BAHARIM GELİŞİNDE SAKLI (TAMAMLANDI)

19 *GİTMELİYİM*

Everytime I see you, I fall in love all over again❤️..

(Seni her gördüğümde, yeni baştan aşık oluyorum..)

*****

Kafe'ye geldiğimizden bu yana yaklaşık bir saat olmuştu. Abimin gelmesine henüz vardı. Onunla karşılık sohbet ediyorduk. O konuşurken kelimeleri özenle seçiyordu, bunu hissediyordum. Ben genellikle sessizliğimi koruyordum. Onu dinlemek güzeldi. Hangi ara bu noktaya geldik bilmiyorum fakat onunla iki eski dost gibiydik sanki. Bana hastaneden çıktığım zaman ziyaretime gelmeyi çok istediğini fakat İngiltere'de düzenlenen bir yardım etkinliğine katılması gerektiğini anlattı. Etkinlikten biraz bahsetti. Kimsesiz çocuklarla ilgili olan bu etkinlik çok ilgimi çekmişti. Dünyada böyle güzel etkinliklerin çok sık yapılması gerekiyodu. İnsanlar sadece kendileri için yaşamamalıydılar. Bazı şeylerin farkında olmak gerekiyordu ve böyle etkinlikler bu farkındalığı arttırıyordu. Eminim Edward'ın katıldığı bu etkinlik onun sayesinde amacından çok daha fazla kitleye ulaşmıştı ve o bahsetmese de onun oraya çok büyük miktarlarda bağış yaptığına da emindim. Bunu görebilmek çok zor değildi.

Konuşmayı telefon sesi bölmüştü. Edward kısa bir konuşma yapmıştı. Anladığım kadarıyla son şarkısı hakkındaydı ve müzik Ödülleri'ne adaydı. Onun bu şarkıyla bu ödülü alacağına inanıyordum. Fakat o aday olmakta karasız gibi duruyordu.

"Edward.." Dedim kararsız bir şekilde, o bakışlarını bana çevirince devam ettim:

"Bence şarkın kusursuz ve çok değerli." Dedim kısa ve öz bir şekilde. Konuşmamalıydım! Neden birden konuşma ihtiyacı hissettim bu konu da bilmiyorum. Fakat sadece söylemek istedim. Ben bakışlarımı onun önünde duran kahve bardağına kenetlemişken o beklemediğim bir şey söyledi:

" Bu şarkıyı neden yazdım biliyor musun?"

Bakışlarımı ona çevirdiğimde yüzünde ciddi bir ifade vardı. Cevap vermemi beklemeden devam etti:

"Ben.. bu şarkıyı birine hediye olarak yazdım. Bundan tam iki yıl önce 'bu gün' tanıştığım biri için yazdım.. Onu şarkının sözlerine gizledim. O orada güzel bir anı olarak kalsın istedim. Fakat şimdi her şey çok karmaşık ve ben ne yapmalıyım bilmiyorum."

Kalbimde bir şeylerin can çekiştiğini hissediyordum. Boğazım düğüm düğümdü.. Derin bir nefes aldım ve yüzüme zorda olsa bir tebessüm yerleştirdim.

"Sanırım senin için gerçekten çok değerli bir insan. Peki neden her şey karmaşık? O kişi sana kötü bir şey mi yaptı?"

Ben konuşmamı bitirirken yüzünde düşünceli bir ifade vardı. Onun düşüncelerini çözmek imkansızdı.

Genellikle insanlara baktığımda veya insanlarla konuşurken onların ne düşündüklerini az çok tahmin edebiliyordum. Ama onun düşüncelerini tahmin etmek imkansızdı... Belki de aşık olduğu kıza yazmıştı bu sözleri.. Ve belki de benim ona aşık olduğum gibi o bir başkasın aşıktı.. Bildiğim tek bir şey vardı o da; o şarkının sözlerinde gizli olan koca bir sevda.. Şimdi bakışlarım çok uzaklardaydı.. Artık buralar bana dar geliyordu.

Gitmeliydim..
Çok uzaklara gitmeliydim..
Hatta kendimden bile uzaklara..
Zira bu yük nefesimi keserken burada yaşamak imkansızdı artık benim için...