Kalbinde Saklandım (Tamamlandı)

✨21-Kalbini Sevdiğim✨

2 gün sonra:

Yağmur her şeyden habersiz yağıyordu. Pencereme düşen her damla beni daha beter üzüyordu. Hakiketen dünya bu kadar çok mu ağlıyor?

Gözlerimi kapatırken ailem aklıma geldi..

"Tatlım hadi kızım gel"

"Geliyorum anne.."

Koşaraka merdivenleri iniyordum. Bu gün babam gelecekti. Sevinçliydim babamla ilk defa sofrada yemek yiyecektik. Babamın hep işi oluyordu. Eve ne zaman geliyor ne zaman çıkıyor hiç haberim olmuyordu. Ama o gün izin almışdı benim için.

"Canım babam"

Dedim gözlerimi açarak. Daha fazla düşünmek istemiyordum. Damlalarda acıma eşlik ederek canımı daha fazla acıtmışdı.

Ayağa kalktım yorgun bir şekilde. Sabahdı...

Bu gün üniversite yoktu.

Selin 2 gündür odasından çıkmıyordu. Enesi hiç bir zaman bu kadar yorgun ve çaresiz görmemişdim. Doğru dürüst konuşamıyorduk bile.

Selinin odasına doğru ilerleyip kapıyı çaldım. Ses gelmedi..umursamayıp içeri girdim.

O güzel gözlerini pencereye dikmiş yağmuru izliyordu. Arada gelen göz yaşlarını elinin tersiyle silerek tekrardan bakıyordu yağmura.

Yavaş adımlarla yanına ilerledim. Karşısında oturdum. Gözleri beni bulduğunda küçük kız misali dudak büzüp ağladı tekrar. O güzel badem gözleri kıp kırmızı olmuşdu.

Sustum..

Aniden bana sarılmasıyla akmaya hazır göz yaşlarımı serbest buraktım. Ağlamasının yerine hıçkırıklar gelirken tüm vucudumun gerildiyini hiss etdim. Bir şey söğlemek istiyordum..Aynı Enese yapmak istediğim şey gibi onu sakinleştirecek iyi edecek bir şey..ama yapamıyorum,boğazıma bir yumru oturuyor sanki konuşamıyorum. Acısını sadece sarılarak ortak ede biliyorum. Elimden sadece bu geliyor.

"Ben..ben..abimi..özledim"

Dedi hıçkırıklarına engel olamazken. Ondan yavaşca ayrıldım ellerini tutdum.

"Gör kuzum...git abini gör..onu yanlız burakma ne olur"

Dediyimde sesim sandığımdan daha aciz çıkmışdı.

"Kalbimin ....kırıldığını hiss ediyorum sanki"

Elimle göz yaşlarını sildim.

Burukca gülümsedim ona doğru..

"Kalbinin kırılması tekrar birleşemeğeceyi anlamına gelmiyor"

Dedim hala gözlerine bakarak

"Ama...ama Kayra o kalp bir kere kırıldı, hem bir bardak kırılırsa onu birleştirsen bile izi kalır değilmi?"

Kafamı olumsuz anlamda salladım.

"Hayır kuzum...sen hiç güçlü ama sade bir bardağın yere düşünce kırıldığını gördün mü? Yere düşüp kırılan hangi bardaklar peki..ben söğleğeğim. Güzel bir şekilde çizilmiş, üzeri farklı farklı desen olan bardaklar daha çok kırılır. Onlar zayıf olur. Biz güçlüyüz"

"Yani benim bardağım kırılmadı mı?"

"Kırılmadı Selin..sadece ilk defa yere düştü,ama kırılmadı. Kırılamazdı çünkü sen iyi birisin..kırılmazdı çünkü sen saf ve masumsun. Kırılmazdı çünkü seni sevenler buna müsade etmezlerdi."

Olumlu anlamda kafasını salladı.

"Abimi özledim. Yeter artık..o benim her şeyim..gerçek olmasa bile o benim abim..her zamanda öyle kalacak. Şimdi nerde?"