Harry's POV:
"Αυτά είναι όλα;" ρώτησα μόλις σταμάτησε να μιλάει κι αμέσως με κοίταξαν όλοι απειλητικά. Λες και ήμουν εναντίον τους. Ήθελα κι εγώ να βρεθεί μια λύση όπως κι εκείνοι. Αυτό που δεν άντεχα όμως ήταν πως η κοπέλα μου ασχολιόταν συνεχώς μ'αυτόν από τη στιγμή που είχαν έρθει να μας μιλήσουν. Κι αυτό το πράγμα με τρέλαινε. "Λίγα σου φαίνονται;" μου αντιγυρισε εκείνος στον ίδιο τόνο και κατάλαβα πως το παρακανα. Ωστόσο, όταν πήγε να πει κάτι ακόμα, η Εύα τον σταμάτησε. "Ζέιν... ο Χάρρυ δε θέλει να μαλώσετε. Να βοηθήσουμε θέλουμε!" του είπε ήρεμα κι αυτό με ξάφνιασε. Δεν περίμενα να με υπερασπιστεί αφού το μόνο που έδειχνε να τη νοιάζει ήταν εκείνος. Όχι εγώ! Θεέ μου γιατί ζηλεύω τόσο πολύ;!
Η αλήθεια ήταν πως δε μου είχε δώσει ποτέ αφορμές να ζηλεύω όμως ο τρόπος που τον κοιτούσε, που τον αγκάλιαζε, που νοιαζόταν για το πρόβλημα του... Μάλλον έχω αρχίσει να τρελαίνομαι. "Και τώρα θα κάνουμε πως είμαστε μαζί... Για να κερδίσουμε λίγο χρόνο τουλάχιστον." είπε ο Ζέιν επαναφέροντας μας στο θέμα. Ωστόσο, κάτι στο ύφος του με έκανε να τον κοιτάξω προσεκτικά. "Υπάρχει κάτι που δε μας λες;" ρώτησα κι εκείνος χαμογέλασε. Εκείνη τη στιγμή κατάλαβα αμέσως τι γινόταν αλλά προτίμησα να μην πω τίποτα μπροστά στους άλλους. "Η αλήθεια είναι ότι κάτι υπάρχει... Αλλά θα το μάθετε όταν έρθει η ώρα!"
Τα λόγια του μας έβαλαν όλους σε σκέψεις αλλά πριν προλάβουμε να πούμε το οτιδήποτε, εκείνος μίλησε ξανά. "Ο Νάι πότε έρχεται;" ρώτησε και ήθελα κι εγώ πολύ να μάθω αφού όσο έλειπε δεν είχε επικοινωνήσει καθόλου μαζί μου. "Λογικά σε λίγες ώρες θα είναι εδώ..." απάντησε ο Λίαμ κι από τη μία χαιρομουν που θα έβλεπα ξανά το φίλο μου αλλά από την άλλη ένιωθα πως θα είχαμε μπερδέματα με την επιστροφή του. Γι'αυτό αποφάσισα να πω κάτι ακόμα. "Ζέιν... ο,τι κι αν σχεδιάζεις με τη Μπάρμπαρα... κράτησε την μακριά του! Αν συναντηθούν δεν έχω ιδέα τι μπορεί να γίνει..."
Η σχέση του Νάιαλλ με τη Μπάρμπαρα ήταν περίεργη από την αρχή. Σαν εκείνες τις ιστορίες μίσους και πάθους που βλέπουμε στις ταινίες... Στη δική τους περίπτωση όμως υπερίσχυε το μίσος. Κι αυτό ήταν που με έκανε να φοβάμαι πιο πολύ... Δεν ήξερα ποια θα ήταν η αντίδραση του αν την έβλεπε... Ειδικά τώρα! "Μην ανησυχείς! Δεν θα γίνει τίποτα. Άλλωστε, η Μπάρμπαρα δείχνει να έχει αλλάξει. Θέλει να μας βοηθήσει!" Δεν μπορούσα να αποφασίσω αν εμπιστευομουν τα λόγια του αλλά αποφάσισα να το αφήσω για τώρα. Άλλωστε, αν υπήρχε κάτι άλλο αργά ή γρήγορα θα το μαθαίναμε. Έτσι γίνεται πάντα!
YOU ARE READING
Just A Dream...
FanfictionΤο κορίτσι της διπλανής πόρτας... Θα μπορούσες να ήσουν εσύ... Θα μπορούσα να ήμουν εγώ... Μαθήτρια λυκείου... Το μυαλό της ήταν στο διάβασμα για να πετύχει... Το όνειρο της ήταν να γίνει γιατρός... Ωστόσο, δεν ήταν αυτό το μοναδικό της όνειρο...