Ο Ανδρέας ήταν ο σωτήρας της κυριολεκτικά! Σ' έναν αγώνα άνισο, κατά της λευχαιμίας από τα 5 έως τα 7 της χρόνια. Ο δικός της αγαπημένος ιππότης με το άσπρο άλογο που την φρόντιζε και εκείνη ονειρεύτηκε -τόσο αθώα- να τον παντρευτεί. Και ο Ανδρέας...
Ανακάλυψα πρόσφατα αυτόν τον συνθέτη και έχω ενθουσιαστεί τόσο, που νομίζω θα καλύψω όλα τα κεφάλαιά μου με τις μουσικές του συνθέσεις, μια και εκφράζει μια νοσταλγία, αξιοπρέπεια μα και ρομαντισμό που ταιριάζει σ'αυτή μου την ιστορία...Αν θέλετε ακούστε τον και πείτε μου την γνώμη σας ....
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Η Αγνή έμεινε ακίνητη τώρα προσπαθώντας να συνειδητοποιήσει επιτέλους γιατί η καρδιά της κόντευε να σπάσει χτυπώντας τόσο δυνατά, τόσο εκκωφαντικά που πίστευε πως μπορούσε να την ακούει κάθε ένας εκεί μέσα. Και έμεινε να κοιτά την εικόνα του Ανδρέα τόσο έντονα, γεμίζοντας σιγά σιγά συναισθήματα που είχε ξεχάσει πως υπήρχαν, καταχωνιασμένα, αραχνιασμένα θαρρείς μαζί με τις δυσάρεστες αναμνήσεις της από το παρελθόν. Ενιωθε ευγνωμοσύνη απέραντη, ηρεμία, γαλήνη, σεβασμό μα πάνω απ'όλα αγνή, ανόθευτη αγάπη για έναν άνθρωπο που είχε προσφέρει το είναι του σ'εκείνη σαν παιδί που έπασχε όπως τόσα άλλα. Που έμπαινε μέσα στο δωμάτιό της χαρίζοντάς της τριαντάφυλλα μαζί με το χαμόγελό του, που της κρατούσε το χέρι σταθερά κάθε φορά που πήγαινε να κάνει μια δυσάρεστη εξέταση, να πονέσει, να υποτροπιάσει, που της έπαιζε τραγούδια με μια μικρή κιθάρα που υπήρχε πάντοτε στο τμήμα τους και της τραγουδούσε γλυκά τα βράδια να κοιμηθεί όταν είχε την βάρδια του ή όταν η μητέρα της είχε κάποια άλλη δουλειά να παρευρεθεί, μην θέλοντας να την αφήνει μόνη.....Και τόσα μα τόσα άλλα, μικρά, απλά, καθημερινά που είχαν κάνει όμως τεράστια διαφορά στην μικρή αθώα ψυχή της......
Για να μην σκεφτούμε και εκείνον τον "γάμο" παρωδία που αν δεν τον έκανε θα πέθαινε εκείνη την στιγμή όπως αθώα μα επίμονα του είχε δηλώσει μια μέρα εντελώς ξαφνικά!
"Παντρέψου με Ανδρέα γιατί αλλιώς....η καρδιά μου θα σπάσει......θα γίνει χίλια κομμάτια και εγώ, δεν θα προλάβω καθόλου τότε να γίνω καλά!" του έλεγε αθώα, με τα μεγάλα της πράσινα μάτια να τον κοιτούν άφοβα, σταθερά κάνοντάς τον να ξεσπάει σε τρανταχτά δυνατά γέλια μαζί της.
