Found

FOL Chapter 12 - Love rejoices with the truth

"You are the most beautiful girl that I have ever seen, Belle." Napangiti naman ako kay Titus. Siya ang nagmake up sa akin ngayon at ang kaibigan naman niya ang nag-ayos ng buhok ko.

"Kaibigan kasi kita, Titus." Ngiti ko rito.

"Ikaw naman talaga, Belle. Ang ganda talaga ng bff ko." Napangiti na ako. Tumingin ako sa salamin para sipatin ang sarili ko sa gown. Napangiti naman ako.

"Mag-ayos ka na Titus. Isang oras na lang." Tingin ko sa orasan sa hotel suite ko.

"Heto na. Doon na ako sa kwarto ko." Tumango na lang ako. "Ready ka na?"

"I am ready." Pinasadahan ko pa ng kamay ko ang long bob ko na ikinulot para magkaroon ng curly beach waves. Matapos ay pinasadahan ko rin ng kamay ang gown ko. This is it. Ayokong maiyak pero naiiyak ako. This wedding really made me cry lots of tears.

"Belle, let's go." Silip pa ni Mama sa pinto. Tumango ako at ngumiti sa kanya. I could see in her eyes that she also cried. Hindi naman libing ito pero lahat kami ay nag-iiyakan. Masaya lang talaga kami. Napakasaya.

Saglit akong tumingin sa salamim at sinipat ang sarili ko ulit. Kinuha ko ang bouquet ng bulaklak at ang maliit na bag kung saan nandoon ang tissue kong hinanda para sa araw na ito. Wala ng urungan. This is it.
...

Nakaayos na ang entourage ng dumating ako sa malapalasyong venue ng kasal. May naalala ako sa venue na ito pero kaagad ko rin inalis iyon sa isipan ko.

Maraming kilalang tao at maraming mga kamera. Pero iisa lang ang hinahanap ko sa midst ng mga tao at nakita ko siyang nakatayo at kausap pa si Teo. Nahagip naman nito ang mga mata ko at lumapit sa akin.

"Kahit na sabihin ko smudge proof at water proof ang mascara mo and all wag ka pa rin iiyak." Paalala pa sa akin ni Titus.

"I can't promise." Salita ko. Ngumiti naman sa akin si Titus.

"I know. Pero smudge and water proof talaga iyan at hindi huhulas ang make up mo. I promise." Hindi naman iyon ang inaalala ko pero tumango na ako.

Kaagad ko naman narinig ang entourage song. Inayos na ng usher ang mga bisita samantalang ang isang wedding coordinator ay nag-ayos na ng pila.

"Sige na. Kailangan ko ng pumila." Kindat sa akin ni Titus at naiwan ako sa pinakadulo ng pila. Unti-unti ng naglakad ang mga abay. Naubos na ang train ng mahabang abay and now it is my turn to walk.

I looked around the people and they wore happy faces. And I am happy too. Nagsimula na akong maglakad. I saw him at the far end of the aisle and he smiled at me. Ngumiti lang ako ng maliit sa kanya. Pigil ang luha ko na kumawala.

Nang marating ko na ang dulo ay naupo ako sa pinakaunahang upuan kasama ang kapwa abay ko. Nakatayo pa rin ako at tumingin sa katapat kong seat at nakita kong nandoon si Titus. Gaya ko ay abay rin siya. Isa siya sa mga secondary sponsors. Samantalang ako naman ay maid of honor. Nakita ko rin si Diana na nakatingin sa akin. Isa rin siya sa mga secondary sponsors. She smiled at me and I smiled at her. We are okay now. Hindi ko na rin sinampahan ng kaso si Enzo. He begged for my forgiveness and I forgave him. He told me he didn't do anything to me and that it was his conscience that made him stop into his attempt and I believed him. He has undegone rehab and now an active member of an organization who's helping people battling with their addictions.

Nagbago na ang tugtog at nagsarado na ang pinto para sa bride. Lahat ng tao ay doon nakatingin. Kaagad din naman binuksan ang pintuan at doon ay bumungad ang kapatid ko na nakagown na puti at may masayang mukha. Napakaganda talaga niya. It is Liv's wedding today.

She started walking and every step she made my tears fell not of loneliness but of joy because finally she has found happiness. She found what she truly wanted.