Selamün aleyküm
Hayırlı ramazanlar hepinize...💕
Sizinle uzun zamandır görüşemiyoruz ve ben sizi çok özledim umarım siz de özlemişsinizdir💖Buradan hayalet okuyucularıma da el sallıyorum🙋
Sanırım çok konuştum. Hadi yeni bölüme geçelimmm😊🌺
✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨
Can parem...
Umut gökyüzümde ararım şimdi seni
Sevda sözcükleri çaresiz...
Gel ey gözlerine yandığım,
Olmazları bırak ardında!Can parem...
Gülüşünde açar sevda çiçeklerim.
Gözlerinde kavuştuğum gökyüzüm
Özlemim kavruldu yokluğunda...Gel artık can parem...
Bu yürek sensiz deli.
Dualar gelişinde müjdeli!***
"O zaman söylüyorum. Hally, Rachell tedavisinde çok büyük bir ilereleme kaydetti. Hey o konuştu!"
Olduğum yerde donup kalmıştım. Kalbim yerinden çıkaracasına atıyordu. Sevinçten gözümden dökülen damlaları sildim ve titreyen sesimle cevap verdim:
"Ne? O konuştu mu?! Nasıl?... Şaka değil değil mi?"
***
Rachell... O, o konuşmuştu! Bu mutluluk tarif edilemezdi... Onu ilk gördüğüm zaman aklıma gelmişti. Sessizdi, çok sessizdi. Onun dünyasındaki sesler kaybolmuştu ve o kendi sessizliğnde acı çekiyordu. Onun gözlerinde görmüştüm çaresizliği... O bana kendimi hatırlatmıştı. Kendi çaresizliğimi, kendi hüznümü. O zamanlar anlamıştım onunla birbirimizin yaralarına merhem olacağımızı. O beni buraya bağlayan en büyük sebepti. Onun yüreğinde umut çiçekleri yeşertmek istiyordum, istiyordum ki onun yüreğinde yeşeren umut çiçekleri beni de kuşatsın benim de umudum olsun... Onunla beraber hayata dönmenin sevinci vardı içimde... İçimdeki yağmur yerini bimbir renk gökkuşağına bırakırken gözümden dökülen gözyaşlarıma engel olamıyordum. Yüreğim şükür ve duayla dolup taşarken dışım sessizdi. Telefon kulağımdaydı hala fakat ben konuşulanları duymuyordum. Fakat telefondan gelen edişeli sesle kendime gelmiştim.
"Hally, hey! Orda mısın? İyi misin?... Lütfen ses ver endişenmeye başlıyorum!"
Derin bir nefes aldım. Sesimin titrmemesine özen göstererek cevap verdim:
"Evet,evet iyiyim..."
"Korkuttun beni, sana bir şey oldu sandım."
"Ben sevinçten ne diyeceğimi bilemedim."
"Ağlıyor musun sen?"
"Evet bunlar sevinç gözyaşları. Ben çok mutluyum. Rachell nasıl, o nerede, seninle mi?"
"Hayır o benimle değil şimdi kendi evinde. O artık çok daha farklı biri bu senin sayende oldu. O artık gülüyor, etrafındaki insanlardan kaçmıyor, o artk özüne dönüyor ve kendi karanlığını aşıyor. Rachell benim için çok değerli ve onun için çok çabalasam da içinde bulunduğu hüznü aşması için çabalarım yeterli olmadı. Ama seninle tanıştığı günden bu yana çok değişti. Her geçen gün durumu daha da iyiye gidiyor, tedavilerine cevap vermeye başladı. Sen inanılmaz bir insansın seninle karşılaştığımız için; tanıştığımız için biz çok şanslıyız. Sana çok teşekkür ederim, iyi ki çıktın karşımıza ve iyi ki güzelleştirdin hayatımızı."
"Ben çok teşekkür ederim ama mübalağa ediyorsun. Ben sadece elimden geldiğince Rachell'ın yanında olamaya çalıştım. Ona sadece sevgimi vermeye çalıştım. Ben ona ne kadar iyi geldiysem en az o da bana o kadar iyi geldi. Aslında o da beni hayata döndürdü. O benim yağmurlu gökyüzüme gelen gökkuşağı. Beni hayata bağlayan en büyük sebeplerden biri. Bu yüzden hayatıma dahil olduğunuz ve daha da güzelleştirdiğiniz için ben teşekkür ederim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BAHARIM GELİŞİNDE SAKLI (TAMAMLANDI)
Fanfiction_*O KARANLIKTI; BEN AYDINLIĞIM OLMASINI İSTEDİM*_ ### Hayatta en tehlikeli şey aşktı belkide... 'Aşktan kim ölmüş ki?' lafı yıllarca dolanmıştı aklımın bir köşesinde. Ama biliyor musunuz? Aşk bir insanı öldürecek kadar kuvvetli bir duyguydu. Aşk i...