Found

Chapter 8 - Not All Sunshine & Rainbow

"Another shot" I posed with my co-model under the blazing heat of the sun wearing thick winter clothing and fake snow falling as backdrop. "Isabelle can you move closer to Armand. Look at each other like you really are in love." I tried to look at my partner but it seemed like my eyes have a mind of its own. I am tired, very tired.

It has been a hectic two week photoshoots in different locations and rehearsals of catwalks for the upcoming fashion week. Bihira na akong umuwi sa condo ko at halos wala ng pahinga. Kung may oras ay makakakuha naman ako ng tawag kay Titus about small brand endorsements.

"Isabelle, inlove. You are looking at him like you are just so tired to see him." Pagalit pa sa akin ng photographer na galing pang Italy.

"Belle, are you alright?" Tumingin naman ako kay Armand na nakatingin sa akin at unti-unti siyang lumalabo. "Belle?"

"Can I...can I..." Humawak ako sa balikat ni Armand. I feel so weak and tired. Parang hindi ko na kaya.

"Isabelle!" "Belle!"

...
"Belle...baby..." I heard my name being called by a familiar voice. A familiar soft and sweet voice. I always like her sweet, soothing voice. Hindi ko kailan man narinig na pinagtaasan niya ako ng boses o magalit sa akin. Oo, napagsasabihan niya ako ng marami ng beses pero kahit kailan lagi lang banayad ang boses niya. "My Belle..." I opened my eyes and saw Liv shone. She was holding my hands and there were tears in her eyes.

"Ate..." My voice sounded so weak. I felt like I squeaked it out of my throat.

"Thank God you are awake." Naupo ito sa tabi ko at umusod ako para makaupo ito ng ayos. I looked around the place and it was all white, unfamiliar and smelled like antiseptic. I am definitely in the hospital.

"A-anong nangyari?" Tanong ko. Wala akong kaide-ideya kung bakit nandito ako.

"You fainted, baby." Haplos pa niya sa mukha ko. "You are so pale do you know that?" Umiling lang ako rito.

"I fainted?" Hindi ko makapaniwalang tanong. Napakaimposibleng mangyari iyon lalo na sa akin.

"Yes, alam mo bang takot na takot ako ng malaman ko iyon galing kay Titus. Belle..." Yumakap na ito sa akin umiyak. "Huwag mo ng uulitin...please." Hikbi pa ni ate sa akin.

"Ba-bakit ako nahimatay? I really don't understand." Tanong ko rito.

"Overfatigue." Pinalis ni Liv ang luha sa mga mata niya. "Ilang linggo na kitang hindi nakikita at nakakausap. Maging sina Diana nagtatanong bago sila umalis papuntang Quezon." Hinawi pa nito ang buhok sa mukha ko. "Nilalagnat ka rin dahil sa flu."

"Hindi ko na namalayan. Marami kasing trabaho." Sagot ko at saka bumangon. "Uwi na ako. Ayoko rito." Ngumiti naman si Liv.

"Ayaw mo pa rin sa ospital hanggang ngayon." Salita pa nito.

"Sino bang may gusto?" Tanong ko at ngumiti lang si ate. "Uwi na ako ate. Sa bahay na lang ako."

"Kailangan pa natin hintayin iyong sasabihin ng doktor." Haplos pa ni ate ng kamay ko. "Magpahinga ka please."

"Sabihin mo sa doktor uuwi na ako." Tiningnan ko ang kamay ko na may swero na nakadugtong sa dextrose. "Bakit may ganito ako?"

"Kulang ka rin sa sugar." Seryosong salita nito. "Hindi ka kumakain ng tama. You looked very thin now compared from the last time I saw you."

"No I am not." Mariin salita ko. Umiling lang ito.

"Belle, huwag ng matigas ang ulo please." Pakiramdam ko naman ay nagmamakaawa si Liv. "Hindi mo ba alam na isang araw kang tulog?"