We were having fun

Rozdział XXXI

((Evellin POV))

          Czas pędzi jak szalony. Niedawno doszła do Slytherinu Courtney, a teraz już prawie mamy wakacje. Przez ten cały rok szkolny podbiłyśmy rekord zrobionych kawałów. No i przy okazji po raz kolejny w życiu mamy wojnę pomiędzy Huncwotami, a Huncwotkami. Jednak tym razem bez robienia sobie kawałów nawzajem. Otrząsnęłam się z krainy moich myśli i ruszyłam żwawym krokiem w stronę łazienki Jęczącej Marty. W środku czekała na mnie reszta Huncwotek. Oczywiście jak zwykle Julie i Veronica pokłóciły się z Martą. Śmiejąc się z tego jakby to było nie wiadomo co. Chociaż w sumie jest to nie wiadomo co bo niby nie robią nic nowego, a nadal śmieszą mnie ich rozmowy z tym duchem. 

- To co dzisiaj robimy? - zapytała Lily.

- Nie wiem. Albo jednak wiem idziemy podokuczać Huncwotom. - powiedziała Tonks śmiejąc się.

- Przecież jesteśmy z nimi w trakcie "wojny". - powiedziałam, zwracając tym samym na swoją osobę uwagę Moon i Riddle.

- Mamy z nimi wojnę, a więc...

- Jak pójdziemy im podokuczać to chłopcy wkurzą się jeszcze bardziej, ale mam coś lepszego. Jak wiecie istnieje coś takiego jak Komnata Tajemnic. A mój ojciec powiedział mi jak ją otworzyć. Tak, więc co powiecie na drobną przygodę? - powiedziała Julie przerywając Veronice.

- Jestem mugolakiem. - powiedziała Lily. Nie raz zdarzyło się, że Julie zapomniała o tym. Traktowała Lily jak równą sobie. 

- A ja jestem potomkiem Salazara Slytherina i to co jest ukryte powinno się mnie słuchać.

- Skoro tak to pokaż nam pani cwaniaczko gdzie jest wejście. - powiedziała Veronica chichotając pod nosem.

- No cóż tego ojciec mi nie powiedział. - po tych słowach Veronica przestała się powstrzymywać i wybuchła głośnym śmiechem.

- Otwórzmy komnatę tylko najpierw ją znajdźmy. Uwierz mi żadnej z nas nie chce się jej szukać. Dobra idziemy powkurzać Huncwotów. - powiedziała Veronica po czym ruszyła w stronę wyjścia z pomieszczenia. Zaraz za nią poszłyśmy my. W kilka minut znalazłyśmy Huncwotów. Stało się tak zapewne dlatego, że chłopcy idąc korytarzem śmiali się tak jakby byli pijani.

- A wy co? Poszło się do Hogsmede bez nas? I my wam mamy wybaczyć? Phi. - prychnęła Lily zakładając ręce na piersiach.

- Liluś kochanie ty moje! Jak ja cię uwielbiam! I kocham ponad wszystko wybacz. - powiedział James po czym padł na kolana przed dziewczyna tuląc się do jej brzucha. Evans spłoneła rumieńcem. 

- Lily czy ty... - zaczęłam, ale ruda mi przerwała.

- Cicho siedź! - Veronica i Julie nie wytrzymały, i zaczęły się śmiać. Ich radość przerwał Syriusz, który podszedł szybkim krokiem do Moon i przyciągnął ją do siebie próbując pocałować. Białowłosej niekoniecznie się to spodobało. Na samym początku próbowała z nim porozmawiać, ale kiedy to zawiodło postanowiła użyć bardziej brutalnej metody. Zaczęła go kopać. Kiedy trafiła w piszczel Syriusz momentalnie ją puścił łapiąc się za bolącą część ciała. 

- Ale mu przyłożyłaś. - powiedziała Tonks śmiejąc się.

- A noga nie boli? - zapytała z śmiechem Julie.

- No wiesz już tyle razy przywaliłam sobie w nogę, że aż tak bardzo to już nie boli. - zaśmiała się Veronica. Kiedy dziewczyny się ogarnęły postanowiłyśmy uratować Evans od Pottera. Odkleiałyśmy James od Lily chyba z piętnaście minut po czym wreszcie nam się to udało. Cieszyłyśmy się tylko chwilę, ponieważ James już chciał z powrotem złapać Lily w swoje objęcia. Odsunęłyśmy się od niego i chwile później każda z mas uciekła w swoja stronę. Czyli do dorminatorium zostawiając pijanych Huncwotów samych. Wolałyśmy się póki co do nich nie zbliżać. Jak wytrzeźwieją to może porozmawiamy.