Stilte

Hoofdstuk 5

Het volgende uur vliegt voorbij. Hoewel Duits niet helemaal mijn ding is, valt het wel mee. We hebben het over het ontleden van een samengestelde zin, als de bel gaat. Eindelijk, we hebben iets leuks. Frans.

Quinn en Ryan komen naar me toe. 'We zitten in C13,' zegt Ryan.

We lopen erheen. De docent, Mevrouw La Jeune, staat al bij de deur. 'Bonjour!' zegt ze vrolijk.

'Bonjour,' antwoord ik op eenzelfde toon. Ik ga naast Quinn zitten en Ryan gaat voor ons zitten met Charlie. Inmiddels is iedereen binnen.

'Bon, prenez la page soixante-deux. Vous avez fini les devoirs?'

Niemand zegt iets, iedereen heeft het af dus.

'Alors, qu'est-ce que c'est irrémissible, Jill?' vraagt ze.

Ik schrik op. 'Onvergeeflijk,' fluistert Quinn.

'Onvergeeflijk, madame,' antwoord ik.

'Correct,' zegt ze. 'Regardez à la page soixante-deux.'

De rest van de les vliegt voorbij. 'Prenez vos agendas. Les devoirs c'est: apprendre la page soixante-trois et soixante-quatre.'

Oh nee, mentoruur nu.

'Au revoir V5H!' zegt ze. 'Au revoir madame!' zeg ik.

We lopen naar A13, daar hebben we mentoruur. Ze staat al bij de ingang en kijkt me aan. Uit haar blik kun je niks aflezen.

'Hoi, kom binnen!' zegt ze vrolijk.

'Hallo,' zeg ik. Ik ga zitten en dit keer komt Ryan naast me zitten.

'Hoi klas, welkom. Zoals gewoonlijk beginnen we met gezamenlijke dingen bespreken. Daarna is er tijd voor individuele gesprekjes. Zijn er dingen die jullie willen bespreken?' Het blijft doodstil.

'Oké, mooi, geen klassikale problemen. Wie wil er een individueel gesprek?' Er gaat een vinger omhoog, die van Ryan.

'Oké. Ik ga met Ryan naar de gang, jullie kunnen even kletsen of iets voor jezelf doen. Maar denk erom, gedraag je en zorg dat er geen andere leraren komen klagen over herrie.'

Ryan loopt samen met Mevrouw Stocks naar de gang. Ik leun achterover, dit kan wel even duren. Ryan heeft bijna nooit problemen, maar als hij ze heeft dan is het niet zomaar iets.

Ondertussen voel ik dat ik nog moet plassen. Ik sta op en loop naar de gang. Ik wil ze liever niet verrassen in hun gesprek want ik gun Ryan zijn privacy. Ik zwaai de deur open, vang mijn naam op en dan wordt het stil. Ik kijk Ryan vragend aan.

'Mag ik naar het toilet?' vraag ik om de stilte te doorbreken.

'Eh, oké,' antwoord mevrouw Stocks een beetje zenuwachtig.

'Mag ik trouwens vragen waarom ik mijn naam hoorde?'

'Ga nou maar naar de wc,' zegt Mevrouw Stocks. Ik loop naar de wc. Ik heb geen idee waarom ze mij bespreken in Ryan's gesprek. Eigenlijk wil ik ook geen idee hebben. Ik open een hokje, doe wat ik moet doen en ga terug.

Als ik terug ben, zijn Ryan en Mevrouw Stocks alweer binnen. Ik ga zitten en luister naar wat ze te zeggen heeft.

'Oké, we gaan nu een soort spel doen. We gaan een lange rij van tafels maken en op elke tafel komt een papiertje te liggen met een naam erop. We gaan met de hele klas langs de tafels. Op elke tafel ligt een andere naam en je schrijft daar iets op waar je het eerste aan denkt bij diegene. En denk erom, positief. Maar wel eerlijk, en je schrijft je naam erbij. Ik doe ook mee.'

Ik grinnik. Typisch voor haar.

'Zet de tafels in een lange rij!' We zetten de tafels neer en daarna legt op elke tafel een blaadje.