"Gördüğün gibi ben seni, gerçek seni tanıyorum Levent! İnsan sevdiği kişinin herşeyine dikkat eder, özveride bulunur...... Sen beni tanımıyorsun Levent! İsmim dışında, herkesin bilebileceği basit bir kaç bilgi dışında hakkımda hiç bir şey bilmiyorsu...
Gözyaşım hikayemin finalinde bütün okurlarına ayrı ayrı rica teşekkür yazmıştım. Ama takdir edersiniz ki bazı kişileri unutmuştum. Sevgili okurum AysunbaranDeniz bana sitem etmişti o zaman. Geçen gün bölüme gelen bir yoruma cevap yazarken onun yorumunu yeniden görünce aklıma geldi ve eğer kabul ederse bu bölümü kendisine ithaf ediyorum.
Keyifli okumalar dilerim...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dudaklarına değen dudaklar, baharı müjdeliyordu Levent'e. İçini tarif edemediği bir bilinmezlikle dolduruyor ve... ve mutlu hissettiriyordu. Ama kalbinin köşesinde bir yerlerde canlanan bir canavar vardı. Vesveseyle hareket ediyor ve şuan elleri arasında titreyen narin bedenin sahibine yaptıkları yüzünden suçluluk duymasına sebep oluyordu. Karısıyla evlenme sebebi gerçekten de iş için miydi? Yoksa öyle olduğunu söyleyerek duygularından mı kaçıyordu? Kadınlara güvenmediğini kendisine defalarce tekrarlamıştı. Peki neden? Nevin'in onu aldatması ve dolandırması mıydı gerçek sebep? O konuda suçlu olan Nevin değildi! Nevin'i şirketine sokan ve ona arkasını dönen kendisiydi ve bu durumda suçlanacak olan tek kişi de kendisiydi. Sonraları hayatına giren tek gecelik ilişkileri de hep parasının peşinde oluşuyla kafasında kadınlar için bir genelleme yapmıştı ve Beliz'i de bu genellemenin içine sokmuştu. Oysa Beliz'in onun parasına ihtiyacı yoktu, ondan sevgiden başka istediği hiç bir şey yoktu. Yaptığının hata olduğunu bilmesine rağmen yinede karısını bu genellemenin içine katmıştı. Davranışlarına bu şekilde kılıf bulmuştu. Aksi takdirde Beliz'i o toplantıda ilk gördüğündeki çekimserliğinden etkilendiğini ve hastanede abisi zannederek kendisine sarıldığında içinde oluşan sıcaklığa bir isim bulması gerekecekti ve bunu yapmayı kabul edebilecek bir cesarete sahip değildi. 'Sevgi zayıflıktır!' tezini savunan bir adam olarak bunu sonuna kadar kabullenmeyecekti. Ama...ama kolları arasında titreyen ve kendisini kocasına tamamen bırakmış bu kadın, kendi karısıydı. Her an aklını meşgul eden, kalbinin daha önce kullanılmamış yerlerini hissetmesine sebep olan kadın, karısı...
Levent kendi içinde davranışlarının muhasebesini yaparken Beliz, bambaşka diyarlara yolculuk yapıyordu. Aklı hayaller dünyasında, kalbi kabuğundan yeni çıkmış bir kuş gibi kanatlanmış ve özgürlüğüne kanat çırpıyordu. Dudakları üstünde gezinen kor parçaları gibi yakan dudakların sahibi kendisini öyle tutkuyla öpüyordu ki, yaşanmış bütün kötü şeyler siliniyor ve yerini güzelliklere bırakıyordu. Çünkü böyle öpen bir adam aşık olan birisi olabilirdi ancak. Dizlerinin titrediğini hissediyordu genç kız. Ne zaman yaptığını hatırlamasa da, kocasının omuzlarına dolanmış kollarını daha bir sıkılaştırdı. Aksi takdirde düşebilirdi.
Saatler mi geçmişti aradan yoksa zaman mı durmuştu da hiç akmıyordu? Ta ki kocası dudaklarını serbest bırakana kadar bu bilinçsizlikte kaldı genç kız. Gözleri hala yarı yarıya kapalı ve hülyalı bakışlar içinde kocasına bakıyordu. Levent, yine çenesinin altından tuttu ve başparmağını öpülmekten kızarmış ve şişmiş dudakların üstünde gezdirdi. Bakışlarında bir çok duygu geçişi vardı genç adamın ancak Beliz o an dünyadan soyutlanmış haldeydi ve bunları kavrayabilecek durumda değildi. Karısının yanaklarını avuçlarının arasına hapsetti genç adam ve alnını alnına dayadı. Gözlerini kapatıp karısının kokusunu içeren derin bir nefes çekti içine.
