Love and Desire(#5)

Chapter 39

Chapter 39

Nadine


"I'm so sorry to say this pero laking pasasalamat ko noong hindi ikaw ang tinanong niya pagkagising niya pero karma ko na yata noong narinig ko ang pangalang Jillien sa mismong labi niya." I heard Kiyana said. She's still babbling something, like giving me more information but my eyes were already glued on Kier.


I don't know if I'll walk towards him or just watched him from here. Ngayon ko lang ulit kasi siya nakita na ganyan tumawa. Bigla akong pinanghinaan ng loob.


"Hindi rin dapat ako ang magsasabi nito pero hindi ka niya maalala. Selective amnesia daw 'yun sabi ng doctor." Napatingin ulit ako kay Kiyana ng marinig ko ang sinabi niya. Napahawak ako sa labi ko at umiling. Biglang bumigat ang dibdib ko at parang tinakasan ako ng hangin.


"No..."


"Pero gusto kitang tulungan." Hinawakan niya ang dalawang kamay ko at pinisil. "Babawiin natin si kuya. Ikaw ang mahal niya eh." Ngumiti siya sa'akin. Hindi ko alam kung paano ang magiging reaksyon ko sa sinabi niya pero ngumiti na lamang ako ng pilit.


Magtatanong pa sana ulit ako ng maamoy ko ang pamilyar na pabango sa likuran ko. Natigilan ako at hindi ko man lang magawang iikot ang sarili ko paharap sa kanilang tatlo.


"May bisita ka pala." Kier said. "Why don't you let her in?" He added. Napatingin ako kay Kiyana at ganoon din siya sa'akin. Lumunok pa ako bago siya ngumiti ng peke.



"We will. May pinag-usapan lang kami." Pahayag nito at hinila ako paikot para makita ko sila. Una kong nakita si Jillien na tumaas pa ang kilay ng magtama ang mga mata namin. Inirapan ko rin ito at bumaling kay Kier. He smiled casually as I smiled back in relief. At least, mabait pa rin siya sa'akin.


"Kuya, ito nga pala ang sinasabi kong kaibigan ko mula sa America. Her name is---"


"I'm Nadie Baby Rodriguez." I cut Kiyana off then smiled shyly. Nakita ko pa ang pagngiti ng kapatid ni Kier sa pangalang binaggit ko pero wala na akong pakialam. Gusto ko rin namang ipaubaya si Kier sa ibang babae, huwag lang sa pangit na babae.


Maganda ako. Aba, kung ipagpapalit ako ni Kier ay dapat 'yung mas maganda. Kaso itong kaharap ko? Pwe. Mukhang nagtitinda ng harina sa puti ng mukha.


"Such a funny name." I heard Jillien murmured. Ngumiti lamang ako sa kanya at tumango. Iniipit ko ang buhok ko sa likod ng tenga ko ng hindi pa rin iniaalis ni Kier ang pagtitig niya sa mukha ko.


"I know right." I answered then flashed my sweetest smile. "And the person who gave me that name won't like it when you say that in front of his face." I nodded. She just smirked then nodded.


"By the way---"


"Oopps. I'm sorry." Putol ko sa pagsasalita ni Jillien na parang magpapakilala din siya. Ngumisi ako pero yumuko para mas madrama ang dating ko. "But we really need to go. May mga dapat pa kaming pag-usapan ni Kiyana." I smiled, nakita ko lang ang pag-irap nito.


I wanted to laugh but I tried not to. I looked at Kier again. Tumikhim ako para makuha ang atensyon niya. He smiled when our eyes met.


"Paano? Una na kami? Sa laboratory niyo lang kami." Paalam ko at nakita ko ang pagkislap sa mga mata nito.


Bull's eye!


"You like science?" He asked. I laughed softly as I put my hand on my mouth.


"No, I love it." I giggled. Tumawa rin si Kiyana pero alam kong hindi iyon tungkol sa sinabi ko kundi sa nakabusangot na mukha ni Jillien.


"Hon, we need to go." Pag-aagaw niya ng eksena kaya matalim ko itong tinignan. Tumango lang si Kier at nagpaalam na sila sa'amin. Ipinakita pa niya ang pag-abrsiete niya kay Kier at pagngisi ng tumingin ulit sa direksyon namin.


Nang tuluyan na silang makalayo ay umiling si Kiyana sa'akin. Tuluyan na ring bumaba si ate sa kotse niya at lumapit sa'amin.


"What just happened? Si Kier 'yun 'dba? Bakit may ibang kasama?" She asked continuously. I just sighed then sat in the nearest plantbox in front of me.


"It's a long story ate but he doesn't remember me." I told her. Nagulat naman nito at hindi makapaniwalang tinignan si Kiyana. She nods her head then looked at me again.


"Paano na 'yan, Nadie? At hinayaan mo lang ang babaeng 'yun?" Sermon ni ate sa'akin. Napabuga ako ng hangin at napaisip.


"Oo nga, dapat kinausap mo pa si kuya para malate ang babaeng 'yun sa taping niya." Inis na sabi naman ni Kiyana sa'akin.


Madami silang sinasabi pero naalala ko ang titig ni Kier sa'akin kanina. Hindi normal 'yun. I mean, it's like something with a bit of desire. Nakikita ko 'yung mga matang 'yun kapag nasa kama kami noon.


"Bakit ganoon? Parang si Kier na hindi ang kaharap ko kanina? Bakit parang wala akong makapang pagmamahal niya?" I absentmindedly asked. Tumigil sina Ate at Kiyana at tumingin sa'akin.


"Because you're out of his memory?" Kiyana answered hesitantly. Napairap ako at napatayo ulit.


"Gusto kong mabawi 'yung titig niya nang puno ng pagmamahal, hindi 'yung puno ng pagnanasa lang."


-----


Nagpaiwan ako sa bahay nila kinagabihan. Hindi ko lang alam kung paano ako pagtatakpan ni ate pero pumayag na rin siya. Medyo late na at namamahay yata ang katawan ko kaya hindi ako makatulog. I used one of their guests' rooms located on the first floor next to Kier's room.


Bumangon ako at napagdesisyonang lumabas para kumuha ng tubig. Pabalik na ako nang makita kong nakatayo si Jillien sa may entrance ng kusina at nakahalukipkip habang nakatingin sa'akin.


"Yes?" I asked politely. Napatawa lang siya at naglakad palapit sa'kin.


"No need to hide your real identity. I know you." She said then smirked. Imbes na magpadala ako ay tumawa rin ako ng mahina.


"Hindi ko alam na ganoon na pala ako kaganda at pati ikaw ay nakilala mo na ako? That's fantastic." I answered happily. Tumaas ulit ang kilay niya.


"At hindi ko alam na ganyang tipong babae ang ipinalit sa'akin ni Kier." Sumbat niya ulit. I shook my head then leaned on the table, showing how perfect my cleavage is.


"Correction. Ako 'yung una, tapos sumunod ka. Hindi ko rin alam kung bakit pinatulan ka niya." Pang-iinsulto ko. "Mayaman ka 'dba? Hindi ba uso sa'yo ang facial treatment? Bakit ang pangit mo?" I smirked then started to walk away.


Hindi ko na siya narinig kaya napangiti ako pero bigla ring nawala ng hilain niya ang buhok ko. Damn it!


I turned my body to face her and defense myself. Sa unang pagsugod niya ay pag-iwas lang ang ginawa ko.



"Bitch! How dare you!" Sigaw niya. Alam kong lumilikha na kami ng ingay dito at mas lalo niyang idiniin ang kuko niya sa ulo ko.


"Kapag ako nakawala dito, susunugin ko 'yang mukha mo." Banta ko at pinagpatuloy ang pagkawala sa higpit ng hila niya sa buhok ko na parang maisasama paalis ang anit ko.


"This is my favorite exercise, dear." I heard her say. Sa pagpapatuloy ko sa paghila ng katawan ko, nakarating kami sa may entrance sa kusina. Pilit niyang ipinu-pwesto ang mukha ko sa isang pader pero nagawa kong makawala at naitulak siya.



"Ouch!"


"What's happening?!"


"Ate Nadie!"


Three voices came in. Narinig ko ang pag-iyak ni Jillien. Pero hindi 'yun ang pinansin ko. Kundi 'yung matalim na pagtitig sa'akin ni Kier.


"What the hell did you do?!" He furiously asked me. I tried to open my mouth but words aren't coming out.


He gave me a warn, pointing his finger in the air then bent his knees beside Jillien.


"Are you alright? What happened?" He asked her tenderly. I just saw how Jillien faked a pain on his leg. Agad naman itong hinaplos ni Kier at minasahe.


And that scene broke my heart into pieces.


Putangina!