Chapter 49 Laban Lang !!!

500 16 3
                                    




  hello eto po ulet ako ,hihi

happy 20k reads nga pala sa first story ko ,nakakatuwa naman ..diko akalaing aabot sa ganon ..kaya naman mas lalo pakong ginaganahan mag update kase naka 6k reads narin ito.  thankyou po ulet sa walang sawang pagsuporta ;))

sya ituloy na natin ..










Tinay's POV








   Sa nakikita kong kalagayan nya ngayon ay labis akong nalulungkot ,nababahala at naawa sakanya ..Tuwing nakikita ko ay paghihirap nya ay hinihiling ko na sana ako nalang ,bakit sya pa ??..bakit ang mahal kupa ??..Hindi nya deserve ang ganito ,hindi sya dapat nahihirapan,ang sakit para sakin ..sobra ,yung naririnig ko ang bawat daing nya sa tuwing iniineksyunan sya ng gamot na animoy isang paslit ..Gusto ko syang tulungan ,gusto kong saluhin ang lahat ng sakit na nararamdaman nya pero wala akong magawa ..Pakiramdam ko wala akong silbi ,dahil hindi ko man lang sya matulungan upang mabawasan ang sakit na dinadala nya ngayon ..Tanging ang paghingi lamang ng tulong sa diyos ang magagawa ko ,dahil naniniwala akong tutugunan nya ito ..

Mga bata palang kami palaging nandyan si Monic sa tabi ko ,kailanman hindi nya ako hinayaang masaktan ,sobra sobra ang pagmamalasakit nya sa akin ..Kaya naman sobra sobra din ang nararamdaman kong pagmamahal sa kanya ngayon ,.Bukod kase sa pamilya ko ay sya ang pinakaimportanteng tao sa buhay ko na hindi ko kayang mawala ..Kaya naman naniniwala ako na gagaling sya ,na malalagpasan nya ang lahat dahil mahal nya ako ,at gagawin korin ang lahat para hindi sya panghinaan ng loob ..

Kilala ko kase si Monic ,ou matapang syang tao ,matikas ..daig pa ang tunay na lalaki ..pero kahit sino namang pinakamatapang na tao sa mundo ay may kahinaan din.,.Kagaya nya ,.mayroon din kase syang mga bagay na kinakatakutan ..Naalala ko kase nung mga bata pa kami ,takot sya na magkaroon ng sakit ,ayaw nya kaseng natutusok ng karayom oh kaya naman uniinum ng gamot .Noong una nga tinatawanan ko sya eh ,kase may pagkasiga sya noon dahil palagi nya akong ipinagtatanggol tapos takot sya sa karayom ,.diba nakakatawa ??hehe. 

Pero ngayon walang nakakatawa sa kalagayan nya ,ang nararamdaman ko para sa kanya ay takot ..kung paano nya hinaharap ang lahat ,yung kemo nya yung araw araw na karayom na tinutusok sa kanya ,.Alam ko nahihirapan sya ,pero hindi nya iyon pinapakita sakin ,samin na mga mahal nya ..Minsan kase ayaw din ni Monic na kinakaawaan namin sya ,kaya may mga pagkakataon na pinapakita nyang malakas sya kahit hindi naman ..

Nandito nga pala ako ngayon sa kwarto nya dito parin sa ospital ,.ako ang nagbabantay sa kanya ngayon ,.Mabuti na nga lang at wala akong gaanong taping kaya nababantayan ko sya ,ang gusto korin kase ay palagi akong nasa tabi nya ,lalo na ngayon kailangan nya ako ..Ganito rin naman sya sakin noon eh ,hindi nya ako iniwan ..Kaya siguro ito na iyong tamang panahon para ako naman ang dumamay sa kanya ,iyong ako naman ang magbigay ,at ako naman ang hindi aalis sa tabi nya ..

"hon ??mahina nyang wika ..

" yes ,hon ..may masakit ba sayo ??may gusto kaba ??nag aalala kong tanong ..

"wala ,..walang masakit ..hmm nagugutom kase ako ,.sagot nya ..

" ah sige tamang tama ,meron akong nilutong sopas ..teka lang at ipapainit ko saad ko at pinainit ko sa micro wave ang dala kong sopas kanina ..

Ilang saglit pa ay natapos kuna itong ipainit kaya naman lumapit ako sa kanya para masubuan ko sya ..

"susubuan kita ah ,..ahhh ??saad ko sabay tapat ng kutsara sa bibig nya matapos ko itong hipan ..

 MAID for Each Other ( A Lesbian Story )Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon