Just A Dream...

Κεφάλαιο 28ο: Εκπλήξεις

Eva's POV:

"Μπορείς να κάτσεις σε ένα σημείο να σε κουμπώσω;" διαμαρτυρήθηκα για πολλοστή φορά αλλά μάταια. Τα χάσαμε τα κουμπιά πάλι. Αυτό το έρμο το πουκάμισο είχα προσπαθήσει να το κουμπώσω τρεις φορές ως τώρα. "Ρε μωρό μου..." προσπάθησα γλυκά και έπιασα το πρόσωπό του στα χέρια μου. "Εύα..." ψιθύρισε πριν προλάβω εγώ να μιλήσω. Του χαμογέλασα αφού ήξερα τι θα πει και έμεινα να τον κοιτάζω. "Πες το!" τον παρότρυνα κι εκείνος πήρε μια νευρική ανάσα. "Εεε... έχω άγχος!" πρόφερε κι εγώ προσπάθησα να κρύψω το γέλιο μου. Δεν ήταν κοροϊδευτικό όμως με είχε ανάγκη τώρα και έπρεπε να είμαι σοβαρή. Κι έτσι, καθώς τον έβλεπα να αγχώνεται και να μη μπορεί να σταθεί, αποφάσισα να του πω πράγματα που δεν του είχα πει ποτέ πριν...

"Χάρρυ μου, είσαι υπέροχος σε αυτό που κάνεις! Από την πρώτη μέρα! Κι εγώ μπορεί να είχα θέματα μαζί σου για διάφορους λόγους όμως ποτέ δεν αμφισβήτησα το ταλέντο σου. Σε θαύμαζα! Από την αρχή... Γεννήθηκες για να κάνεις ακριβώς αυτό! Να είσαι στη σκηνή και να μας μαγεύεις όλους με τη φωνή σου. Και πιο πολύ εμένα!" του είπα τονίζοντας τις λέξεις για να δώσω έμφαση και βάρος στα λόγια μου και είδα τα μάτια του να βουρκώνουν. Ω μωρό μου... Τον τράβηξα πιο κοντά μου κι εκείνος έκλεισε τα μάτια και με φίλησε τρυφερά. "Σ'αγαπάω!" είπε κάνοντας με να μείνω ακίνητη με κομμένη ανάσα. Μου το είχε ξαναπεί αυτό αλλά είχαν περάσει μέρες και κάθε φορά το ένιωθα τόσο αληθινό... Τόσο δυνατό... Η καρδιά μου χτυπούσε ξέφρενα κι εκείνος με φίλησε πάλι για να μου δείξει ότι δε χρειαζόταν να απαντήσω.

"Απόψε..." μου ψιθύρισε αργά και έντονα, δίνοντας έμφαση σε κάθε λέξη του. "Θα τραγουδήσω μόνο για σένα!" Τα λόγια του έστειλαν ένα ρίγος στο κορμί μου και όσο κι αν προσπάθησα να βρω κάτι να πω, τελικά το μόνο που έκανα ήταν να πλησιάσω πάλι τα χείλη μου στα δικά του. "Πόση ώρα έχουμε μέχρι να φύγεις;" ψιθύρισα στο λαιμό του και τον ένιωσα να ανατριχιάζει. "Δέκα λεπτά μωρό μου. Δεν προλαβαίνεις να κάνεις και πολλά..." μου απάντησε στον ίδιο τόνο, χαμηλά και με κομμένη ανάσα, κι εγώ τραβήχτηκα και τον κοίταξα με ένα στραβό χαμόγελο. "Αυτό που έχω στο μυαλό μου δε θα πάρει πολύ..." ψιθύρισα και έφερα τα χέρια μου στο τζιν του αλλά με σταμάτησε.

Έπιασε τα χέρια μου απαλά στα δικά του και φίλησε τα μαλλιά μου. "Μωρό μου όσο κι αν θέλω να το κάνεις αυτό, έχω ένα σόου να βγάλω. Και χρειάζομαι ενέργεια." είπε κάνοντας με να γελάσω. "Χμμ καλά. Θα περιμένω μέχρι το βράδυ. Εκτός αν... σε πιάσω πάλι να σαλιαρίζεις με κανένα δεκαπεντάχρονο. Τότε αλλάζει το πράγμα!" απάντησα κι εκείνος, εντελώς ξαφνικά με σήκωσε ψηλά κολλώντας τα χείλη του στα δικά μου και μας έκανε μια στροφή στον αέρα. "Μ'αρέσει που ζηλεύεις..." μου ψιθύρισε χωρίς να διακόπτει το φιλί μας κι εγώ χαμογέλασα. "Μην προκαλείς την τύχη σου!" του είπα σαρκαστικά κι ύστερα με άφησε πάλι κάτω.