~~~~~
Derler ki;
Bu dünya üzerinde binlerce alem vardır...
Peki bizim bildiklerimiz kaç tane? İki elimizin parmaklarını geçiyor mu sayıları? Peki ya bilmediklerimiz? Geri kalan o binlerce alem/boyut? Biz bu hikayede o bilmediklerimizden sadece bir t...
Gözlerine inanamıyorlardı. Asrın, Seçkin, Seçil ve Ömer. Hepsi buradaydı. Musia' da! Peki neden? Ne işler dönüyordu böyle? Can sesini bulduğunda konuşmaya çalıştı ama kekelemesine de mani olamadı.
"Siz... Sizin ne... Ah!! İNANAMIYORUM!!"
"Sakin olun lütfen. Hepimizin burada olmasının tek nedeni Derin. "
Mila' nın sesi ile Yamaç' ın yakasından elini çekti Bulut. Şaşkınlığı vardı ama kandırılmış olmanın verdiği öfke daha ağır basıyordu. Sesini öfkesi ele geçirmişti.
"Sen kimsin peki?"
Çenesi ile odadakileri gösterdi sinirle.
"Bunların ele başları mı? "
"Ben Mila. Derin'in teyzesiyim. "
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mila' nın cevabı ile şaşkınlık ile donup kaldı ve ağzı açık kalmış bir şekilde öylece durup baktı kadına. Can da Bulut kadar şaşırmıştı.
"Ve Yamaç da benim oğlum. "
Karşısındaki kadını dikkatle süzdü Can. Kumral saçları, mavi-yeşil gözleri ve uzun boyu ile hiç de Derin' e benzemiyordu. Sonra yıllarını birlikte geçirdiği dostlarına baktı. Kardeşi, kuzeni şimdi de dostları. Herkes ondan bir şeyleri saklıyordu. Üstelik böylesine bir şeyi... Hâlâ aklı almıyordu. Alamıyordu... Ve affetmesinin zaman alacağını biliyordu. Affetmemek gibi bir şeyin söz konusu olmadığını biliyordu. Çünkü dostları onun için değerliydi.
Mila ortamın daha fazla gerilmemesi adına Can' ın elinden tutup ikili koltuklardan birine oturttu. Kendisi de yanına oturdu. Odada bulunanlar da diğer koltuklara oturdular. Can' ın da Bulut' un da duyuları Mila' ya kilitlenmişti. Mila da gençlerin sakinleşmesi için gerekenin konuşmak olduğunu bilerek anlatmaya başladı.
"Burada gördüğün arkadaşlarının hayatına girmelerinin bir amacı vardı. Onlara bizzat verdiğim bir görevdi bu. Sana yakın olacaklar, seni ve aileni koruyacaklardı. "
Can içinde hissettiği burukluğu gözleriyle dışa vurdu. Arkadaşlarına tek tek baktı. Bu dostluk duygusu tek taraflı mıydı yani?
"Yani dostluğumuz gerçek değil miydi? Sadece görev? "
"Hayır! "
Seçil yüksek sesle itiraz etti Can' a. Sesinin istediğinden fazla çıktığını fark ettiğinde de dudaklarını birbirine bastırıp başını yere eğdi. Yıllardır Can' ın yanındaydı. Artık görevi için değil istediği için onun yanındaydı. Can' ı korumak artık bir görev değildi Seçil için. Tüm varlığı ile onu korumak istiyordu. Can' ın sevgililerinden biri gelip biri giderken kalbi ne kadar ezilip un ufak olsa da vazgeçmemişti ne ondan ne de onu korumaktan. İlk zamanlar sadece bir görev olsa da zamanla kalbini kaptırmıştı Can' a. Şimdi bunca yılın sahte olduğunu söylediğinde şiddetle karşı çıkmıştı. Sonradan bu yaptığının farkına varınca da utanıp başını önüne eğmişti. Ama Can' ın bakışlarını üzerinde hissedebiliyordu.
