Love and Desire(#5)

Chapter 52

Chapter 52
Nadine

"Are you real?" Hinawakan ko ang magkabilang pisngi nito pero yinakap niya lang ulit ako. Yakap na puno ng pangungulila at yakap na puno ng pagmamahal.

"Baby, I'm real. Negro is back." He whispered then chuckled but I heard him sniffed after. Kumawala ako sa yakap nito at hinawakang muli ang kanyang mukha. I stared at him, memorizing every part of his face.

"I love you." I told him sweetly, while tears are still falling from eyes. "Hindi mo na ako iiwan 'dba? Bumalik ka na. Hindi mo na ako ipagpapalit kay Jillie---"

"No." Putol nito sa sinasabi ko at pinunasan ang mga luha ko. Yumuko siya konti para magpantay ang mga mukha naming dalawa. "That won't happen again." He assured then gave me a smack. "I love you, Nadie." He said sincerely. "My Nadie. My forever gorgeous and smart Nadie baby." Ulit niya at hinalikan ang tungki ng ilong ko. Tumawa naman ako ng mahina pero hindi ko pa rin alam kung paano ako ko papatigilin ang mga luha ko sa pagtulo.

Unti-unti siyang yumuko hanggang sa magpantay sila ng tiyan ko. Hinawakan niya ito at tumingin sa'akin. "And this is my baby. Our baby." He proudly said as he gives my tummy a kiss. Naiyak ulit ako dahil sa ginawa niya.

Matagal ko ng hiniling 'to. 'Yung makita ko si Kier kung gaano siya kasaya sa magiging anak naming dalawa. Kung ano ba ang gagawin niya. Kung iiyak rin ba siya. Kung excited rin ba siya.
"Hey.." Tumayo siya at hinawakan ang baba ko. "Tell me, ayaw mo ba na hinahawakan ko ang baby natin?" He asked me worriedly. Hindi ako sumagot at mas lalong umiyak. Nataranta naman siya at yinakap ulit ako.

"Nadie, sabi ng ate mo bawal sa'yo ang umiyak at ma-stress. Hush now. Hindi ko na siya hahawakan, saka na lang kapag okay na ang mommy niya." Sabi ulit niya at hinagod ang likod ko.

"Masaya lang kasi ako." Mahinang sabi ko sa kanya. "Araw-araw kasi Kier, ito 'yung gusto kong mangyari. Gusto ko kasi ulit 'yung maranasan na sa'akin umiikot 'yung mundo mo. 'Yung magalala ka sa'akin. 'Yung pinaparamdam mo na mahal mo ako. 'Yung yinayakap mo 'ko ng mahigpit at hinahalikan dahil gusto mo lang." I can't help but to cry harder.

"Please don't cry, baka maapektuhan ang baby natin..." Alo nito pero hindi ako tumigil.

"Ang tagal ko kasing kinimkim 'to dahil ayokong mag-alala pa ang pamilya ko. Ayokong magalit sina daddy sa'yo ng tuluyan dahil ikaw ang mahal ko. Ikaw ang daddy ng baby ko at ikaw...ang buhay ko." I sobbed and breathed my last words. Hinila niya ako sa kama at pinaupo. Inayos niya ang buhok ko at ngumiti sa'akin.

"Baby..."

"Matagal ko ring pinagdasal na sana isang araw, tatawagin mo rin akong Nadie. Sana isang araw, maipapakita ko rin sa pamilya ko na may magandang kinalabasan ang pagsuway ko ng kanilang utos. Kier hindi ko inaasahan na babalik ka pa pero salamat at binigyan mo pa ako ng isang pagkakataon para mapatunayan ko sa'yo na mahal kita." Yumuko ako at binuhos ang luha ko. "Kier maniwala ka, mahal na mahal kita." I looked up then I met his gaze. Nakangiti ito ng maluwag pero kitang kita ko ang namumuong luha sa gilid ng kanyang mga mata.

"Please stop crying, may naghihintay pa sa'yo sa ibaba." He wiped my tears away. "I love you, so so much. I love you and our child." Huling sabi nito sa'akin bago ako tulungang makatayo. I fixed my hair and when he offered his hand, I immediately grabbed it.

"Baby..."

"Hmmm?"

I looked at him. "I love you."

-----

Sagana yata ang mga mata ko sa luha dahil tumulo na naman sila pagkababa ko ng hagdan. Hindi ako agad nakagalaw pero una kong tinignan si Kier na nakangiti sa tabi ko.