Just A Dream...

Κεφάλαιο 39ο: Νιώσε με

Katerina's POV:

Ήταν μια νύχτα μαγική... υπέροχη. Ίσως ήταν τα καλύτερα Χριστούγεννα που είχα περάσει ποτέ. Δεν περίμενα πως ένα φιλικό περιβάλλον, ένα γλυκό χαμόγελο ή μια αγκαλιά θα μπορούσαν να με κάνουν να ξεχάσω όλα αυτά που με πονάνε, όμως απόψε όλα ήταν υπέροχα. Ή τουλάχιστον, σχεδόν όλα! Υπήρχε και κάτι που δεν το είχα προγραμματίσει. Ούτε καν το είχα ονειρευτεί... Τώρα όμως έγινε και δεν μπορούσα να το πάρω πίσω. Ούτε και ήθελα εδώ που τα λέμε!

Με κρατούσε τρυφερά στην αγκαλιά του και τα μάτια του -αυτοί οι μπλε ωκεανοί που χανόμουν μέσα τους- με κοιτούσαν κάθε τόσο αγχωμένα. Ήμασταν στο δωμάτιο του, στο σπίτι του, και με φιλούσε με πάθος. Ήταν τρυφερός αλλά και άγριος. Το άγγιγμα του ήταν απαλό αλλά ταυτόχρονα έντονο, με σίγουρες κινήσεις σαν να ήθελε να σιγουρευτεί πως ήμουν ακόμα εκεί. Ωστόσο, αυτή η αβεβαιότητα που υπήρχε στα μάτια του έβγαινε σταδιακά και με λέξεις. Και με έκανε να λιώσω το γεγονός πως ήταν τόσο μα τόσο γλυκός μαζί μου... "Είσαι σίγουρη;" με ρώτησε για ούτε κι εγώ θυμάμαι ποια φορά και η απάντηση μου ήταν να ξεκουμπώσω το φερμουάρ του φορέματος μου και να το αφήσω να πέσει ανάμεσά μας.

Ναι, ήμουν σίγουρη. Το ήθελα αυτό μαζί του όσο τίποτα... Το άγγιγμα του με τρέλαινε κι ήταν τόσο διαφορετικό από αυτό που είχα συνηθίσει μέχρι τώρα. Έπαιρνε μακριά τον πόνο και το σκοτάδι στο οποίο είχε βυθιστεί πια η ψυχή μου και το αντικαθιστούσε με φως. Τον άκουσα να παίρνει μια κοφτή ανάσα καθώς κοιτούσε το γυμνό μου στήθος κι εγώ χαμογέλασα αυτάρεσκα με τον τρόπο που τα μάτια του έλαμψαν πεινασμένα. Πάντα είχα μια ανασφάλεια με αυτό το μέρος του σώματος μου αφού το θεωρούσα μικρότερο απ'όσο θα ήθελα να είναι αλλά το σκοτεινό γεμάτο πάθος βλέμμα του με έκανε να νιώθω η ομορφότερη γυναίκα του κόσμου.

Και ξαφνικά, ένιωσα τα χείλη του πάνω μου να με φιλούν πεινασμένα. Το λαιμό μου, το στήθος μου -στο οποίο έδειξε μια ιδιαίτερη αδυναμία - κι ύστερα άρχισε να φιλάει το στομάχι μου. Τα φιλιά του μου έκοβαν την ανάσα κι έκαναν το κορμί μου να τρέμει από την ανυπομονησία γι'αυτό που θα ακολουθούσε. "Μπορώ να...;" ρώτησε απαλά ενώ φιλούσε την κοιλιά μου και τράβηξε με τα δάχτυλά του το εσώρουχο μου για να μου δείξει τι ήθελε να κάνει.  Ήξερα ακριβώς τι ήταν αυτό που ήθελε κι έτσι απάντησα χωρίς να το σκεφτώ. "Θα πεθάνω αν δεν το κάνεις..." του είπα κι ανασηκώθηκα ελαφρώς για να τον βοηθήσω να μου βγάλει το μικροσκοπικό εσώρουχο. Τον είδα να το πετάει στο πάτωμα και το αμέσως επόμενο δευτερόλεπτο... δεν έβλεπα τίποτα. Ένιωσα τα χείλη του να αγγίζουν το μοναδικό σημείο στο σώμα μου που δεν είχε δει κανείς άλλος κι αισθάνθηκα μια γλυκιά έκρηξη να πλημμυρίζει όλα μου τα κύτταρα.