"Gördüğün gibi ben seni, gerçek seni tanıyorum Levent! İnsan sevdiği kişinin herşeyine dikkat eder, özveride bulunur...... Sen beni tanımıyorsun Levent! İsmim dışında, herkesin bilebileceği basit bir kaç bilgi dışında hakkımda hiç bir şey bilmiyorsu...
Eğer dilerseniz facebook grubumuza katılabilirsiniz. Burada olmasam bile orada ara sıra alıntılar ve resimler paylaşıyorum. Facebook gurubumuzun ismi,
Wattpad- Gözyaşım Hikayesi ***
Yüzüne kapanan kapı sanki umutlarının ayağına vurulmuş pranga gibiydi. Ne ileriye gidebiliyor ne de geri adım atabiliyordu. Eskiye dair herşeyi aklından sildi genç adam. Onun hayatı Beliz ile evlendikten sonra başlamıştı. Karısı hayatına bahar meltemlerinin sıcaklığını getirmişti ama Levent, kendi elleriyle o sıcak meltemi bir buz fırtınasına çevirmişti. Şimdi ise o fırtınanın savurduğu buz parçaları kalbini hedef almış, acımasızca vuruyordu. İşin garip yanı bunun için karısını suçlayamıyordu bile, bu durum için suçlanacak birisi varsa eğer, her gün aynada gördüğü suretten başkası değildi.
Bir süre daha boş boş ahşap kapıya baktı. Karısının kalbini kazanmadan geriye dönme gibi bir düşüncesi asla yoktu. Gözlerini kapatıp başını sağa sola salladı düşüncelerini odaklamaya çalışarak. Bir kaç adım geri giderek bakışlarını dağ evinde gezdirdi. Eve girebileceği bir yer aradı. Ancak evin giriş kapısının bulunduğu tarafı ve çatısı dışında başka yerini görmesi pek mümkün değildi. Ev adeta çitlerle ablukaya alınmış ve mahremiyet oluşturulmuştu. Evin etrafında yükselen çitler yüzünden eve girilmesi mümkün gibi görünmüyordu. Ancak Levent, bunun kendisini durdurmasına izin vermeye niyetli değildi. Ne demişler, 'aşkta ve savaşta her yol mübahtır!' kafasında kısa bir plan oluşturdu ve arabasına binip hareket ettirdi. Niyeti gitmek değildi elbette. Arabayı çitlerin önüne, yok denecek bir mesefeyle park etti. Arabadan indi, önüne dolaşarak önce kaputun üstüne ve ordan da arabanın üstüne çıktı. Boyunun uzun olmasının verdiği avantajla ve askerde yaptırdıkları talimlerden öğrendikleriyle, çitlerin üstüne sıkı sıkı tutunarak bedenini yukarı çekti ve ardından iç tarafa geçip ellerini serbest bıraktı. Dizleri ve elleri üstüne düştü ama hemen ayağa kalktığında ilk olarak bakışlarını eve sabitledi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Eve baktığında ilk dikkatini çeken şey, cam bir fanus gibi yapılmış olan bölüm oldu. Daha dikkatli baktığında içerisindeki yatak şaşırtmıştı genç adamı. Bu fanus, eve yine cam bir koridorla bağlıydı ve sonradan yapıldığı her halinden belliydi. Araştıran bakışları diğer detayları incelemek istercesine evde dolaşırken, iki katlı olan evin alt pencerelerinden birinin açık olduğunu görmek genç adamı gülümsetti. Aradığı fırsat işte buydu. Adımlarını pencereye yönelttiği an, cam bölümde bir hareketlilik farketti. Karısının ince bedeninin zarif hareketlerle cam koridordan ilerleyip yatağın üstüne oturmasını izledi ilgili gözlerle. Nasılda aklına gelmemişti? Böylesi fantastik bir oda, karısından başka kimin olabilirdi ki? Biran bu düşünceyle gülümsedi ama, yatağın üstünde oturan karısın sarsılan omuzlarını gördüğünde, o gülümseme yüzünde dondu. Kendisini affettirmeye ve ardından eve girebilmeye o kadar odaklanmıştı ki, her seferinde yaptıklarını unutuyordu. Aslında unutmak da değildi bu, hani aklımızın seçiciliği vardır, kötü olan şeyleri en derinlere gömer ve kendisini mutlu eden olaylara ve hedeflere odaklanır. İşte Levent için olan şey tam olarak buydu. Yaptığı her kötü şeyi aklının en ucra köşesine hapsediyordu ve sadece karısını yeniden kazanabilmeye odaklanıyordu.
