırken. Dünyanın ne kadar güzel bir yer olduğunu düşündüm. İçinde bulundurduğu insanlar bir birinden iyilerdi. Belkide ben sadece sahnediki oyunu görüyordum perde arkasına bakmıyordum bile,ancak inancım yerine gelmişdi. Her insanın mutlu olacağına olan inancım tekrar beynimde dönüyordu. Ayrıldığımda elimle göz yaşlarını sildim.

"Ağlama.."

Gülümsedi o güzel yüzü...

"Tamam bu kadar duygu sömürüsü yeter! Şimdi seni akşama hazırlamamız lazım"

"Ben öğle abartılı..."

"Tamam sakin Kayra.. Bak ilk buluşman..ilk defa kalbinde olan birinin yanına gidiyorsun. İlk defa onunla olacaksın..o senin ilkin..her şeyiyle tüm kalbiyle senin.."

"Tamam ne istersen,nasıl istersen öğle yap"

Kafasını salladı

"Bana yardım gerek ama..belki dün gelen kızlardan yardım isteye biliriz"

"İyide onları tanımıyoruz bile"

"Abim onları tanıyor..zaten bu mahallede her kes bizi bilir merak etme"

"Tamam da nerden bulacağız onları?"

"Her zaman karşıdaki çarakta oturular orda bula biliriz"

"Başkasının bahçesine izinsizmi gireceğiz"

"Hayır tabikide,kapıyı çalacağız"

"Tamam gidelim"

Elbiseyi tekrar kutuya koyup,üzerimize bir şeyler geçirdik üşümüyelim diye

Evden çıkıp karşıdaki eve doğru ilerledik, kapının karşısında durup kapıyı çaldık

1...2...3 tıklatışımızda açıldı karşımızda Emre denen çoçuk vardı. Önce bana sonra Seline baktı ve

"Buyrun.."

Dedi nazikce..Seline bakarak.

"Şey merhaba,rahatsız etdiğimiz için üzgünüm ,ama yardıma ihtiyacımız varda"

"Ne gibi?"

"Yani şey...bize bir kız lazım. Buseyi çağıra bilirmisin?"

"İsterseniz içeri geçin, hepsi bahçedeki çardakta"

Ben Seline Selin bana baktı. Ne diyecektik şimdi? Enes öğrenirse delirir yeminle..

"Tabi olur"

Selinin böğle rahat konuşması benim gergince yutkunmama neden oldu. Umarım öğrenmez...

İçeri geçip bahçeye doğru ilerledik. Girdiyimizde Alev telefonuyla uğraşıyor bizim meşhur ikilide her zamanki gibi tatlı tatlı ilanı aşk yapıyorlardı.

Sonra biz gelince her kes bize döndü.

"Buse seni istiyorlar"

Diye aniden Emrenin seslenmesiyle Buse gülümseyerek yanımıza geldi.