The Boy I Met Online

Kabanata 24

"How are you?" pukaw ni Prince sa tila natutulog kong diwa. Tama si Van, sa isang fancy restaurant niya ako dinala. Buti nalang talaga at hindi ako nag-jeans.

Kasalukuyan naming hinihintay ang order namin at ngayon lang siya nagsalita mula ng pagtawanan niya ako sa labas ng bahay. Hindi ako sanay na tahimik lang siya. Pinipigilan kong magsalita habang nasa loob kami ng sasakyan. Pati paghinga ko ay naging pigil sa sobrang tahimik.

"I'm fine" tipid kong sagot saka nilagok ang isang basong tubig sa harapan ko. Pakiramdam ko'y natuyuan ang lalamunan ko.

"Jane I'm sorry" mula sa baso ay nalipat sa kanya ang tingin ko. He called me Jane!

"Sorry dahil bigla nalang ako nagalit sayo. I thought if I start to distance myself from you, I wouldn't hurt you. Akala ko kapag sinaktan kita, magiging madali para sa aking iwan ka but I was wrong. I can't sleep at night thinking of you. Iniisip ko kung iniisip mo din ako. Hindi ako makakain dahil nami-miss kita ng sobra. I miss your genuine smile, your beautiful face, everything about you." I was speechless. Hindi ko alam na ganun ang epekto ko sa kanya.

"Selfish na kung selfish but I can't lose you. Not now, not forever." bumibigat ang bawat paghinga niya na sinasabayan ng malakas na pagtambol ng puso ko.

"Jenny Jane Gilberts I wanted us to be official" kinuha nito ang isa kong kamay

"Official?" he smiled and nodded

"I love you Jane" He loves me? Am I hearing it right? Mahal niya ako?

"Late ko ng na-realize but I still wanted to tell you" hindi ako makapagsalita. He loves me. He loves me! Ako ba mahal ko siya? Of course I love him but would I take the risk?

"Do you-" hindi ko na siya hinayaang magsalita pa

"I love you too Drake" sandali itong napatulala bago malapad na ngumiti. Hinawakan niya ang dalawang kamay ko bago hinalikan ang likod nito. Mukha na ata akong kamatis ngayon sa sobrang pula! Nakakahiya!

"Mas masarap pala marinig kaysa isipin" makulit nitong pahayag and I gasped

"Iniisip mo yun?" gulat akong nakatingin sa kanya

"Ofcourse! I'm confident that you love me too" he winked and I playfully slapped his arm which earned me a laugh from him

"Here's your order ma'am and sir" sabi ng waiter habang inilalapag ang mga pagkain namin. Now I feel my stomach grumbling.

Pagkaalis ng waiter ay siya ding pagtayo ni Prince mula sa upuan niya at inilipat ang upuan sa tabi ko saka doon pumuwesto. Is this guy for real?

"Anong ginagawa mo?" bulong ko nang maramdaman ang kamay niya sa may bewang ko.

"Sssh. I know you're hungry. Let's eat" he whispered in my ear sending shivers from my neck down to my spine.

~~

"No"

"Please?"

"I said no. I won't do it"

Kanina pa kami sa may entrance ng ferris wheel pagkatapos niya akong hilahin dito. Pinipilit niya akong sumakay but I don't want to.

I am acrophobic and heights  make me nauseus. Vomiting in front of him is the last thing I wanted for our date to end. He's persistent though, hindi parin siya sumusuko. The mechanic is starting to lose his cool ganun na rin ang mga passengers. He brought me here from the restaurant bago niya ako ihahatid sa bahay.

"It's my birthday kaya pagbigyan mo na ako babe"

"It's your birthday?" It's his birthday tapos hindi ko man lang alam? What kind of girlfriend I am?