Stilte

Hoofdstuk 28

Ik dans op de maat van de muziek. We hebben na een flinke tijd zoeken eindelijk een leuke club gevonden, waar ook de mensen die nog 16 of 17 zijn in mochten.

Er komt een jongen naar me toe. Hij heeft bruin haar, en blauwe ogen. Hij ziet er knap uit.

'Bonjour. Tu es très belle,' zegt hij glimlachend.

Ik lach. Ik en heel mooi, grappig hoor.

'Merci. Danse avec moi,' zeg ik uitdagend.

Hij komt dichterbij, en danst met me. Af en toe houdt hij mijn hand vast. Het liedje is afgelopen en er komt een rustig nummer op. Hij kijkt me aan.

Ik knik.

Hij komt tegen me aan staan, en doet zijn armen om mijn middel. Ik leg mijn armen op zijn schouders en kijk hem aan. Hij ziet er lief en knap uit. Ik hoop dat Sam me ziet.

We bewegen op de maat van de muziek, en dan kust hij me ineens. Wow, dat gaat wel heel snel. Maar oké, hij is wel knap. Het is toch alleen voor vanavond. Ik kus terug, en ik voel zijn armen over mijn rug gaan.

Wraakactie nummer 1.

Na een tijdje dansen en zoenen zitten we op barkrukken. Hij heeft een biertje en ik een glas wijn.

'Quel âge as-tu?' vraagt hij.

'J'ai dix-sept ans. Et je suis néerlandaise. Et toi?' vraag ik.

'Omg, meen je dat. Ik ben ook Nederlands! Wij helemaal moeilijk doen. Ik dacht echt dat je Frans was, je spreekt het goed!,' antwoordt hij.

Ik barst in lachen uit.'Ik dacht ook dat jij Frans was, en al helemaal door je naam. Dionte is heel Frans,' zeg ik.

'Ik woon wel in Frankrijk, mijn moeder is Frans. Ik ben in Nederland opgegroeid. Hoe ben jij hier terechtgekomen?' vraagt hij.

'Ik ben hier met school.'

De komende uren vliegen voorbij. Ik dans nog even met hem, en op een gegeven moment moet hij gaan. Hij zoende me en toen ging ik terug naar de klas. Nou ja, de meesten van de klas. Er staan ook een paar meisjes apart te dansen met wat jongens.

'Dat was echt een lekker ding,' zegt Hailey. Ik grinnik door de luchtige manier waarop ze het zegt.

'Mensen, over een uurtje moeten we alweer in dat gebouw zijn,' zegt Tim.

Het is dus al half vier. We besluiten met een groot deel van de klas wat te gaan drinken. Ik krijg van Quinn een shotje.

'Leve Parijs, leve ons!' brult hij. Hij is duidelijk dronken. Dit is mijn tweede drankje.

We stuiven de metro in. En paar jongens en meisjes zijn aan het lallen met een dubbele tong, dronken dus. Ik zit naast Ryan. We zeggen niks, het is een enorm lawaai in de metro en we hebben sowieso niet veel te melden. 'Hier, eruit!' zegt Sam. We rennen met z'n allen de metro uit. Dan valt me op dat Yara er niet is. Ach ja, alsof mij dat wat uitmaakt.

Als we de zaal in komen, kijken de leraren verschrikt op. Ze hebben allemaal bier of wijn in hun hand.

'Oh, hallo,' zegt mevrouw Stocks. 'Was het leuk?' voegt ze eraan toe.

Iedereen knikt en wat mensen geven antwoord. Ik herinner me hoe druk het gister was op de badkamers voor het slapen, dus ik ren naar de wc's. Ik stuif een hokje in en stroop mijn panty omlaag. De rest van de klas staat ook in de badkamer.

'Schiet op, please,' mekkert Sam. Ik blijf extra lang zitten, en loop na een tijdje nonchalant naar buiten. Ik pak mijn toilettas, haal mijn make-up eraf en poets mijn tanden. Bijna iedereen is nog in de badkamer, dus ik kleed me snel om naast mijn bed. Ondergoed is toch even verhullend als een bikini. Ik duik mijn bed in en probeer in slaap te vallen. Ik hoor iemand zeggen dat Yara er nog niet is. Vreemd, maar dat hele kind is vreemd. Ach ja, ze komt zo vast wel terug. Ik val in slaap.

Maar goed, mevrouw kan dat niet hebben. Het is je weer gelukt hoor! Ik ga mee, heel gezellig,' zegt ze en staart me met een lege blik aan. 'Je kunt ook nee zeggen hoor!' 'Nee, dat kan ik niet. Dan komen er zinnen als '' Ah, please, omdat ik eergisteren jarig was?'' en '' Kom op! Hoe vaak heb ik al eens iets voor jou gedaan wat ik niet wilde!'' Ik ben echt klaar met dat gedoe!'

Ik staar haar aan. Zo boos was ze nog nooit. .

Ik schrik wakker. 'Nee, nee. Dit kan niet waar zijn,' jammert mevrouw La Jeune. Ik klim uit mijn bed. Het is een grote chaos. Er lopen wat mensen door de kamer, een paar liggen nog in hun bed maar de meesten staan op een kluitje bij elkaar.

'Wat is er?' vraag ik aan Tim, die het dichts bij me staat.

'Yara,' fluistert hij, 'ze is niet thuis gekomen vannacht. Ze is vermoord..,' stamelt hij. Hij is duidelijk, zoals iedereen, heel erg in de war. Mijn mond valt open. Ik haatte Yara, maar ik wilde echt niet dat ze doodging. Ik had gelijk, er was iets met haar aan de hand. Ik haat mezelf, misschien was ze niet dood geweest als ik iets had gezegd! Zo erg haatte ik haar nou ook weer niet, ik wilde niet dat ze doodging! Ze is vreemdgegaan met mijn vriendje en ik wenste haar allerlei slechte dingen toe, maar niet de dood. Niet de dood! Niet weer de dood!

Ik ren naar de wc en ben er net op tijd om de golf van braaksel in de pot te gooien.