Kalbinde Saklandım (Tamamlandı)

✨39-Esir✨

Yatağın üzerinde oturup göz yaşlarımı izliyordum. O kadar çok özledim ki...babamı

O 'kızım' diyen sözlerini...

Bu gün babalar günü..

Benim bir babam yok..bende böyle bir papatyayım

Öğlece pencereden bahçeyi izlerken kalbim sıkışdı...

Gözlerim kapanırken dudaklarım şu kelimeyi tekrar etti.

"Babam.."

Kalbim çok fena sıkışıyordu. Elimle yataktan destek alıp masaya doğru ilerledim. Şu an bir damla suya muhtaçdım..

Tiyreyen ellerime inat su bardağını elime aldım. Yudumlaryarak içdiğimde göz yaşlarım durmuyordu.

Bardağı masaya koyup gözlerimi tavana diktim.

"Senin yanındamı Allahım..babam ordamı? "

Dediğimde sesim sonlara doğru kısıldı. Kalbim daha fazla sıkışdı.

Gözlerim kapanırken usulca çöktüm masanın yanına. Daha iki saat önce mutlu olan ben..şu an durmadan ağlıyordum..

Benim mutluluğumda bu kadar sürüyor..

Yetim bir kızım..

Ellerim yaprak gibi titrerken göz yaşımı sildim.

Ailemi Enes öldürmemişdi ama bu benim bir yetim olduğumu yalan çıkarmıyordu. Sonuçda onlar artık yoktular..

Benim hayalimdi düğünümde babamla dans etmek..onunla birlikte ağlamak..

Şimdi ben ağlayacağım ama babam yanımda olmayacak..

Annem..

Sahiya her şey onun yüzünden di değil mi? Babamı aldatmışdı..

"Papatyam"

Diye gelen sesle kafamı kaldırdım. Sevdiğim adam aynı benim gibi yanıma diz çöktü.

Elim yüzünü bulduğunda ağlamam daha da şiddetlendi.

"Sevgili kalbim çok kötü"

Dediğimde hıçkırıklarımda bana eşlik etti.

Sevdiğim adam yanağında duran avcumu eline alıp usulca bir buse kondurdu. Bedenim hala titriyordu. Beni bu kadar etkilemesi normal değildi.

"Ağlama papatyam. Akan her damlanın kalbime isabet etmiş bir ok gibi olmasını istemiyorsan ağlama.."

Dediğinde sesi hiç olmayacak kadar kararlı çıkmışdı.

Tüm acılarımı iki kelimeye sığdıran tek kişiydi

"Seni Seviyorum"

Diyerek sarıldı bana, ona ihtiyacımı böyle giderdi. Gözlerimi kapatıb kokusunu çiğerlerim patlayana kadar çektim. Huzurum...

"Kalbim kırılıyor Enes...hiç kimse beni tam anlamaya çalışmıyor..Kalbim çok kırılıyor"

"Papatyam sadece sakin ol..sadece benim ol.."

Saçlarimi usulca okşarken daha fazla rahatladım. O benim tek huzurumdu.

"Ben mutlu olmak..mutlu..olmak istiyorum"

Dediğimde bedenim yavaş yavaş yoruluyordu. Suskun çığlıklarımı duyuyordu içimde saklanan küçük Kayra. Sadece ruhunu almışdı oysa yaşanmışlıklar. Peki neydi bundan sonra içimde yaşanacaklar. Korkusuzca baktığım uzun yolun sonumunu gördüm ben,yoksa sadece göz yansımasımı...