Just A Dream...

Κεφάλαιο 54ο: They don't know about us

Harry's POV:

Το άγχος μου πριν από κάθε σόου ήταν πάντα το ίδιο. Μαζί κι η υπερένταση που είχα. Δε μπορούσα να σταθώ σε ένα σημείο όσο κι αν το προσπαθούσα. Σήμερα όμως... τα πράγματα ήταν λίγο διαφορετικά... Υπήρχε μια διαφορετική ένταση ανάμεσά μας. Κάτι θα γινόταν απόψε. Το ένιωθα... Και το χειρότερο ήταν πως δε μπορούσα να καταλάβω από ποιον απ'όλους μας θα ερχόταν η αναταραχή. Όλα ήταν στον αέρα και παραδόξως, ο μόνος που ήταν πραγματικά χαρούμενος σήμερα... ήταν ο Λούι. Χαμογέλασα στη σκέψη του κολλητού μου με την Κατερίνα. Πρώτη φορά τον έβλεπα τόσο χαρούμενο. Ωστόσο, ούτε κι εκείνος ήξερε πως στο αποψινό σόου θα ήμασταν όλοι μαζί. Ακόμα και το κορίτσι που του πήρε τα μυαλά...

Όσο για το δικό μου κορίτσι... μόλις με ένιωσε να χάνομαι στις σκέψεις μου πάλι, ήρθε και τύλιξε τα χέρια της σφιχτά γύρω μου. Πήρα μια ανάσα αφήνοντας το άρωμά της να πλημμυρίσει τις αισθήσεις μου κι ύστερα φίλησα τα μαλλιά της. "Θα μου χαρίσεις ένα χαμόγελο;" μου είπε και τη στιγμή που κοίταξα τα μάτια της γεμάτα προσμονή και λαχτάρα, το χαμόγελο σχηματίστηκε αβίαστα στο πρόσωπό μου. "Σ'ευχαριστώ που είσαι εδώ..." ψιθύρισα και την κράτησα πιο σφιχτά στην αγκαλιά μου. "Πάντα θα'μαι εδώ μωρό μου!" μου υποσχέθηκε και μείναμε για λίγο έτσι. 

"Εύα..." ξεκίνησα αλλά χάθηκα για λίγο μέσα στα μάτια της και δε συνέχισα. Ώσπου, ένιωσα τα χείλη της ν'αγγίζουν τρυφερά το μάγουλό μου. "Τι είναι Χαζζ; Τι σκέφτεσαι;" με ρώτησε απαλά κι η ανάσα της στο πρόσωπό μου με έκανε να ζαλίζομαι. Για μια στιγμή ξέχασα αυτό που ήθελα να της πω και κόλλησα τα χείλη μου στα δικά της. Αυτό το φιλί ήταν γεμάτο πάθος και μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα κατάφερα να ξεχάσω τα πάντα, να παγώσει ο χρόνος και να υπάρχω μόνο μέσα από εκείνη. Το φιλί της με έκανε να ζαλίζομαι, να χάνω τον κόσμο, ενώ πια δεν υπήρχε κανείς άλλος. Μόνο εκείνη κι εγώ...

"Μμμ μωρό μου..." κατάφερε να ψελλίσει τη στιγμή που εγώ δάγκωνα το λαιμό της και τα χέρια μου την κρατούσαν πιο σφιχτά απ'τη μέση, έτσι ώστε να μην υπάρχει εκατοστό απόστασης ανάμεσά μας. Να είναι ολόκληρη κολλημένη πάνω μου... Ωστόσο, δε με άφησε να το συνεχίσω όλο αυτό για πολύ... Έβαλε το χέρι της στο στήθος μου και με έσπρωξε απαλά για να πάρει ανάσα. "Όσο κι αν θέλω σαν τρελή να το συνεχίσουμε όλο αυτό... πρέπει να ετοιμαστούμε. Τα υπόλοιπα το βράδυ, μετά το σόου." υποσχέθηκε στην τελευταία φράση με ένα στραβό χαμόγελο μόλις με είδε να κατσουφιάζω.

"Άντε καλά." συμφώνησα και την είδα να γελάει. Παρόλ'αυτά, την κράτησα σφιχτά για μια στιγμή. "Δώσε μου ένα φιλί και φύγαμε!" πρόσθεσα και την είδα να κουνάει το κεφάλι της γελώντας ακόμα, όταν τη φίλησα ξανά όπως πριν και της έκοψα την ανάσα. Κι ύστερα τραβήχτηκα απότομα αφήνοντας την παραζαλισμένη, όπως μου έκανε κι εμένα πριν. "Άντε πάμε!" της είπα και κέρδισα ένα χτύπημα στο μπράτσο. "Σε μισώ ώρες ώρες!" μου αντιγύρισε και γέλασα με το μουτρωμένο ύφος της. "Μ'αγαπάς μωρό μου!" αποκρίθηκα και την τράβηξα απ'το χέρι για να φύγουμε. Είχαμε μεγάλη νύχτα μπροστα μας...